با اعلام نتایج انتخابات، یاس و نومیدی در بدنه ائتلاف مخالفان اردوغان رخنه کرد که بالا گرفتن اختلافات، استعفاها و انتقادات طی دو سه روز اخیر نیز میتواند موجب تعمیق این وضعیت شود. انورسال ادی گوزل معاون رئیس حزب جمهوریخواه خلق و افرادی در ستاد انتخاباتی ائتلاف مخالفان استعفا دادند و همچنین گفته شد که با برکناری تیم رسانهای حزب، مسئولیت ستاد انتخاباتی به امام اوغلو واگذار شد.
در کنار آن نیز، برخی هواداران ائتلاف "ملت" در دو روز اخیر به شدت ساکنان استانهای زلزله زده را به خاطر رای بالا به اردوغان و حزبش سرزنش کردند که واکنش برانگیز بوده و نوعی خوارک تبلیغاتی برای ائتلاف اردوغان فراهم کرده است. قلیچدار اوغلو از این وضعیت انتقاد کرد و گفت: «تقاضا دارم قبل از کاربرد یک کلمه در حق همشهریهایمان در مناطق زلزله زده، دهها بار بیندیشید. سیاست ارزش رنجاندن دل این انسانها را ندارد.»
در چنین شرایطی اردوغان هم اعلام کرده است که طی روزهای آینده به مناطق زلزله زده سفر خواهد کرد.
طیفی از بدنه سکولار ائتلاف مخالفان انتقاد میکنند که کمال قلیچدار اوغلو با حمایت از رفع ممنوعیت حجاب و دین با هدف جذب آرای جامعه مذهبی ترکیه، اصول سکولار خود را زیر پا گذاشته اما نه این مواضع او و نه حضور اسلامگرایان در ائتلافش چیزی از آرای این جامعه را به سمتش نکشاند. اینجا هم برخی از هواداران حزب جمهوریخواه خلق معتقدند که سه حزب اسلامی سعادت، آینده و دموکراسی و پیشرفت توانستند بیش از 30 نماینده خود را از طریق لیست انتخاباتی حزب جمهوریخواه خلق به مجلس بفرستند و از تعداد نمایندگان عضو این حزب بکاهند؛ بدون این که بتوانند آرای قابل توجهی را برای قلیچدار اوغلو جذب کنند. این در حالی است که این احزاب اگر به نام خود در انتخابات پارلمانی شرکت میکردند قادر به کسب حد نصاب 7 درصدی ورود به پارلمان نمیشدند.
برخی نیز به شدت از خود قلیچدار اوغلو انتقاد میکنند و میگویند که او پس از شکست در همه رقابتهای انتخاباتی در دو دهه اخیر با حزب عدالت و توسعه نمیبایست کاندیدای ائتلاف مخالفان میشد.
البته بر خلاف برخی که میگویند قلیچدار اوغلو با وجود عدم پیروزی در دور اول اما نتیجه غیر منتظرهای را در مقابل اردوغان کسب کرده است، نتایج اینگونه نبود؛ به نحوی که اتفاقا آرای قلیچدار اوغلو کمتر از مجموع آرایی است که نامزدهای مخالف اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری در سال 2018 کسب کردند. در آن انتخابات محرم اینچه، صلاح الدین دمیرتاش، مارال اکشنار، تمل کرم اوغلو مجموعا بیش از 46 درصد آرا را کسب کردند؛ اما در انتخابات اخیر، قلیچدار اوغلو که مورد حمایت همه این افراد و احزابشان بود، 44.88 درصد آرا را کسب کرد.
این که چرا مخالفان علی رغم این اتحاد و دو قطبی بیسابقه حتی نتیجه 2018 را نیز به دست نیاوردند و نتوانستند از بحران اقتصادی و زلزله به نفع خود استفاده کنند، دلایل متعددی دارد. یک دلیل این است که بخشی از مخالفان تندرو و ناسیونالیست با وجود نیاز مبرم قلیچدار اوغلو به رای ده درصدی حزب کردی دموکراتیک خلقها، نتوانستند با این مساله کنار بیایند و از حمایت تمام قد از او منصرف شدند.
کما این که برخی دیگر نیز دلجویی قلیچدار اوغلو از جامعه مذهبی ترکیه را برنتافتند و در آن سو نیز حداقل بخش قابل توجهی از این جامعه با وجود قرار گرفتن چند حزب اسلامگرا در ائتلاف قلیچدار اوغلو به دلیل سوابق حزبش نسبت به این دلجوییها بیتفاوت بودند. کما این که مواضع او در خصوص صنایع دفاعی، مسائل قفقاز جنوبی و آذربایجان نیز موجب ناخرسندی بخشی دیگر از راستگرایان ناسیونالیست شد.
البته تلفیق میان مطالبات بدنه اعضای ناهمگون ائتلاف "ملت" برای قلیچدار اوغلو و هر فردی دیگری بسیار دشوار و حتی امری محال به نظر میرسد و از این جهت خرده چندانی بر او نیست.
به هر حال، نظر به آنچه گفته شد، امروز مخالفان اردوغان با وضعیتی شکننده به استقبال دور دوم انتخابات میروند و تنها ائتلاف سنان اوغان با قلیچدار اوغلو میتواند امید را به آنها بازگرداند. اما هنوز مشخص نیست که اوغان که در اصل از حرکت قومی متحد اروغان بود، بخواهد به قول برخی روی "اسب بازنده" شرط ببندد و اگر هم متحد قلیچدار اوغلو شود، باز شکست اردوغان در سایه اختلافات در بدنه ائتلافش تضمین شده نیست. اردوغان تنها به نیم درصد رای نیاز دارد و قلیچدار اوغلو به 6 درصد.
نظرات