دین و دعوت

عنوان تاریخ
حبّ خدا در پیروی رسول -صلّي الله عليه وسلّم- است (دلیر عباسی) 1392/12/16
پایه‌های حاکمیت عاقلانه در قرآن (دکتر علی محی‌الدین قره‌داغی) (ترجمه: سرویس دین و دعوت پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/12/09
پیروزی قطعی با صبر است (دکتر عبدالرحمن البر) (ترجمه: وفا حسن‌پور) 1392/12/02
نیاز ما به تربیت روحی (رشید لخضر) 1392/11/28
آهنگر نفس خود باش! (گفتاری پیرامون قلب معنوی) (صدیق قطبی) 1392/11/27
نیرنگ استعمار و ایمان به غیب (دکتر سعد مرصفی) (ترجمه: وفا حسن‌پور) 1392/11/25
فواید پزشکی سحرخیزی (ترجمه: سرویس دین و دعوت پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/11/24
تأملی مؤمنانه؛ صبر در مقابل امتحان الهی (دکتر عبدالحلیم عویس) (ترجمه: پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/11/19
راز تأثیر سخنان محمد -صلّی الله‌ علیه‌ وسلّم- (رسول رسولی‌کیا- کار‌شناس ارشد قرآن و سیره) 1392/11/17
سید قطب اسطوره‌ی دوران (شیخ جاسم مهلهل یاسین) (ترجمه: پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/11/16
انسان و انسانیت (علّامه ملا محمّد ربيعی - رحمه‌ الله‌-) 1392/11/14
دعوت‌گرانی بر چوبه‌ی دار خودکامگان (فدوی حلمی) (ترجمه: وفا حسن‌پور) 1392/11/13
تصاویری از عشق و محبت صحابه نسبت به رسول الله- صلّی الله علیه وسلّم- (دکتر محمد ابراهیم ساعدی رودی) 1392/11/11
شیوه‌ی زیبای گفت‌وگوی پیامبر-صلّی الله علیه وسلّم- (راغب السرجاني) (ترجمه: مریم حقّانی و خالد محمّدی) 1392/11/06
تا خداوند راستی‌پیشگان و دروغ گویان را بشناسد (دکتر عبدالرحمن البر) (ترجمه: جهاندار امینی) 1392/10/30
دیدگاه شرعی نسبت به مسأله‌ی کودتا در مصر (دکتر علی محی‌الدین قره‌داغی) (ترجمه: پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/10/29
پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم-، معلّم رحمت، یا الگوی خشونت؟! (مصطفی دانایی‌فر- گنبد کاووس) 1392/10/27
به‌مناسبت میلاد پیامبر رحمت - صلّی الله علیه وسلّم- (سردبیر مجله‌ اصلاح) 1392/10/26
میلاد نور (شفیع جهانگیری) (ترجمه: اقبال جهانگیری) 1392/10/25
نگاهی نو به تولّد پیامبر -صلّی الله علیه وسلّم- (رسول رسولی‌کیا- مهاباد) 1392/10/25
پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم- و مدیریت زمان (جلال معروفیان) 1392/10/22
لحظاتی با رسول الله -صلّی الله علیه وسلم- (فاطمه‌ شاکری) 1392/10/21
پیامبر-صلّی الله علیه وسلّم- و اخلاق شهروندی (دلیر عباسی) 1392/10/19
پیام‌آور رحمت (استاد مصطفی اربابی) 1392/10/18
وصایای دهگـانه (بخوان، بیندیش و عمل کن) (امام شهید حسن البنا) 1392/10/16
راه این است! (نوشته‌ای کمیاب از سید قطب) (سید قطب-رحمه‌ الله‌-) (ترجمه: سرویس دین و دعوت پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح) (گردآوری: ابورقیه احمد سلیمان الدبشه) 1392/10/09
آفرینش انسان در قرآن کریم (دکتر مختار ويسی) (ترجمه: تحسین حسین‌زادە) 1392/10/08
خوش‌بختی در پرتو خود‌سازی (سیف‌الله‌ رحیمی) 1392/10/06
حق ترسی از باطل ندارد! (دکتر ابراهیم ترکاوی) (ترجمه: وفا حسن‌پور) 1392/09/29
رسول‌الله و حقوق انسان (راغب السرجاني) (ترجمه: عبدالخالق احسان- افغانستان) 1392/09/23
چکیده‌ای از رهنمودهای دکتر یوسف قرضاوی به داعیان جوان (دکتر یوسف قرضاوی) (گردآوری: مجید ویسی - شهرستان ثلاث‌باباجانی) 1392/09/20
آنان را نگاه دارید که باید بازپرسی شوند (دکتر عبدالرزاق مقری) (ترجمه: سرویس دین و دعوت پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/09/17
برکناری و ربودن ‌رئیس‌جمهور (حاکم) منتخب از منظر فقه (مسعود صبری (پژوهشگر علوم شرعی در دانشکده‌ی دارالعلوم دانشگاه قاهره و مرکز جهانی الوسطیة در کویت)) (ترجمه: سید محمدامین واژی - مهاباد) 1392/09/16
حسن ظن به خدا سعادت و عبادت است (نبیل جلهوم) (ترجمه: وفا حسن‌پور) 1392/09/14
دشمن مشترک (یهود) از دیدگاه قرآن (ایوب شافعی‌پور- دانشجوی کارشناسی) 1392/09/12
تحريم گرايی (دکتر سید احمد هاشمی) 1392/09/03
اصالت تربیت اخوانی (وصفی ابوزید) (ترجمه: سرویس دین و دعوت پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/08/28
تفاوت هجرت دعوت‌گران با هجرت ستم‌کاران (دکتر صلاح سلطان) (ترجمه: پایگاە اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/08/27
نقش ذکر و دعا در زندگی انسان مسلمان (دکتر عبدالرحمن البر) (ترجمه: پایگاە اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/08/24
روز عاشور روز نابودی طاغوت و نجات یک امّت (اسامه‌ جادو) (ترجمه: خالد ایوبی‌نیا) 1392/08/19
شعبده‌بازند نه دعوت‌گر (فتحی ابو الورد) (ترجمه: پایگاە اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/08/18
آیا محمد را به خوبی شناخته‌ایم؟ (علاء سعد حمیده) (ترجمه: پایگاە اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/08/17
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد! (متین لطفی) 1392/08/02
از آن ناخرسندم اما نمی‌ترسم! (دكتر سلمان بن فهد العودة) (ترجمه: وفا حسن‌پور) 1392/07/26
«اسماعیل»مان را قربانی کنیم، نه... (رسول رسولی‌کیا- مهاباد) 1392/07/23
آن مردمان را چه شده؟ (دکتر مصطفی سباعی) (ترجمه: عبدالستار حسین‌بر) 1392/07/23
در رکاب زائران بیت الله (دکتر نور محمد امرا) 1392/07/22
سلسله وسایل تزکیه‌ی نفس (۵): حج (شیخ سعید حوی) (ترجمه: عبدالله‌ بلوچ) 1392/07/21
آداب قربانی (عبدالصمد مرادزهی-اسماعیل‌آباد خاش) 1392/07/20
عمل صالح یکی از اهداف پنج‌گانه‌ی قرآن کریم و سنت نبوی (دکتر علی محی‌الدین قره‌داغی) (ترجمه: پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح) 1392/07/18
در وصف پیامبر -صلّي الله عليه وسلّم- سخن بسیار گفته شده است، من در این نوشتار کوتاه‌ نمی‌خواهم در وصف رسول الله‌، چیزی بگویم زیرا جایی که خداوند در قرآن پیامبرش را توصیف می‌کند، دیگر محلی برای وصف ناقص امثال بنده باقی نمی‌گذارد؛ به همین خاطر هیچ توصیفی بهتر از توصیف پیامبر -صلّي الله عليه وسلّم- از زبان خداوند نیست. خداوند در وصف پیامبرش می‌فرماید: انَّک لَعلَی خُلُقٍ عظیمٍ. ‌ای محمد تو قله‌ی کوه اخلاق را فتح نموده‌ای و در این رابطه کسی بر تو پیشی نگرفته است
دکتر علی قره داغی دبیرکل اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان می‌گوید: کسی که در قرآن کریم تدبر کند می‌بیند که کتاب خدا عنایت ویژه‌ای به انسان داشته است تا در زندگی خود و در تعامل با مردم و در رفتار و سیاست‌ورزی‌ و اداره‌ی اموال و اقتصاد خود از حکمت وام گیرد. ایشان در گفت‌وگو با سایت افزود اگر در دوران معاصر بر حاکمیت عاقلانه و سیاست پسندیده در اقتصاد و حکومت‌داری تأکید می‌شود
وقتی ملت‌ها به پا می‌خیزند تا زمانی که کرامتشان را بازپس نگرفته‌اند و به اهدافشان نرسیده‌اند آرام نمی‌گیرند و تا وقتی که از غاصبان آزادی و گستاخان و سرکشان انتقام نگرفته‌اند از پای نمی‌نشینند. در این راه هر چند که جان‌فشانی کنند و هر بهایی که برای رسیدن به آزادی خود پراخت کنند کم است. این در عموم انقلاب‌های انسانی و به طور ویژه در انقلاب شکوه‌مند مصر دیده می‌شود. انقلابی منحصر به فرد که اعتماد انقلابیون به خدا و وعده‌های الهی بی‌‌‌نهایت بود و همواره یاری مؤمنان بر خداوند واجب بوده است
اگر در زندگی مسلمانان امروز دقت کنیم می‌بینیم که جانب مادی بخش اعظم آن را در برگرفته است و زندگی انسان‌ها به طور فزاینده‌ و نگران‌کننده‌ای به سمت مصرف‌گرایی پیش می‌رود؛ همگان پشت سر سراب دنیا و کالا‌ها و شهوات آن لول می‌خورند و مجذوب رشد و توسعه‌ی بخش مادی و تأمین مایحتاج آینده‌ی نزدیک و دورشان شده‌اند.
ولیّ خدا شدن جز از مسیرِ اتصاف به اوصاف خداپسند و متعالی، ممکن‌شدنی نیست. مولانا می‌گفت که دفتر سالکان و صوفیان صافی، چیزی جز دلِ سپید و برف‌نشان نیست و صوفی حقیقی آن است که طالب «صَفوَت» و صفا است و نه دعاوی گوش‌خراش و نه نمایش‌های گزاف، هیچ‌یک نشانه‌ی مرد خدا و ولی‌ الله نیست.
مسلمانان از دیرباز تاکنون روزی را انتظار می‌کشند تا از مشکلاتی که آنان را عقب نگه داشته است آزاد شوند و بتوانند همراه با دیگران در مسیر کاروان تمدن و سازندگی و دانش روز حرکت کنند. در همین راستا این وسوسه و نیرنگ استعماری نیز به دل‌های برخی از رهبران فکری راه یافته است که پنداشته‌اند غرب زمانی از غل و زنجیر مشکلات آزاد شد که دین را در برابر معیارهای علمی به تسلیم وادار کرد؛ دین یک مقوله و علم مقوله‌ی دیگری است
فواید پزشکی که در نتیجه‌ی سحرخیزی و برخاستن برای نماز صبح نصیب انسان می‌شود فراوان است و از جمله می‌توان به چند مورد از آن اشاره کرد:  ۱-هنگام سحر بیشترین میزان گاز ازن در هوا وجود دارد؛ آن‌گاه به تدریج از مقدار آن کاسته می‌شود تا اینکه هنگام طلوع به کمترین حد خود می‌رسد. اخیرا ثابت شده است که گاز ازن – یکی از مواد تشکیل دهنده‌ی اکسیژن موجود در لایه‌های بالایی زمین که از برخی از اشعه‌های زیان‌بار جلوگیری می‌کند
عروة بن زبیر بن عوام، برادر عبدالله بن زبیر (رضی الله عنهم اجمعین)، امامی جلیل‌القدر، بی‌توجه به جاه و مقام و دنیوی، مشتاقِ درک دین، آموزشِ بندگان خدا و نیکی به مسمندان، و به غرقِ نماز شدن، مشهور بود؛ آن چنان که گویی که رخت از دنیا بربسته و سرایی دیگر گزیده است. نماد صبر و تقوی و رضا به رضای خداوند و ما قدّر الله بود. به همراه جمعی از یاران فرهیخته در حلقه‌ای از مسجد نبوی- صلّي الله عليه وسلّم- در مدینه یا مسجدالحرام در ایام حج اعتکاف می‌کردند و حکیمانه و متکی بر پند حسنه، بندگان را به سوی خداوند فرامی‌خواند.
مشرکان معاصر پیامبر جهت تخریب چهره‌ی آن حضرت از هیچ وسیله‌ای دریغ نمی‌کردند و هر وصله و اتهامی که باعث کسر شأن آن حضرت و رسالتش می‌شد، به وی نسبت می‌داند. گاهی او را شعبده‌باز و ساحر معرفی می‌کردند تا بدینگونه از قداست سخنانش کاسته و مردم را ازعاقبت و سرانجام بد پیروی از او برحذر دارند. گاهی نیز آن حضرت را شاعر می‌خواندند تا بدینگونه پیام او را زاییده‌ی احساسات، ذوق و شوری شاعرانه معرفی نمایند
 باری تصمیم گرفتم درباره‌ی یکی از اسطوره‌های پایداری بنویسم آن هم در زمانی که مشکل است نویسندگانی بیابیم که با پروردگارشان عهد بسته‌اند و در دفاع از امتشان قلم‌هایشان را در برابر دینشان به کرنش واداشته‌اند و راه دشوار زندان و شکنجه و آزار و اذیت را بر خود هموار کرده‌اند. در حین نوشتن تلخی‌ها و ناکامی‌ها بر من روی می‌آورد و مرا بر آن می‌داشت که اسطوره‌ای از صبر و پایداری را برگزینم که تنها در راه نصرت دین و رستگاری امتش زندگی کرده است؛ نه سرسپرده‌ی کسی بوده است و نه از کسی چیز خواسته و نه خود را کوچک شمرده است.
ستایش بیکران خدای را سزاست و درود فراوان حضرت مصطفی و خاندان پاک و یاران باوفا را.  انگیزه‌های بی‌حساب سبب نوشتن این کتاب شد بویژه تعمق در واژه «اشرف مخلوقات» که نامتناسب با بیشتر آدمیان است، و دیگر تأمل در مقایسه باغ وحش و زندان و اخیراً بیرون راندن حیوان از کار افتاده در زمستان.  انسان که –بگفته خود- اشرف مخلوقات است، با این افتخار بزرگش، چه جنایاتی که مرتکب نشده و چه خونهایی که نریخته، و چه لجن هائی که بار نیاورده و در آن غوطه‌ور نشده است؟! 
