پاسخ به سؤالات فقهی

میراث را خداوند تعیین نموده است و کسی که حق ندارد آن حق را از کسی سلب نماید،‌ اگر کسی وصیت کند و یکی از وراث را از ارث منع نماید، به آن وصیت عمل نمی‌شود، بلکه ارث براساس موازین شرعی میان همه‌ی وارثان تقسیم می‌گردد، پدر باید عدالت را میان فرزندان برقرار کند، تا فرزندان نسبت به یکدیگر در دل‌هایشان بغض و کینه پدید نیاید، بلکه مهربانانه با هم زندگی کنند و پشتیبان یکدیگر باشند، بر فرزندان واجب است به پدر و مادر احترام و خدمت کنند و کاری انجام ندهند که سبب برانگیختن خشم پدر و مادر شود.

مالیاتی که امروزه گرفته می‌شود حقی است که هر حکومتی بنا بر صلاح‌دید خود تعیین می‌نماید و از برخی از صاحبان مشاغل دریافت می‌کنند و در برابر آن خدماتی در حق آنان انجام می‌دهد، اما زکات حقی است که خداوند بر ثروتمندان فرض نموده است و کسانی که دارایی آنان به حد نصاب برسد باید آن را پرداخت کنند و به کسانی که خداوند در قرآن تعیین نموده پرداخت شود و مالیات جزو زکات به شمار نمی‌آید. برای آگاهی بیشتر به کتاب اقتصاد اسلامی مؤلف علامه محمد تقی عثمانی ترجمه رعایت‌الله روانبد و کتاب فقه الزکات دکتر قرضاوی و فقه السنه سید سابق مراجعه شود.

خانم‌ها می‌توانند قرآن را با صدای بلند تلاوت کنند از جمله هنگامی که کسی در بستر مرگ است می‌تواند برای او سوره یاسین را بخواند مشروط بر این‌که با صدای جذاب و دلربا نخواند، البته برخی علما گفته‌اند صدای زن عورت است و حتی تلاوت قرآن او در حضور نامحرم درست نیست.

اگر نمی‌تواند بایستد، نشسته نماز بگزارد و برای سجده بیشتر از رکوع خم شود و اگر درازکش نماز می‌گزارد با اشاره سجده و رکوع را نشان بدهد و اذکار آن‌ها را بر زبان جاری کند.

دفن کردن هیچ چیز همراه مرده در سرنوشت و در سزای اعمال او تأثیرگذار نیست و مؤمن نباید با این باور همراه میت چیزی را دفن کند و روایات نقل شده درباره‌ی دفن اصحاب پیامبر با مو یا ناخن یا عصا و... پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- صحت ندارد و معتبر نیست؛ چنان که رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌وسلم- فرموده است: هر گاه فردی می‌میرد، پرونده اعمال او بسته می‌شود جز در سه مورد:
1- صدقه جاریه
2- آثار علمی سودمند
3- فرزن نیکوکاری که پس از مرگ برای او دعای خیر می‌کند.

برخاستن در برابر مهمان و افرادی که وارد مجلس می‌شوند در برخی جوامع عرف است و احترام محسوب می‌شود و اشکال شرعی ندارد و هنگام تلاوت قرآن، دستور خداوند است که مؤمنان ساکت باشند و به قرآن گوش کنند و تفاوتی ندارد که ایستاده گوش کنند یا نشسته، برخاستن هنگام شنیدن سرود ملی هم عرفی در جوامع است و امری تعبدی نیست تا با خواندن قرآن مقایسه گردد.