زنانی که در حیض و نفاس هستند نگران نباشند
بسیاری از زنان از این که دچار حیض و نفاس میشوند اندوهگین هستند چرا که نمیتوانند تعدادی از روزهای رمضان را روزه باشند. رسول خدا در شبها و روزهای این ماه مبارک به زنانی که در حیض و نفاس هستند و تمام کسانی که عذری دارند این چنین مژده میدهد:
میفرماید: دنیا برای چهار نفر است:
بندهای که خداوند مال فراوانی به او ارزانی داشته است؛ او تقوای خدا را رعایت میکند؛ صلهی رحم به جای میآورد و میداند که خدا را در این مال حقی است. چنین فردی بهترین جایگاه را دارد.
«وقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ» [بقره:٢٤٨]
و پيامبرشان بديشان گفت: در حقيقت، نشانه پادشاهى او اين است كه آن صندوق [عهد] كه در آن آرامش خاطرى از جانب پروردگارتان است
«ثُمَّ أَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ» [توبه:٢٦]
آنگاه خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان فرود آورد.
«إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّـهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا» [توبه:٤٠]
آنگاه كه در غار [ثور] بودند، وقتى به همراه خود مىگفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و او را با سپاهيانى كه آنها را نمىديديد تأييد كرد.
١- بسیاری از مردم نمیدانند که ذرّهای صبر و رضا در قلب، گاهی به سنگینی کوهی از اعمال جوارح است و وظیفهی ترازوی قیامت آن است که اعمال را وزن کند نه شمارش.
٢- رضای تو شرط رضای اوست! یحیی بن معاذ میگوید: اگر تو از خدا راضی نیستی چگونه میخواهی از تو راضی باشد؟
٣- اگر پردههای غیب کنار زده شود، یقینا شما همان را برای خود انتخاب میکنید که علام الغیوب برایتان انتخاب کرده است.
٤- چه خیرهایی که برایت پیش آمده است و تو از آن ناخشنود بودهای! چه بخششهایی که در لابلای امتحانات و سختیها برایت مقدّر شده است
نخست: اخلاص و پاکبازی: از عمر بن خطاب روایت است که رسول خدا فرموده است:
"إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ، وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْيَا يُصِيبُهَا، أَوِ امْرَأَةٍ يَتَزَوَّجُهَا، فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ" [روایت بخاری]
اعمال به نیت بستگی دارد و عمل هر کس در گرو نیت اوست. هر کس هجرتش در راه خدا و رسولش باشد
بسیاری از مسلمانان قرآن را تنها به قصد اجر و ثواب میخوانند و از منافع فراوان آن تنها به همین بسنده میکنند. هر کس قرآن را با هر نیّتی بخواند به آن دست مییابد؛ زیرا پیامبر اسلام فرموده است: اعمال به نیّات بستگی دارد و عمل هر کس در گرو نیّت اوست.
قرآن آیین زندگی است و نیّت، وسیلهی تجارت علماست. به همین خاطر به خود و برادرانم یادآوری میکنم که نیّت خود را در قرائت اینگونه قرار دهند:
۱-عن ابن عباس - رضی الله عنهما - أنه قال: یقول رسول الله صلى الله علیه وسلم: «مَا مِنْ أَیَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ هَذِهِ الأَیَّامِ». یَعْنِى أَیَّامَ الْعَشْرِ. قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ وَلاَ الْجِهَادُ فِى سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ «وَلاَ الْجِهَادُ فِى سَبِیلِ اللَّهِ إِلاَّ رَجُلٌ خَرَجَ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ فَلَمْ یَرْجِعْ مِنْ ذَلِکَ بِشَىْءٍ». (أبو داود، الحدیث رقم ۲۴۳۸، ص ۳۷۰)
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل