هر سال با فرارسیدن فصل بهار، گروه کثیری از مردم، جهت گردش و تفریح به دامن طبیعت روی می‌آ ورند. زیبایی و جذابیت طبیعت در بهار به وجود پوشش گیاهی، گلهای رنگارنگ و متنوع، چشمه سار‌ها، پرندگان و... بستگی دارد. کسی حق ندارد با آلوده کردن و تخریب طبیعت و شکار بی‌رویه، مردم را از تفریح، مشاهده و لذت بردن از این مناظر زیبا محروم نماید. حفظ محیط زیست با نهادینه کردن فرهنگ استفاده از آن (گردش، شکار، تفریح، شادی و..) مقدور می‌باشد. ما در تفریح، شادی و... تا آنجا آزادیم که حقوق دیگران را ضایع نکرده و باعث آزار و اذیت دیگران نشویم. محیط زیست و استفاده از آن، حق فرد یا گروه خاصی نیست؛ بلکه سرمایه‌ای ملی است که همگی به یک اندازه در آن سهیم هستند.

ضمن آرزوی سالی پر خیر و برکت و توفیق روزافزون هم میهنان محترم، در راستای فرهنگ استفاده از طبیعت دیار محبوبمان، بیان پیشنهاد‌ها و توصیه‌های زیر را ضروری می‌دانم:

پیشنهادات:

۱. ساخت توالتهای بهداشتی در تفریحگاه‌ها، جهت رفاه حال شهروندان و جلوگیری از آلودگی محیط و...

۲. قرار دادن جایگاههای دفع موقت زباله یا سطلهای زباله به تعداد و حجم مناسب، در تفریحگاه‌ها و مسیرهای منتهی به آن‌ها؛ و جمع آوری و دفع روزانه‌ی آن‌ها.

۳. توزیع کیسه‌های زباله و پمفلتهای آموزشی میان مردم در تفریحگاه‌ها و مسیرهای ورودی به آن‌ها، در روزهای تعطیل، به خصوص روز سیزدهم فروردین.

توصیه‌ها:

۱ـ آموزش مستمر به اعضای خانواده و اطرافیان، در زمینه‌ی حفاظت از محیط زیست و عدم آلوده کردن آن؛

۲ـ از پراکندن زباله در مسیر و تفریحگاه‌ها پرهیز کنیم. زباله‌های تولیدی خود یا قدیمی‌‌ رها شده در طبیعت را در کیسه‌هایی قرار داده و آن‌ها را در جایگاههای موقت یا سطل‌ها – در صورت وجود – ریخته، یا با خود به شهر آورده و در سطل زباله قرار دهیم؛

۳ـ جهت کاهش حجم زباله، در حد امکان از همراه بردن وسایل و ظروف یکبار مصرف خودداری کنیم؛

۴ـ به هنگام عبور از جاده‌های منتهی به تفریحگاه‌ها و نیز خود گردشگاه‌ها، به علت خاکی بودن مسیر‌ها، جهت رفاه حال گردشگران و جلوگیری از گرد و خاک و ایجاد آلودگی و مزاحمت، با حداقل سرعت حرکت کرده و وسایل نقلیه را در مسیر عبور دیگران پارک نکنیم؛

۵ـ از بیراهه رفتن و می‌انبر زدن در مسیرهای عمومی ـ به خصوص با ماشین ـ پرهیز کنیم؛ و وسایل نقلیه را در حاشیه‌ی جاده‌ها پارک کرده و از پارک کردن آن‌ها بر روی سبزه و چمن‌ها خودداری کنیم. متاسفانه عدم رعایت این مورد باعث آسیب جدی به فضای سبز بسیاری از گردشگاه‌ها شده است؛

۶ـ به جای کندن و لگد مال کردن گلهای زیبا و محروم کردن دیگران از دیدنشان، از آن‌ها عکس بگیریم؛ و از تماشای آن با هر بار نگاه کردن به آن لذت ببریم؛

۷ـ پرهیز از لگدمال کردن، کشتن یا آزار و اذیت جانداران موجود در طبیعت؛ به گفته‌ی فردوسی:

میازار موری که دانه کش است             که جان دارد و جان شیرین خوش است

۸ـ از دست زدن و شکستن تخم پرندگان و تخریب لانه‌ی آن‌ها پرهیز کنیم؛

۹ـ از نشستن در کنار چشمه سار‌ها که مردم جهت نوشیدن یا استفاده‌های دیگر از آب به آن‌ها مراجعه می‌کنند و همچنین از آلوده کردن ته‌وه‌ن نما (ته‌خت تانجی) – که یکی از نمادهای بارز مسلمان بودن مردم این دیار می‌باشد - خودداری کنیم؛

۱۰ـ از روشن کردن آتش روی سبزه، بوته‌ها و نزدیک ساقه یا شاخه‌ی درختان پرهیز کرده؛ و در محل آتشدانهای مورد استفاده‌ی قبلی یا بر روی خاک فاقد گیاه و سبزی، آتش روشن کنیم؛

۱۱ـ وسایل و امکانات روشن کردن آتش (پکنیک، هیزم، زغال و...) را به همراه برده و از قطع کردن و بریدن شاخه‌های درختان یا کندن بوته‌ها و... جهت برافروختن آتش خودداری کنیم؛

۱۲ـ بر روی تنه‌ی درختان یادگاری ننوشته و از کندن گل‌ها پرهیز کنیم؛ و در صورت استفاده از گل و گیاهان خوشبو یا دارویی، از کندن آن‌ها از ریشه، خودداری کنیم؛

۱۳ـ از قضای حاجت در معابر، نزدیک چشمه‌ها و جویبار‌ها و.. بپرهیزیم؛

۱۴ـ از آلوده کردن آبهای جاری خودداری کنیم؛

۱۴ـ از کشیدن سیگار یا‌‌ رها کردن سیگار نیم افروخته در طبیعت پرهیز کنیم؛

۱۵ـ به هنگام بازگشت آتش مورد استفاده را خاموش نماییم؛

۱۶ـ با رفت و آمدهای بیجای خود و وسایل نقلیه یا ایجاد سر و صدا (بوق زدن، گاز دادن اضافی، افزایش صدای ضبط صوت، ارگ و...) از ایجاد مزاحمت برای دیگران پرهیز کنیم.

۱۷ـ حریم خانواده‌ها را رعایت کرده و با کنجکاوی، خیره شدن، فیلمبرداری و... برای دیگران مزاحمت ایجاد نکنیم.

۱۸ـ نسبت به آلودگی و تخریب محیط زیست، بی‌تفاوت نباشیم؛ و در صورت امکان با روشی حکیمانه و مودبانه، تذکر و آموزش دهیم.