خداوند متعال می‌فرماید: «ٱلَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالاَتِ ٱللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلاَ یَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ ٱللَّهَ وَکَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِیباً» کسانی که (برنامه‌ها و) رسالتهای خدا را (به مردم) می‌رساندند، و از او می‌ترسیدند و از کسی جز خدا نمی‌ترسیدند، و همین بس که خدا حسابگر (زحمات و پاداش دهنده‌ی اعمال آنان) باشد. 
اصحاب- رضی الله عنهم- عاشق رسول‌الله- صلّی الله علیه وسلّم- بودند. وقتی موضع‌گیری‌ها یا سخنانشان در مورد پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم- را می‌شنوی و می‌بینی، به عشق پاکشان نسبت به سرور و محبوبشان پی می‌‌بری.  اکنون فقط چند تصویر از عشق و محبت صحابه- رضی الله عنهم- نسبت به رسول الله- صلّی الله علیه وسلّم- را ذکر می‌‌کنیم، چون حصر همه از توان خارج و غیر ممکن است.
زمانی ‌که ابر سیاه جاهلیت، آسمان شبه جزیره‌ را پوشانیده ‌بود؛ و در آن فضای خشن و مملو از گمراهی، انحراف، جنگ‌های خونین، غارت و زنده به گور کردن دختران، مرگ وجدان و نابودی اخلاق بود، خورشید سعادت و زندگی طلوع کرد و محیط جزیرة‌العربِ غرق در تاریکی را روشن کرد.
سپاس خدای را در همه‌ی احوال و سلام و درود بر پیامبرمان، محمد-صلّی الله علیه وسلّم- و یارانش. آنچه که امروز از قتل عام وحشیانه و بازداشت‌های خودسرانه و کشتار و ترور که بیرون از چارچوب قانونی در مصر اتفاق افتاده و می‌افتد، نشانه‌ی آشکاری بر طبیعت خونین کودتای نظامی‌ است و از طبیعت فتنه و آزمایشی که امت اسلامی در حال گذار از آن است، پرده بر می‌دارد و این تأییدی است
الحمد لله، والصلاة والسلام على رسول الله، وعلى وآله وصحبه ومن والاه، وبعد: جهانیان از حوادث مصر شگفت‌زده شدند و تحولات و وضعیت جدید این کشور را با دقت فراوان و نگرانی عمیق دنبال می‌کنند؛ این حوادث هم‌زمان بود با افزایش تنش و درگیری بین افرادی که در خیابان‌ها و میادین مصر جمع شده بودند و احیانا بین مردم و نیروهای امنیتی که حاصل آن کشته و زخمی شدن شماری از مردم بی‌گناه و تخریب تأسیساتی بود که بخشی از دستاوردها و امکانات مردم به شمار می‌رفت.
یکی از موضوعات مهمی که در عصر حاضر باید مورد توجه و پژوهش قرار گیرد، جایگاه خشونت و مدارا در اسلام است. ضرورت این بحث ناشی از آن است که دشمنان دین، اسلام را دین خشونت و مسلمانان را خشونت‌گرا معرفی می‌کنند.  تاریخ بشریت هیچ‌گاه از خشونت خالی نبوده است و پدیده‌ی خشونت مفهومی آشنا و رنج‌آور برای آدمیان می‌باشد. اما زمانی که این خشونت از ناحیه‌ی دینداران و با توجیه اجرای فرامین الهی و برای سعادت بشر باشد، درد و رنج آن جانکاه‌تر است.
به مصطفی برسان خویش را که دین، همه اوست اگر به او نرسیدی تمام بولهبی است (اقبال لاهوری)  شریعت اسلام، در مواضع متعدد و به تعابیر گوناگونی از ما خواسته است که به پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم- اقتدا کنیم. تعابیری چون: اتّباع، تبعیّت، اطاعت، تأسی و اقتدا در رابطه‌ با پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم- واجد حقیقتی مهم و اساسی است. به‌حدّی اقتدا به محمد- صلّی الله علیه وسلّم- در منظر دینی موضوع پراهمیتی است
سده‌ی ششم میلادی، هنگامه‌ی دست و پا زدن بشریت در باتلاق کفر و گمراهی بود. ابرهای سیاه شرک و خرافات، پرتو یکتاپرستی را پنهان کرده بودند. شب دیجور و تاریک ظلم و ستم و جهل و نادانی، بر دلهای مردم سایه افکنده بود. «یهودیت» در برخی مسایل جزئی خلاصه شده بود و هیچ پیامی برای جهانیان نداشت. رهبران این دین خود را خدایان زمین می‌انگاشتند و کسی در مقابلشان جرأت عرض اندام نداشت.
