إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • بسیاری از کسانی که دانش دینی ندارند، تصور می‌کنند نزدیک شدن به شریعت و احکام آن، به معنای دوری‌گزینی از شادی‌ها و خوشی‌هاست، یا دوری از آنچه موجب شادمانی و سرور از مصالح مادی و منفعت دنیوی است و گمان می‌برند که شریعت مترادف با قید و بند است و التزام به آن به معنای محرومیت از خوشی‌ها و لذات دنیوی با اجبار و یا زهد و دوری‌گزینی در آنها به صورت اختیاری است؛ ولی حقیقت چیز دیگری است و این تصورات از آنچه شریعت به احکام شادی و خوشی و هر آنچه به آن ختم می‌شود و به پرهیز از رنج‌ها و غم و اندوه دعوت می‌کند، به مراتب دور است.

    نویسنده:
    ابراهیم البیومی غانم