إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • روزنامه‌نگاری یعنی دفن جنازه كولبر در لای تیترهای یخ‌زده، وگرنه بسان سنگی سرد، هرگز كمینگاه و پناهگاه آدمی‌زاد نبوده‌ای. روزنامه‌نگاری یعنی گریستن شیهه اسبِ كولبر در سوتیتر روزنامه‌ای پُرتیراژ، همان‌سان كه تماشاچی گریان، میخكوب باخت ستاره‌اش می‌شود، وگرنه باید خندید به «زمانی برای مستی اسب‌ها». مخاطب به یاد دارد...

    نویسنده:
    بهزاد احمدی