إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  •  اولین سؤال این است که اگر ما انسان‌هایی متدین باشیم، آیا اخلاق مقدم بر دیانت است یا خیر؟ «ایمانوئل لویناس» از فیلسوفان یهودی است و پدیدارشناسی بزرگ و از احیاگران فلسفه نبوی. لویناس امکان فلسفه اخلاق را منتفی کرده است و اخلاق در نظر او بدل به امر هنجاری گردیده است. بدین‌سان اخلاق امری است که تنها در عمل به آن پرداخته می‌شود و این چیزی است که ادیان از آن حمایت می‌کنند. از سوی دیگر در سنت پدیدارشناسی کاتولیک با «ماکس شلر» مواجه‌ایم. او از اخلاقِ کانتی عبور کرده و به عمل رجعت می‌کند. و اصلاً پایه‌گذار مکتبِ Personalism است.