برخلاف تصوّر عامّه‌ى آحاد جامعه از كهنسالى و پيرى، که رسيدن به اين مرحله از حيات را بر نمى‌تابند؛ كهنسالى و پيرى نعمتى است كه شامل حال هر كسى نمى‌شود، و رسيدن به اين مرحله دستاوردهای ارزشمندی برای آدمی داشته و می‌بایست مورد توجّه قرار گيرد.
شایان ذكر است كه ارزشگذارى زندگی، وابسته به طول عمر آدمی نيست؛ بلکه آنچه عمر انسانها را ارزش مى‌بخشد، استفاده‌ی بهينه از عمر و غنیمت شمردن فرصت‌هاست و به تعبيری، ميزان اثرگذارى و عمقِ عمر انسان است كه در ارزشگذارى و بهای حقیقی زیست انسان مورد توجّه و مدّاقه قرار مى‌گيرد.
از دیدگاه نگارنده، ازجمله دستاوردهای رسيدن به مرحله‌ی كهنسالى و پيرى، موارد زیر را می‌توان برشمرد:
١- فرصت توبه و بازگشت به سوى خدا:
چه بسيار كسانى كه در جوانى و ميانسالى از دنيا رفتند و فرصت توبه و بازگشت به سوى خدا را از دست دادند، و از ظرفيت و توانايى‌هاى خود به شكل بهينه استفاده نكرده و فرصت‌سوزى، عاقبت و فرجام حياتشان بود.
٢- فرصت استفاده از عمر و جبران مافات:
در اينجا مى‌خواهم علّت نامگذارى يكى از مساجد شهر سنندج را با مخاطبان به اشتراک بگذارم.
مسجدى در مركز بازار آصف سنندج به نام مسجد «ملا احمد قيامتى» كه نام خود را از شخصى به ودیعت گرفته است كه تا پایان دوران ميانسالى و اوايل پيرى بي‌سواد و هيچ بهره‌اى از عمرش نبرده بود؛ امّا در دوران پيرى به طلبگى رفته و مسیر علم‌اندوزی را پیش می‌گیرد. ملا احمد هرچند مورد نكوهش اطرافيان قرار مى‌گيرد؛ ولی با اين توجيه كه فراگيرى علوم دينى را براى ذخیره‌ی قيامت مى‌خواهد، به كسب علم مشغول مى‌شود و تمامى مراحل آموزشى را در سال‌هاى آخر حياتشان گذرانده و به درجه‌ی افتا و امام جماعت مسجد رسيده و نام مسجد برگرفته از داستان زندگى ايشان، به نام«مسجد ملا احمد قيامتى» نامگذاری شده است و تاکنون نیز همین نام به یادگار مانده است.
٣- كسب تجربه در كنار علم‌آموزى:
چه بسا افرادى عمر خود را در كسب علم و استفاده‌ی بهينه صرف كرده‌اند، و در همان عنفوان جوانى و ميانسالى از دنيا رفته‌اند؛ امّا چنین كسانى هرگاه نعمت حیات یارشان بوده و پا به كهنسالى گذاشته‌اند و تجربه، قرين علم و توانايى‌هايشان شده است؛ نتايج مطلبوب‌ترى برای جامعه و بشریت به ارمغان آورده‌اند، و در تاريخ ماندگار شده و براى نسل بشر راهگشا شده‌اند.
٤- آمادگى بيشتر براى ورود به قيامت:
چندى پيش در خدمت استاد بزرگوارم آقاى ابوبكر حسن‌زاده(نويسنده و مترجم) بودم، كه متوجّه شدم ایشان به تازگى چندين جزء از قرآن كريم را حفظ کرده‌اند، و اکنون مشغول حفظ مابقى آيات قرآن هستند. اين امر بسيار برايم جالب بود و از ايشان پرسيدم، دليل اين امر در سنّ قريب به ٨٠ سالگى چيست؟! ايشان در جواب گفتند كه خود را براى قيامت آماده مى‌كنم و مى‌خواهم مطلوبتَر به خدمت الله متعال برسم.
آری، رسيدن به دوره‌ی كهنسالى نعمت بزرگى است كه شامل حال هر كسى نمى‌شود. خرّم آن دل که آن را دریابد و به نیکوترین نحو ممکن از آن بهره گیرد.
اين مطلب كوتاه را در وصف استاد فرزانه، پیر وارسته دكتر مصطفى خرّم‌دل نوشتم، كه بگويم خوشا به سعادتشان، كه از تمامى دوران عمر گرانبهای خویش استفاده مطلوب بردند، و با خدمات ارزنده‌ی خود در تاريخ ماندگار شدند.
نظرات