معمولاً مردم درکشور‌ها و مناطق مسلمان نشین، به مناسبت ربیع الاول، هر سال، شادی کرده و با برپایی جلسات و جشن‌های سرورآمیز به خواندن شعر‌ها و سرودهایی در وصف و مدح مولود ربیع، همراه با توضیح فرازهایی از تولد حضرت رسول بویژه جزئیات سرسام‌آور آن و همچنین ثواب لایتناهی مولودی‌دادن و مولودی‌خوانی با اشعار و سروده‌هایی اغلب تکراری و کلیشه‌ای می‌پردازند.  درباره‌ی تولّد پیامبر اسلام (ص) که می‌خواستم مطلبی بنویسم، پس از مراجعه به منابع و کتب مختلف به چند نکته و نتیجه جالب و شنیدنی دست پیدا کردم که خلاصه‌وار به عرض می‌رسد. 
نگارنده‌ی مقاله، بنا به علاقه و سوابق کاری خود، به گونه‌ای بسیار مختصر و موجز به یکی از زوایای شخصیت رسول اکرم- صلّی الله علیه وسلّم- که متأسفانه کمتر مورد بحث و پژوهش قرار گرفته است می‌پردازد که عبارت است از «مدیریت زمان» از نگاه آن انسان کامل و بنده‌ی برگزیده‌ی خدا. 
ماه ربیع است ماه بهار، ماهی که خداوند آخرین شجره‌ی طیبه‌اش را به جهانیان هدیه داد. هدیه‌ای بسیار مبارک که تا دنیا پابرجاست، از ثمره‌اش استفاده می‌گردد. و نتایج این استفاده‌ی مبارک، در اخرت زمانی که همه‌ی انسان‌ها در جست‌و‌جوی ذره‌ای ذخیره‌ی خود، دست و پا می‌زنند بر صاحبش هویدا می‌گردد.
در روم قدیم اتباع کشور به دو دسته تقسیم می‌شدند. شهروندان، یعنی رومیان اصلی، که از حقوق و مزایای بیشتری برخوردار بودند و رعایا، یعنی اقوام و ملل دیگری که تحت تسلط حکومت رومیان بودند. در یونان قدیم، افراد ساکن در یونان دو درجه بودند، شهروندان درجه‌ی یک، که ساکنان اصلی یونان بوده‌اند و درجه دو، که بردگان و غیر یونانی‌ها بودند.  در یکی از فرهنگ‌های علوم سیاسی، شهروند چنین تعریف شده است: کسی که از حقوق مدنی یا امتیازات مندرج در قانون اساسی یک کشور برخوردار است. 
خدای تعالی محمد-صلّی الله علیه وسلّم- را به عنوان رحمت برای جهانیان فرستاده است: «وَمَا أَرْ‌سَلْنَاکَ إِلَّا رَ‌حْمَةً لِّلْعَالَمِینَ»؛ و ما تو را جز مایه رحمت برای جهانیان نفرستاده‌ایم‌. (انبیاء: ۱۰۷)  پس او پیام‌آور مهر و دوستی و محبت، صداقت و امانت، عزت و کرامت و آزادی، و علم و فضیلت است، از این روی خدای متعال او را صاحب اخلاق عظیم معرفی کرده است: «وَإِنَّکَ لَعَلَی خُلُقٍ عَظِیمٍ»؛ بی‌گمان تو دارای خلق و خوی بسیار بزرگ هستی. (قلم: ۴) 
•هرگاه صدای اذان را بشنیدی در هر حالی که باشی برخیز و به سوی نماز بشتاب.  •قرآن را تلاوت کن یا آن را مطالعه نما و یا به آن گوش فرا ده و یا به ذکر خدا مشغول باش و اندکی از وقت خود را بیهوده تلف مدار.  •در جهت یادگیری و تکلم به زبان عربی فصیح تلاش کن زیرا تکلم به زبان عربی فصیح از شعایر اسلام] و زبان قرآن [است.  •از زیاده‌روی در جدل پرهیز کن که جدل در هر موردی که باشد در آن خیری نیست.  •زیاد نخند زیرا قلبی که با خدا ارتباط دارد و در بند خداست ساکت و سنگین و باوقار است. 
 «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ * فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ *یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ» [آل عمران: ۱۶۹ - ۱۷۱]. و کسانی را که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده مشمار، بلکه آنان زنده‌اند و بدیشان نزد پروردگارشان روزی داده می‌شود. آنان شادمانند از آنچه خداوند به فضل و کرم خود بدیشان داده است، و خوشحالند به خاطر کسانی که بعد از آنان مانده‌اند و بدیشان نپیوسته‌اند اینکه ترس و هراسی بر ایشان نیست و آنان اندوهگین نخواهند شد. 
