پاسخ به سؤالات فقهی

حداکثر زمان نفاس 60 روز است و بعد از آن زن پاک به شمار می‌آید و باید نمازش را بگزارد و روزه‌اش را بگیرد. خونی که بعد از شصت روز می‌آید خون استحاضه است و بمانند ادرار است و زن باید آن را بشوید و وضو بگیرد و نماز را بگزارد و روزه بگیرد و به سبب آن غسل واجب نیست.

گوش دادن به موسیقی که محتوای ترانه‌ی آن مخالف موازین شرعی نباشد و سخنان زشت و به دور از اخلاق در آن نباشد، مشکلی ندارد؛ بلکه گاهی هم گوش دادن به برخی موسیقی‌ها برای روح و روان فرد سودمند و لازم است.

قرائت باید با زبان باشد، یعنی واژه‌ها باید از مخارج خود بیرون آیند و با زبان تکرار گردند، تا قرائت و ختم به شمار آید، وگرنه ختم به شمار نمی‌آید، گرچه نگاه کردن به قرآن و گذراندن واژه‌‌ها در ذهن و یا گوش دادن به قرآن پاداش دارد، اما پاداش خواندن قرآن بیشتر از همه‌ی آن‌هاست.
خداوند می‌فرماید: (فأقرؤوا ما تیسر من القرآن)[مزمل:20]
«پس آن اندازه از قرآن که برایتان میسر است بخوانید.»
گرچه این آیه درباره‌ی نماز شب است، اما شامل خواندن در بیرون از نماز نیز می‌شود.
پیامبر فرموده است: «من قرأ حرفا من کتاب الله فله حسنة و الحسنة بعشر امثالها، لا أقول «الم» ولکن الف حرف و لام حرف و میم حرف»[ترمذی و ابن‌ماجه]
کسی که حرفی از کتاب خدا [قرآن] را بخواند برای وی حسنه‌ای نوشته می‌شود و هر حسنه ده برابر [پاداش] حساب می‌شود، نمی‌گویم که «الم» یک حرف به شمار می‌آید، بلکه الف حرفی و لام حرفی و میم نیز حرفی است.
یعنی با خواندن هر حرف از قرآن، فرد ده برابر پاداش به دست می‌آورد. خواندن هم با زبان است.

گرفتن دیه از لحاظ شرعی در برابر مقتول یا دیه در برابر نقص عضو درست است. خداوند می‌فرماید: (و من قتل مؤمنا خطأ فتحریر رقبة مؤمنة و دیة‌ مسلمة الی أهله)[نساء:92]
«کسی که مؤمنی را به خطا بکشد، باید برده‌ی مؤمنی را آزاد کند و خون‌بهایی را به خانواده کشته شده بپردازد.»
اگر کسی فردی را عمدی بکشد، باید قاتل قصاص و کشته شود، اما اگر اولیای دم از قصاص درگذرند، می‌توانند در برابر آن دیه مقتول خود را بگیرند.

اگر چنین فردی یقین داشته باشد که وضو نداشته و با بی‌وضویی نمازگزارده است، نماز وی درست نیست باید آن نماز را دوباره بگزارد، اما اگر شک وی ادامه داشته باشد که آیا وضو داشته یا نه، نمازش درست است و چیزی بر وی لازم نیست، اما اگر فرد شک کند که وضویش باطل شده است یا نه، اگر پیشتر وضو داشته است، پس اکنون وضو دارد، اما اگر پیشتر وضو نداشته باشد، اکنون وضو ندارد.

اگر سخنان وی در حالت بیماری بوده باشد؛ چون در آن حالت تعادل روحی و روانی ندارد سخنانش هیچ تاثیری در وقوع طلاق ندارد؛ چون سخن وی در آن حالت آثار مثبت و منفی خودش را در پی ندارد، اما اگر در حالت هوشیاری و آگاهانه آن سخنان را بر زبان جاری کرده باشد، دیدگاه علما درباره‌ی آن متفاوت است، برخی از علما گفته‌اند به سبب تکرار کردن لفظ طلاق، سه طلاق وی واقع می‌شود، اما برخی دیگر از علما گفته‌اند؛ چون لفظ طلاق را در یک مجلس سه‌بار و پشت‌سر هم تکرار نموده، یک طلاق واقع می‌شود و آن زن و شوهر می‌توانند رجوع کنند و به زندگی زناشویی خود ادامه دهند، دیدگاه دوم ترجیح داده می‌شود.

دادن زکات پدر به فرزند و فرزند به پدر به نام اینکه مستمند و تنگدست هستند، جایز نیست، چون در صورت نیازمند بودن آنان نفقه‌اشان بر یکدیگر واجب است.