* احزاب تأسیس شده‌اند که در راه وطن‌ فدا شوند نه این که وطن را فدای خود کنند. 

* آنچه مانع تحوّل‌ دموکراتیک می‌شود، شکاف و چنددستگی در جامعه است؛ به‌ویژه زمانی که این شکاف دارای ویژگی ایدئوژیک اسلامی – سکولار، یاران انقلاب - دشمنان انقلاب باشد.

* مرحله‌ی گذار به دموکراسی بی‌پایه است و تقسیم‌بندی را نمی‌پذیرد و سرانجام به فروپاشی الگو می‌انجامد. 

* در کشورهایی که دموکراسی ثابت و استواری ندارند %٥١ آرا برای حکومت کافی نیست.

* وقتی بخش اعظم قدرت را در دست گرفتیم و گمان کردیم که حائز اکثریت شده‌ایم، خوانش ما از قدرت اشتباه بوده است؛ زیرا از میزان نخبگانی که ما در میان آنان ضعیف به‌شمار‌ می‌رویم غافل بوده‌ایم. 

* کسانی که محمد مرسی را با %٥١ آرا انتخاب کردند، از موازین قوا غافل بودند؛ در حالی که مخالفان ٤٩ درصدی او از بدنه‌ی اصلی قدرت مانند پول، رسانه، دادگستری، پلیس، ارتش، اقتصاد، هنر و صاحبان منافع و نفوذ برخوردار بودند.

* جبهه‌ی نجات در الجزایر در سال ٩١ بیش از  %٨٠ آرای احساسی مردم را به دست آورد، در حالی که نخبگان و قدرت سخت %٢٠ را در اختیار داشتند و نتیجه‌ی آن ٢٥٠ هزار کشته و ده‌ها سال عقب‌ماندگی بود.

* زمانی می‌توانیم با نخبگان بر جامعه حکومت کنیم که تا حد زیادی به خشونت متوسّل‌ شویم و نتیجه‌ی این اقدام هم فاجعه‌بار است. 

* ما اسلام‌گرایان از لحاظ قدرت سخت فقیر هستیم؛ از لحاظ نخبگان فقیر هستیم؛ زیرا ما فرصت کافی برای این کار در اختیار نداشته‌ایم؛ به محض این که از زندان‌ها آزاد شده‌ایم و از تبعید‌گاه‌ها باز گشته‌ایم مردم از روی احساسات و عواطف ما را انتخاب کرده‌اند؛ حال چگونه می‌توانیم با این پوشش عاطفی بر نخبگانی حکومت کنیم که همه چیز را در دست دارند؟ 

* بخش اعظم درگیری‌های ما به خاطر حفاظت از موجودیت‌مان بوده است نه برای پیشرفت و تحوّل‌ و ابداع.

* در تونس وقتی احساس کردیم کشتی در حال غرق شدن است شروع کردیم به خالی کردن تدریجی آن تا این که کشتی‌بانان باقی ماندند؛ آن‌گاه همه از کشتی حکومت پیاده شدیم تا به مسیر خود ادامه دهد و گفتیم نخست تونس و قبل از حزب النهضه.

* ما اسلام‌گرایان ضعف شدیدی در مدیریت ائتلاف‌ها و ارتباطات داریم؛ حتی با احزاب نزدیک به خودمان و این مستلزم آن است که توافق‌سازی را با خود تمرین کنیم؛ زیرا جامعه هنوز برای دموکراسی آماده نیست.

* زمانی که خط سیاسی صحیح باشد، از شمار مخالفان باکی نداشته باش؛ زیرا آنان سرانجام به تو ملحق می‌شوند و اگر خط سیاسی نادرست باشد، به فراوانی همراهانت افتخار مکن که آنان در نهایت از پیرامونت پراکنده می‌شوند؛ ما باید در حالی مردم را رهبری کنیم که بیشترین قدرت را در دست داریم.