چکیده: خداوند متعال در قرآن کریم اساس آفرینش آدم ابوالبشر- علیه‌السلام- را از خاک می‌داند. سپس مراحل تکامل آدم- علیه‌السلام- از خاک را چنین بیان می‌کند: ابتدا به ملائک دستور می‌دهد، مقداری خاک از مناطق مختلف زمین بردارند؛ آن‌گاه خاک فراهم شده با آب مخلوط شده و به گل چسبنده تبدیل می‌شود. سپس آن گِل، آراسته و پیراسته شده وبه شکل انسانی متعادل و متوازن درمی‌آید، سپس خداوند از روح خود در او دمیده و به فرشتگان دستور می‌دهد تا در برابرش به سجده افتند.
نخستین گام برای وصول به ساختن خویش و در پی آن، رسیدن به خوش‌بختی، اخلاص است۰ اخلاص از فضیلت‌های بزرگ اخلاقی است که مانند نور می‌درخشد و این مقام، یکی از عالیترین مراحل تکامل انسان است.  معمولاً هر‌گاه واژه‌ی اخلاص به کار برده می‌شود، همراه آن، نیت هم هست (اخلاص نیت)؛ منظور از نیت،‌‌ همان عزم راسخ و اراده‌ی محکم برای انجام کاری است؛ قطع نظر از این‌که انگیزه‌ی الهی در آن باشد، یا انگیزه‌های مادی. 
سنت خداوند تبارک و تعالی همواره بر این بوده است که باطل و لشکریانش نمی‌توانند انسجامشان را در برابر قدرت حق و اهل حق حفظ کنند. جای تعجب نیست که باطل از لحظه‌ای که‌ زاده است زوال و نابودی بر آن نوشته شده است و از روز نخست عوامل نابودی خود را با خود به همراه دارد. این حقیقتی است که آیات مختلف قرآن کریم بر آن تأکید داشته است:   «... کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الأَرْضِ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الأَمْثَالَ» [رعد: ۱۷]. 
الله متعال به‌وسیله‌ی دین اسلام، به بشریت انعام نموده و قضیه‌ی حقوق را اصل ثابتی از اصول دین قرار داده و حقوق را مطابق برنامه‌ی الهی تعیین کرده که انسان با انجام و ادای آن مستحق ثواب شده و با ترک آن گنهکار می‌گردد؛ لذا قضیه‌ی حقوق، دستاورد انسان نیست. هم‌چنین خداوند، موضوع حقوق را عام گردانیده که شامل انسان – با هر دین، رنگ و جنس– حیوان و محیط زیست می‌گردد. 
 بی‌شک فضیلت‌های امر به معروف و نهی از منکر بر اهل علم و عمل پوشیده نیست چرا که خیر بودن امت و رستگارشدن در سایه این کار عظیم حاصل می‌شود. فرض بودن این عمل کاملاً عیان است اما از آنجا که این عرصه به اقیانوس‌های بیکران شبیه است شناکردن در آن غواصان خاص خود را می‌طلبد تا به اعماق اقیانوس برسند و مروارید گرانبها را صید نمایند. شاید جواب فضیل بن عیاض در جواب این سٶال که چرا امر به معروف و نهی از منکر نمی‌کند گویای عظمت این کار باشد.
 در جهان مادی هیچ چیز پلید‌تر و زشت‌تر از ظلم نیست، کافی است بدانیم که این کلمه از ریشه‌ی ظلام یعنی تاریکی گرفته شده است؛ تاریکی دنیا و تاریکی آخرت. ظلم تنها چیزی است که خداوند تبارک و تعالی آن را بر خود حرام کرده و در میان مردم هم حرام قرار داده است. خداوند متعال بیش از ۲۷۰ بار در قرآن کریم به مسأله‌ی ظلم پرداخته و به مردم گفته است که به خود ظلم نکنند که سرانجام ظلم وخیم است. 
بررسی نظریه‌ی فقهای مسلمان و اهل سنت درباره‌ی عزل رئیس یا حاکم مسلمان چه بسا برخی می‌پرسند: آیا کودتای نظامیان علیه دموکراسی در مصر و ربودن رئیس جمهورمنتخب، محمد مُرسی، هیچ ارتباطی به دین دارد و می‌توان آن را از منظر دین وفقه اسلامی بررسی نمود؟ یا این‌که خیر، نه این‌که ارتباطی ندارد، بلکه ربط دادن آن دو به یک‌دیگرستمی است که درحق دین روا داشته می‌شود؟ و در چنین موردی دین به ابزاری تبدیل شده، جهت نیل یا ترویج اهداف سیاسی؟ 
خداوند متعال در حدیث قدسی فرموده است: «أنا عند ظن عبدی بی‌ إن ظن خیرًا فله وإن ظن شرًا فله». [مسلم]. من همانم که بنده‌ام درباره‌ام می‌پندارد؛ اگر مرا نیکو پندارد پس مرا نیکو خواهد یافت و اگر نسبت به من بدگمان باشد پس عواقبتش متوجه اوست. از ابوهریره روایت است که فرمود: پیامبر اسلام (ص) از زبان خداوند متعال می‌فرماید: من همانم که بنده‌ام درباره‌ام می‌پندارد؛ من با او هستم هر‌گاه مرا یاد کند، اگر مرا در دلش یاد کند من هم او را نزد خودم یاد می‌کنم و اگر مرا در جمعی یاد کند من هم او را در جمعی بهتر از آن یاد خواهم کرد.
