سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

زنانی که در حیض و نفاس هستند نگران نباشند

بسیاری از زنان از این که دچار حیض و نفاس می‌شوند اندوهگین هستند چرا که نمی‌توانند تعدادی از روزهای رمضان را روزه باشند. رسول خدا در شب‌ها و روزهای این ماه مبارک به زنانی که در حیض و نفاس هستند و تمام کسانی که عذری دارند این چنین مژده می‌دهد:

می‌فرماید: دنیا برای چهار نفر است:

بنده‌ای که خداوند مال فراوانی به او ارزانی داشته است؛ او تقوای خدا را رعایت می‌کند؛ صله‌ی رحم به جای می‌آورد و می‌داند که خدا را در این مال حقی است. چنین فردی بهترین جایگاه را دارد.

«وقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ» [بقره:٢٤٨] 

و پيامبرشان بديشان گفت: در حقيقت، نشانه پادشاهى او اين است كه آن صندوق [عهد] كه در آن آرامش خاطرى از جانب پروردگارتان است

«ثُمَّ أَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ» [توبه:٢٦]

آنگاه خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان فرود آورد.

«إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّـهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا» [توبه:٤٠]

آنگاه كه در غار [ثور] بودند، وقتى به همراه خود مى‌گفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و او را با سپاهيانى كه آنها را نمى‌ديديد تأييد كرد.

١-  بسیاری از مردم نمی‌دانند که ذرّه‌ای صبر و رضا در قلب، گاهی به سنگینی کوهی از اعمال جوارح است و وظیفه‌ی ترازوی قیامت آن است که اعمال را وزن کند نه شمارش.

٢-  رضای تو شرط رضای اوست! یحیی بن معاذ می‌گوید: اگر تو از خدا راضی نیستی چگونه می‌خواهی از تو راضی باشد؟

٣-  اگر پرده‌های غیب کنار زده شود، یقینا شما همان را برای خود انتخاب می‌کنید که علام الغیوب برایتان انتخاب کرده است.

٤-  چه خیرهایی که برایت پیش آمده است و تو از آن ناخشنود بوده‌ای! چه بخشش‌هایی که در لابلای امتحانات و سختی‌ها برایت مقدّر شده است

نخست: اخلاص و پاکبازی: از عمر بن خطاب روایت است که رسول خدا فرموده است: 

"إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ، وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْيَا يُصِيبُهَا، أَوِ امْرَأَةٍ يَتَزَوَّجُهَا، فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ" [روایت بخاری] 

اعمال به نیت بستگی دارد و عمل هر کس در گرو نیت اوست. هر کس هجرتش در راه خدا و رسولش باشد

بسیاری از مسلمانان قرآن را تنها به قصد اجر و ثواب می‌خوانند و از منافع فراوان آن تنها به همین بسنده می‌کنند. هر کس قرآن را با هر نیّتی بخواند به آن دست می‌یابد؛ زیرا پیامبر اسلام فرموده است: اعمال به نیّات بستگی دارد و عمل هر کس در گرو نیّت اوست.

قرآن آیین زندگی است و نیّت، وسیله‌ی تجارت علماست. به همین خاطر به خود و برادرانم یادآوری می‌کنم که نیّت خود را در قرائت این‌گونه قرار دهند:

برنامه‌ریزی برای یک تغذیه صحیح در ایام ماه مبارک رمضان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا هم بتوان با جلوگیری از پرخوری و آشفته خوری، اصل پرهیز را رعایت کرد و هم با تقسیم انرژی و کالری مورد نیاز از زیان‌های کمبود غذایی در امان بود. این مسأله به خصوص در مورد نوجوانان از اهمیت بیشتری برخوردار است.

مصارف زکات را خداوند چنین بیان می‌فرماید:
إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاکِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللَّهِ وَاِبْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِنْ اللَّهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ[1] یعنی: زکات مخصوص مستمندان، بیچارگان، گردآورندگان آن، کسانی که جلب محبتشان ]برای پذیرش اسلام...[ می‌شود. ]آزادی[ بندگان، ]پرداخت بدهی[ بدهکاران، ]صرف[ در راه ]تقویت آیین[ خدا، و واماندگان در راه می‌باشد. این یک فریضه‌ی مهم الهی است و خدا دانا و حکیم است.

برادران و خواهران گرامی، ای کسانی که احساس مسؤولیت می‌کنید! اگر می‌خواهید جزو مسلمین، مؤمنین، صادقین، متّقین، پاکان، تاجران موفّق، مجاهدان، رستگاران، شاکران و محسنین باشید! اگر دنبال جامعه‌ای سالم و بدون فقر و کفر و تبعیض هستید! اگر امنیت و آرامش را می‌خواهید! بر شماست که خود را با صفت انفاق و سخاوتمندی، متّصف نمایید و بدانید که یکی از صفات پروردگارت «رزّاق» است و طبق آن، هم او تو را روزی می‌دهد و بخشش مال هیچ جای نگرانی ندارد و هم می‌خواهی در زمین «خلیفه‌ی» او شوی باید خود را با این صفت بیارایی و به امر خدا و در راه او ببخشایی. در راه بخشش مال، مژده‌های خداوند را نباید فراموش کرد و آن‌ها را دست کم نگرفت.

 قرآن کریم هدف از روزه گرفتن را زمینه‌سازی برای متقی گشتن انسان معرفی می‌کند و می‌فرماید:
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیکُمْ الصِّیامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ[1] یعنی: ای کسانی که ایمان آورده‌اید روزه همان‌‌طوری ‌که بر پیشینیان شما فرض بوده، بر شما هم فرض شده است تا شاید پرهیزگار شوید.

امام غزالی -رحمه‌الله- روزه را به سه درجه‌ی «روزه‌ی عوام، ‌روزه‌ی خواص، روزه‌ی خواصِ خواص»[1]تقسیم کرده است:
«روزه‌ی عوام» عبارتست از خودداری کردن از خوردن و آشامیدن و روابط جنسی.
«روزه‌ی خواصِ خواص» آن است که دل از اندیشه‌ی هر چه غیر از خداست نگه داشته شود و اگر به غیر خدا و آخرت بیاندیشد، ‌روزه‌اش باطل می‌گردد. این نوع روزه، روزه‌ی پیامبران و صدیقان و مقرّبان است.