إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • این دومین بار بود که به عنوان سخنران در جشن فارغ التحصیلی طلاب دارالعلوم زاهدان شرکت می‌کردم، بار اول پارسال بود و بار دوم هم امسال، البته حدود پانزده سال پیش هم یک بار در این مراسم به‌عنوان میهمان شرکت کرده بودم. 

    سابقه آشنایی من با شهر زاهدان و مسجد مکی و دارالعلوم زاهدان به سالهای شصت وشش برمی گردد، در آن زمان که تازه از مدرسه دینی فارغ التحصیل شده بودم، شوق پیوستن به برادران جماعت تبلیغ برای تشکیل، مرا به زاهدان کشاند