مقدمه: هر کس می‌خواهد با دشمن خود وارد مبارزه شود، ضرورت دارد که با ماهیت و حقیت او آگاهی و اشراف داشته باشد، امروزه دشمن مشترک ما مسلمانان یعنی اسراییل که ماهیت ننگین آن‌ها بر هیچ‌کس و قوم و طایفه‌ای پوشیده نیست، هر روز بیش از پیش نه‌تنها نزد مسلمانان، بلکه نزد همه‌ی جهانیان منفورتر می‌شوند؛ اما با این وجود ما مسلمانان نتوانسته‌ایم با هم آن‌طور که شایسته و بایسته است جلوی دشمن مشترکمان بایستیم
مقدمه: در آموزه‌های قرآنی، تحلیل و تحریم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، این جایگاه آن‌چنان حساس و خطیر است که قرآن کریم آن‌را در متن عقیده و در محدوده‌ی حریم خصوصی باری‌تعالی قرار می‌دهد، به‌طوری که تجاوز به این حریم، انسان را از دایره‌ی اسلام خارج و او را در دایره‌ی شرک تشریع و دروغ بستن بر ذات أحدیت وارد می‌کند.
شیوه‌های تربیت ایمانی و دعوی و حرکتی در مدارس گوناگون و از یک جماعت تا جماعت دیگر متفاوت است و حوادث گوناگون و پیاپی اصالت تربیت فرد در مدرسه‌ی اخوان المسلمین را اثبات کرده است؛ تربیتی که از ژرفای ایمان و اخلاق و رفتار سرچشمه می‌گیرد و بیان‌گر پاکی و خلوص معدن مورد نظر است؛ تربیتی که قابل چانه‌زنی و داد و ستد نیست.
دعوت‌گران از سرزمینشان هجرت می‌کنند تا سرزمین دیگری را با نور الهی آباد کنند و مشوق آنان این آیه از قرآن کریم است که می‌فرماید:  «أَوَمَن کَانَ مَیْتًا فَأَحْیَیْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا یَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ...». [اأنعام: ۱۲۲].  آیا کسی که (به سبب کفر و ضلال همچون) مرده‌ای بوده است و ما او را (با اعطاء ایمان در پرتو قرآن) زنده کرده‌ایم و نوری (از مناره‌ی ایمان) فرا راه او داشته‌ایم که در پرتو آن، میان مردمان راه می‌رود
سپاس خدایی را که ذاکرانش را از یاد نمی‌برد و جویندگان درگاهش را ناامید نمی‌کند و کسی را که بر او توکل کند به دیگری واگذار نمی‌کند. او پشتوانه‌ی ماست هر جا که چاره‌ها بریده شد و امید و مأوای ماست هنگامی که از اعمال خویش دل خوشی نداریم و اوست که در تنگناهای روزگار گره از کارمان می‌گشاید. درود و سلام فراوان خداوند بر بهترین بنده‌ی او خاتم پیامبران محمد مصطفی باد. 
در این ماه بزرگ روزی نیک و پربرکت وجود دارد که دارای جایگاهی بزرگ و احترامی دیرینه می‌باشد، پیامبران در این روزه روزه می‌گرفتند، روز دیگری شناخته شده نیست که پیامبران مانند روز عاشوراء آن را روزه گرفته باشند، این امر بر فضیلت و جایگاه بزرگ آن دلالت می‌کند، عاشورا، روز پذیرش توبه است، روزی است که خداوند در آن توبه‌‌‌‌ی سیدنا آدم (علیه السلام) را پذیرفت
حواة جمع حاوی به کسانی می‌گویند که مار‌ها را جمع می‌کنند و با آن به شعبده‌بازی و کارهای عجیب و غریبی دست می‌زنند. المعجم الوسیط ریشه‌ی حوی.  دعاة جمع داعی است یعنی کسی که مردم را به توحید الهی و آن‌چه مایه‌ی نزدیکی به توحید است دعوت می‌کند؛ پیامبر از نظر خداوند یک دعوت‌گر است: یعنی به توحید و اعمال وابسته به آن دعوت می‌کند. 
