امروزه انقلاب ارتباطات یکی از بزرگ‌ترین انقلاب‌ها محسوب می‌گردد چون سرتاسر کره‌ی زمین را همانند دهکده‌ای کوچک و یا یک کوخ کوچک فرا گرفته است. لذا یکی از مهم‌ترین ابزارهایی که یهودی‌ها برای تصاحب رهبری و نفوذ بر پایگاه‌ها – به ویژه در ایالات متحده‌ی آمریکا – بر آن تأکید و تمرکز داشته‌اند، اطلاع‌رسانی است بیشتر آمار‌ها نشان می‌دهند شهروندان آمریکایی رویدادهای آمریکا و سایر نقاط جهان را از طریق اخبار تلویزیون‌هایی دنبال می‌کنند که مهم‌ترین منابع خبری ۸۵ درصد از مردم آمریکا هستند. 

در آمریکا چهار شبکه‌ی تلویزیونی وجود دارد که بیش از ۹۵ درصد از اخبار آمریکا و جهان را به سمع و نظر مردم آمریکا می‌رسانند. این چهار شبکه عبارتند از: 

۱. CNN که در تملک شرکت «تایم وارنر» می‌باشد و «جرالد لیوین» یهودی رئیس آن است. 

۲. ABC که در تملک شرکت «والت دیزنی» است و «مایکل ایزنار» یهودی ریاست آن را عهده‌دار می‌باشد. 

۳. CBS که در تملک شرکت «وستنگهاوس» است و «ایریک وابر» یهودی بر آن ریاست می‌کند. 

۴. NBC که در تملک شرکت «جنرال الکتریک» می‌باشد و بخش اخبار آن را «آندرو لاک» یهودی اداره می‌کند. 

متأسفانه اکنون همه‌ی این شبکه‌ها را یهودی‌ها اداره می‌کنند و به عبارت دیگر ۱۰۰ درصد از تصمیمات خاص خبری که از طریق چهار شبکه‌ی بزرگ تلویزیونی آمریکا پخش می‌گردد و به ۹۵ درصد از اخبار آمریکا جهت می‌دهند و تأثیر فراوانی روی مردم آمریکا می‌گذارند و منبع اصلی خبر ۸۵ درصداز آن‌ها هستند، توسط یهودی‌ها ساخته و پرداخته می‌شود. 

همچنین یهودی‌ها موفق شده‌اند بر مطبوعات آمریکا نیز تسلط پیدا کنند و سه مؤسسه‌ی مطبوعاتی بزرگ و متنفذ آمریکا در تملک آن‌ها است: 

روزنامه‌ی «نیویورک تایمز» که نبض جامعه‌ی آمریکا را در کنترل دارد و فرهنگ آن‌ها را منعکس می‌سازد، توسط «آرتور اوکس سالزبرگ» یهودی‌ اداره می‌شود. ۳۶ روزنامه‌ی دیگر و ۱۲ مجله‌ی مهم و ۳ شرکت چاپ کتاب نیز به نیویورک تایمز وابسته‌اند. این مؤسسه بیش از ۵۰۰ روزنامه‌ی خبری را هم تغذیه می‌کند. 

روزنامه‌ی «واشنگتن پُست» که اصلیترین نشریه‌ی سیاسی در آمریکا است و اکثر تصمیم‌گیرندگان آمریکا و پیش از همه کاخ سفید و حتی نمایندگان کنگره‌ی آمریکا خواننده‌ی آن هستند. این نشریه در سال ۱۹۳۳م توسط «ایجین مایر» یهودی‌ خریداری شد و هم اکنون نیز در تملک خانواده‌ی او قرار دارد و بزرگ‌ترین سهم آن به یکی از نوادگان ایجین به نام «کا‌ترین مایر» یهودی متعلق می‌باشد. 

نشریه‌ی «وول استریت ژورنال» یک نشریه‌ی تجاری و مالی است و سیاستمداران، رؤسای شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران، سرمایه‌داران آمریکا و بسیاری از مناطق جهان خواننده‌ی آن هستند و تیراژ آن از همه‌ی نشریات آمریکا بالا‌تر است به طوری که روزانه ۱/۲ میلیون نسخه از آن به چاپ می‌رسد. این نشریه در تملک شرکت «داو جونز» می‌باشد که رئیس آن «پی‌تر کان» یهودی است. این مؤسسه ۲۴ روزنامه و هفته‌نامه‌ی دیگر نیز منتشر می‌سازد. 

مهم‌ترین مجلات هفتگی آمریکا هم در تملک کامل یهودی‌ها است: 

مجله‌ی «تایم» که ۱/۴ میلیون نسخه از آن در هفته منتشر می‌گردد، در تملک شرکت «تایم وارنر» قرار دارد و توسط «جرالد لیوین» یهودی اداره می‌شود. 

مجله‌ی «نیوزویک» با تیراژ ۳/۲ میلیون نسخه، در تملک «واشنگتن پُست» است و ریاست آن بر عهده‌ی «کا‌ترین مایر» یهودی می‌باشد. 

ریاست و اغلب سهام مجله‌ی «یو. اس. نیوز» با تیراژ ۳/۲ میلیون نسخه نیز از آنِ «مارتینمر زوکرمان» یهودی است. 

در آمریکا صد‌ها انتشاراتی هم در عرصه‌های مختلف فرهنگی و علمی فعالیت می‌کنند اما مهم‌ترین انتشارات آمریکا نیز در تملک یهودی‌ها است: 

مؤسسه‌ی «تایم بوکس» در تملک شرکت «تایم وارنر» قرار دارد. 

مؤسسه‌ی «راندم هاوس» مالِ «نیو هاوس ساموئل» یهودی است. 

مؤسسه‌ی «سایمون‌اند شوس‌تر» ملک شرکت «پارامونت» است که «مارتین دایفز» یهودی ریاستش را بر عهده دارد. 

شرکت «وسترن» نیز توسط «ریچارد برنستاین» یهودی اداره می‌شود. 

بنا بر این تعجب ندارد اگر می‌بینیم که برای وارونه جلوه دادن حقایق مبارزات نقاط مختلف جهان اسلام، نیرنگ‌های اطلاع‌رسانی به کار می‌برند و اخبار آن‌ها را در راستای رویکردهای غربی و یهودی پردازش می‌کنند. 

تاریخ ثابت کرده است که یهودی‌ها فاسد‌ترین و فاسد‌کننده‌ترین مردم زمین بوده‌اند و پیامبران الهی را به قتل رسانده‌اند و به ترویج فحشاء پرداخته‌اند و در پیمان‌ها و تعهداتشان خیانت کرده‌اند و نیرنگ و توطئه‌چینی را پیشه‌ی خود ساخته‌اند و لذا در یکی از پروتوکول‌های آن‌ها که سال ۱۸۹۷م در کنفرانس بال سویس به تحریر در آورده‌اند، تصریح شده است: 

مطبوعات رسمی را در صف اول قرار می‌دهیم تا همیشه برای دفاع از ما بیدار باشند. مطبوعات شبه رسمی را هم در صف دوم قرار می‌دهیم و وظیفه‌ی آن‌ها جلب نظر بی‌طرف‌ها و سست اراده‌ها خواهد بود. صف سوم را به مطبوعاتی اختصاص می‌دهیم که مخالفان ما را جذب خود می‌سازند و به آن‌ها مجال ظهور و بروز می‌دهند به طوری که دشمنان واقعی ما به این اپوزیسیون اعتماد می‌نمایند و ما با استفاده از این فرصت، به اسناد و مدارکشان دسترسی پیدا می‌کنیم. ما نشریات متنوعی داریم که گروه‌های مختلف را مورد تأیید قرار می‌دهند و همانند «ویشنو» (Vishnu) خدای هندو‌ها صد‌ها دست خواهند داشت و هر دست آن‌ها نبض متغیر افکار عمومی را کنترل می‌کند و هر وقت این نبض تند‌تر بشود، دست‌های ما از آن در جهت هدف‌هایمان بهره خواهند جُست چون بیمار آشفته حال به راحتی انقیاد می‌پذیرد و تحت هر نوع نفوذی قرار می‌گیرد.