دار الأمان؛ چه نام برازنده‌ای...!
در گروه نام‌هایی که برای مساجد دیدم، نامی بسیار زیبا به چشمم خورد: دارالأمان.
لحظاتی چند با خود اندیشیدم؛ چه نام زیبا و با طمأنینه‌ا‌ی.
تلنگری به ذهنم آمد. مسجد الأقصی را به یاد آوردم. در فکر ارتباط این دو واژه "دارالأمان" و" مسجدالأقصی" بر آمدم. هرچه بیشتر فکر می‌کردم کمتر به نتیجه می‌رسیدم.
نخستین قبله‌ی مسلمانان اکنون در چه حال و روزی به سر می‌برد؟ مکانی مقدس که خداوند، محبوبش را با وجود بعد مسافت و اختلاف مکانی معجزه آسا بدان جا برد. معجزه‌ای به نام " اسراء و معراج" برای اثبات اهمیت و جایگاه مسجد بزرگ مسلمانان؛« مسجد الأقصی».
آه که چه دور به نظر می‌آیی« مسجد الأقصی»!
ما را چه شده است که تو را به فراموشی سپرده ایم. مگر جایگاه والای تو را فراموش کرده‌ایم؟ یادمان رفته که خداوند به خاطر یمن و مبارکی تو معجزه‌ای را رقم زد و تو را با قدم‌های مبارک پیامبر(صل الله علیه و سلم) پر برکت‌تر از همیشه گرداند.
دارالأمان؛ چه نام برازنده‌ای برای توست مسجد الأقصی!
حقا که تو شایستگی این را داری که سرای امان و امنیت برای نمازگزارانت باشی.
دفتر تاریخ را ورق می‌زنم و به زمانی برمی گردم که تو در دست مسلمانان بوده‌ای. زمانی را به خاطر می‌آورم که عمرفاروق و صلاح الدین ایوبی چگونه از تو دارالأمانی ساخته بودند که همه، حتی غیر مسلمانان در آرامش و امنیت به سر می‌بردند و چگونه تو سرای امنیت برای همه‌ی دوستدارانت بوده‌ای.
و اکنون افسوس می‌خورم که چگونه این امنیت از تو ستانده شد و همه در هراس از دست دادن تو خواب از چشمانشان ربوده شده و اکنون تنها آرزویشان برگشتن آن جلال و شکوه و عظمت به توست...!
دشمنان تو چه خوارند که عملی شدن نام دارالأمان را از تو می‌ستانند و آرامش را از میهمانانت می‌ربایند.
تو متعلق به مایی مسجد الأقصی!
بگذار یهود و نصارا بر سر تو با ما بجنگند و ما را تهدید به بیرون راندن از تو کنند. اما هرگز تو را رها نخواهیم کرد. هرگز و هرگز به دست دشمنان نمی‌سپارمت...
مؤمنان غزه سال‌هاست که جان را برکف گذاشته و صادقانه از تو حمایت و حفاظت می‌کنند. چرا که تو نور چشم مایی..!
سال‌هاست که جان و مال و فرزندان و عزیزان شان را در راه آزادی و اعتلای تو فدا کرده‌اند و هیچ گاه "حتی برای لحظه‌ای" سنگر دفاع از تو را خالی نکرده‌اند.
سال‌هاست که مؤمنان سایر دیار عاشقانه در فراق تو گریسته‌اند و در دعاهای خود خاشعانه آزادی و رهایی تو را از خداوند طلب کرده‌اند.
آری سال‌هاست که ما چشم انتظاریم تا تو همان« دارالأمان»ی گردی که باید باشی و امان و امنیت در تو موج زند. سال‌هاست که منتظریم در امنیت تمام، نماز گزارانت در صفای درون تو نماز شکر به جای بیاورند.
چه والایی مسجدالأقصی. تو میعادگاه پیامبران بوده‌ای. تو جایگاه نبوت و رسالت بوده‌ای و خاتم رسل به زیارت و ملاقات تو آمده است.
هرگز اندوهگین مباش!
چرا که خداوند هیچ گاه تو را تنها نخواهد گذاشت و در هر عصری و همواره نگهبانان و پاسبانانی از جنس« مؤمنان حقیقی و جان بر کف» در اختیار تو خواهد گذاشت تا مخلصانه در راه رهایی تو بجنگند و سرانجام جایگاه‌شان را به خاطر حفظ این حرمت، بهشت برین قرار خواهد داد.
 و بشارت و مژده باد حافظان تو را که خداوند فردوس اعلی را برایشان مهیا نموده و به پاس فدا اکردن امن از خود در راه امن ساختن تو جایگاه مقربی نزد پروردگارشان یافته‌اند.
خداوندا با قلبی ترسان، دستی لرزان، و چشمی گریان از تو آزادی مسجدالاقصی را خواهانیم.
ما را با آن شاد گردان...