محمد را چقدر می‌شناسیم؟ آیا آن گونه که شایسته است او را شناخته‌ایم؟ به راستی محمد کیست؟ آیا می‌توانیم چند سطر ساده و قابل فهم برای کسی با هر زبان و فرهنگ و عقیده‌ای که دارد بنویسیم؟ بدون اینکه در شکوه عشق ابدی غرق شویم و تنها با نوری که دل و جانمان را پوشانده است سخن بگوییم؟ و بدون آنکه ابیات شعری به صورت ارادی و غیرارادی بر زبان ما جاری شود؟ 
تصور کنید آندم که چشمان بسته‌تان را باز ‌کنند و خود را در مکانی نامعلوم بیابید و ندانید که کجایید؛ این حالت، مصداق کسی‌ست که «خود» را گم کرده؛ حال تصور کنید خود را که از مکان کنونی خویش آگاهید و می‌دانید در کجایید، اما به دلیل نداشتن یا ندانستن مقصد، ویلان و سرگردانید؛ این حالت نیز مصداق کسی‌ست که «راهش» را گم کرده است!
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده است:   «مَن أحبَّ لقاء الله أحبَّ اللهُ لقاءه، ومَن کره لقاء الله کره اللهُ لقاءه»، فقالت عائشة: یا نبیَّ الله، أکراهیة الموت؟ فکلنا یکره الموتَ؟ فقال: «لیس کذلک، ولکن المؤمن إذا بُشِّرَ برحمة الله ورضوانه وجنته، أحبَّ لقاء الله فأحبَّ اللهُ لقاءه، وإن الکافرَ إذا بُشِّرَ بعذاب الله وسخطه، کره لقاء الله وکره اللهُ لقاءه» 
مراسم قربانی پس از «رمی جمرات سه‌گانه» و پیروزی نمادین حاجیان در این مرحله شکل می‌گیرد.  مراسم قربانی به معنای اعلام و جشن پیروزی، جشن آزادی از بت و طاغوت است. و به تعبیر دکتر شریعتی «جشن شهادت فرزند» نه «تولد فرزند»  شخص حج گزار باید گوسفندی، گاوی، شتری... را در قربانگاه «منی» قربانی کند تا ثابت کرده باشد که دل به مال و سامان نبسته و آماده است به منظور «تقرب به خدا» از دل بسته‌هایش بگذرد. 
آن مردمان را چه شده که سپیده دم و شب‌هنگام در حرکت و آمد و شداند؟  آنان را چه شده که در هوا پرواز می‌کنند و در خشکی و دریا شتابان می‌روند، از زندگی مرفه و با ناز و آرامش دوری گزیده‌ و اهل و اولاد را ترک نموده و از دغدغه‌ها و اسباب زحمت، در راحتی قرار گرفته‌اند و از قید جاه‌طلبی‌ها و هوى و هوس‌ها آزاد شده‌ و نفرت و کینه‌ها را به باد فراموشی سپرده‌اند، ناز و نعمت و آسایش را به یک‌سو افکنده‌
به فرمان پروردگار، ابرمرد توحید و یکتاپرستی حضرت ابراهیم خلیل - علیه السلام– کعبه منسوب به پروردگار را که قبله سینه‫‌ها و جهت حرکت دل‌هاست بنا نهاد تا تمامی یکتاپرستان تاریخ از روز خلیل تا به روز دمیدن در سور – بوق – و دیدار پروردگار جلیل بدان سوی روی آورده، بیعت و صداقت خود با خالقشان را با این خانه تواضع به نمایش گذارند.. بیعت با کعبه... قبله ایمان... خانه خداوند رحمان... مرکز دایره محبت و شوق عاشقان بهشت... مغناطیس دل‌های شیفته حق، که از چهارسوی جهان آن‌ها را بسوی خود جذب می‌‫کند..
سفر بندگی: (... فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِی الْحَجِّ...) [بقره: ۱۹۷]  (... وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ) [حج: ۳۲] حج عادت دادن نفس است به مواردی از جمله: بندگی و تسلیم امر خدا بودن، جهد، تلاش و بذل مال در راه خدا، انجام شعایر خداوندی برای اظهار بندگی و در تمام این‌ها نفس تزکیه می‌شود.
رسول الله-صلی الله علیه وسلم- فرمود: «کسی که توانایی قربانی داشته باشد و قربانی نکند به مصلای ما نزدیک نشود.» [۱] تعریف قربانی: حیوانی که در روز عید و ایام تشریق به قصد تقرب و نزدیکی به خدا ذبح می‌شود. ۱. سنت است شخصی که می‌خواهد قربانی کند از اول ماه ذی‌الحجه تا هنگام قربانی کردن موی سر و موهای زاید بدن و ناخن‌هایش را کوتاه نکند.
قرآن کریم برای عمل صالح به عنوان لایه‌ی خارجی اهمیت بسزایی قایل است؛ زیرا به مثابه اثر و پرتو نیرویی است که در درون انسان وجود دارد؛ اما اگر اثر و برونداد این نیرو بر رفتارهای انسان از زبان گرفته تا چشم و گوش و دست و پا وجود نداشته باشد به معنی آن است که یا نیرویی وجود ندارد یا اینکه به حدی ضعیف است که قابلیت روشنایی ندارد درست همانند نیروی برق؛ هر چند سیم و لامپ داشته باشیم
همزمانی محتوا