سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

الحمد لله ربّ العالمین علیه توکّلنا وبه نستعین، والسلام علی من قال: «یُوشِکُ الرَّجُلُ مُتَّکِئًا عَلَى أَرِیکَتِهِ، یُحَدَّثُ بِحَدِیثٍ مِنْ حَدِیثِی، فَیَقُولُ: بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ کِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ، فَمَا وَجَدْنَا فِیهِ مِنْ حَلَالٍ اسْتَحْلَلْنَاهُ، وَمَا وَجَدْنَا فِیهِ مِنْ حَرَامٍ حَرَّمْنَاهُ، أَلَّا وَإِنَّ مَا حَرَّمَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى الله علیه وسلّم مِثْلُ مَا حَرَّمَ اللَّهُ» (صحیح ابن ماجه) و در حدیث صحیحی دیگر در آغاز حدیث آمده: «أَلَا إِنِّی أُوتِیتُ الْکِتَابَ وَمِثْلَهُ مَعَهُ؛ آگاه باشید که قرآن و چیزی مثل قرآن – سنّت - به من داده شده است.» 

این حدیث هر کسی را که حدیث صحیح رسول الله -صلّى الله علیه وسلّم- به او رسیده است نهی می‌کند از اینکه با آن مخالفت کند یا بگوید فقط قرآن را قبول دارم

خدای متعال می‌فرماید: «یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ؛ خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و بهره از علم دارند، درجات بزرگی می‌بخشد وخداوند بدانچه انجام می‌دهید آگاه است». [المجادلة: ۱۱] 

علم، ‌به‌معنای قرآنی آن، ‌‌‌همان چیزی است که به‌هنگام بررسی و مداقه‌ی آیات خدای عزّوجل آنرا به‌دست می‌آوریم.

بسم الله الرحمن الرحیم لا اله الا الله ولا نعبد الا ایاه، مخلصین له الدین ولو کره الکافرون ونصلی ونسلم علی سید الخلق والمرسلین.

اما بعد: امکان ندارد انسان مسلمان از کتاب خدا بی‌نیاز باشد، مسلمان اینگونه است:

چه در خواندن، چه در گوش دادن، و چه در حمل قرآن، همیشه خود را نیازمند بدان می‌بیند. پاره‌ای از مردم آنرا حفظ می‌کنند، یا بعضی از آنرا حفظ می‌کنند، برخی آنرا در جیب خود، و دیگری آنرا در گوشی موبایل خود به صورت دیداری و شنیداری هر بامداد و شامگاهان حمل می‌نمایند.

الحمدلله ربّ العالمین، علیه توکلنا وبه نستعین وصلی الله وسلّم علی محمد وعلی آل محمد

جهانی که در آن به سر می‌بریم، باطل در حال پیشروی و رسیدن به مقاصد خود می‌باشد و مکانی نمانده مگر اینکه آثار، جلوه و یا نمادی از نمادهایش در آنجا مستقر گشته و یا نمایان است... آنان بر باطل‌اند و ما بر حق و ما با اینکه به بر حق بودن و درستی عقیده و برنامه خود ایمان داریم بسان میخِ در دیوار کوفته شده در جایِ خود میخکوب شده و همچون گُلی بی‌بو شده‌ایم که بوی خود را از دست داده، درحالی‌که فایده‌ی گل به بوی آن است والّا ظاهرش را دوامی نیست.