روزنامهنگاری یعنی دفن جنازه كولبر در لای تیترهای یخزده، وگرنه بسان سنگی سرد، هرگز كمینگاه و پناهگاه آدمیزاد نبودهای. روزنامهنگاری یعنی گریستن شیهه اسبِ كولبر در سوتیتر روزنامهای پُرتیراژ، همانسان كه تماشاچی گریان، میخكوب باخت ستارهاش میشود، وگرنه باید خندید به «زمانی برای مستی اسبها». مخاطب به یاد دارد...
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل