دلم گرفته و احساس دلتنگی دارم.

غمی عمیق در استخوانم ریشه دوانده است.

چقدر منتظرت بودم ای ماه خوب خدا.

چقدر مشتاق تراویحت بودم.

چقدر مشتاق قیامت بودم.

چقدر مشتاق حلقه‌های قرانیت بودم ای ماه عزیز خدا .

خدایا با قلبی پر از غم می‌نویسم و اشک از چشمانم سرازیر شده است.

به یاد لحظات عرفانی و ملکوتی نشسته‌ام.

خدایا درهای مساجد بسته است اما حسی در درونم فریاد می‌زند که: تو هستی

پررنگ تر از همیشه

تو در کنارمی

از همیشه نزدیک تر آمدی.

ای معبودم تو را دوست دارم

تو مهربانی حتی مهربان تر از مادر

تو رحیمی

تو کریمی

تو بزرگی یا رب العالمین .

از تو کمک می‌خواهم؛

از تو می‌خوام حال مرا خوب کنی

بار الها اگر درهای مساجد بسته شدند...

اگر حلقه‌های قرآنی بسته شدند...

ما با دلی سرشار از عشق تراویح و قیام و حلقات قرآنی را به محیط خانه دعوت می‌کنیم.

همه اگر چه دور از هم اما به دل در کنار هم؛ پیر و جوان و خرد و بزرگ همه و همه به تو متوسل می‌شویم.

بار الها دل ما را مرهمی نه.

بارالها دل ما را گشایشی ده تا در هوای تو به پرواز درآید.

خدای مهربانم!

معبود دوست داشتنی من!

اعمال اندک ما را قبول درگاه خودت قرار بده ...

بار الها بندگی ما را قبول بفرما.

آمین یا رب العالمین