إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • پیش از پرداختن به موضوع بیداری اسلامی باید گفت در بحث از این پدیده و تعیین ماهیت آن نوعی ابهام وجود دارد؛ وقتی اصطلاح بیداری اسلامی را به کار می‌بریم، با پدیده‌ای روبرو هستیم که از دهه‌های نخست قرن بیستم و مشخصاً با پیدایش جماعت اخوان‌المسلمین از سال ١٩٢٨ ظهور کرد. همان جریانی که در اواخر قرن ١٩ میلادی ریشه دارد و به دست جمال‌الدین افغانی[اسدآبادی] و محمد عبده ساخته شد. نوعی بیداری اسلامی معاصر هم وجود دارد که پس از رنگ باختن ملی‌گرایی عربی آغاز شد؛ یعنی پس از شکست سخت سال ١٩۶٧ که در قرن بیستم به اوج خود رسید و سپس روند نزولی‌اش را آغاز کرد. 

  • مالیزیا در مدت چند سال محدود توانست از یک دولت عقب‌مانده که شهروندانش در کوه‌ها و جنگلات زندگی می‌کردند، به یک دولت جدید و عصری تبدیل گردد که دارای زیربنای قوی و اقتصاد توسعه‌یافته و آموزش عالی باشد. متخصّصان‌ توسعه و انکشاف می‌پرسند که مردم مالیزیا چگونه توانستند بر آن طبیعت سخت و خشن کوهستانی غلبه نموده و آن را به باغچه‌های ثرومندی تغییر دهند که هر شنونده و بیننده را به حیرت می‌اندازد؟ چگونه توانستند این همه موفقیت‌های چشمگیر و حیرت‌انگیز را در عرصهی صنعت، زراعت، گردشگری و تکنولوژی نصیب گردند؟

  • اندونیزیا به حیث یکی از بزرگترین کشورهای جهان اسلام، در نهضت اقتصادی و علمی فراگیرش، چهره تمدنی این دولت را دگرگون ساخت و سبک زندگی شهروندان را تغییر داده و انسان اندونیزیایی را به سوی علم، نوآوری و تولید تشویق نموده و انگیزه داد. شرکتهای صنعتی، دانشگاهها، مراکز علمی و مساجد به صورت شگفت‌انگیزی به نهضت و خیزش مسلمانان این کشور سهیم گردیدند.

    به کمک فرزندان این دولت اسلامی، اندونیزیا توانست در مدت پنج سال گذشته گام‌های بزرگ و پیشرفتهی اقتصادی بردارد و در بین کشورهای آسیایی مقام چهارم را بعد از چین، جاپان و کوریای جنوبی، کسب نماید و در سطح جهانی در رتبه شانزدهم قرار گیرد.

  • ذاکر نایک، دعوتگر مسلمان هندی، دکتر، جراح، دعوتگر و مربّی‌ای‌ که آوازه‌اش در اطراف و اکناف جهان طنین‌انداز است. ایشان از آوان طفولیت، مسؤولیت دعوتگری را بر عهده گرفته و در راه نیل به این هدف بزرگ تربیت شده و رشد یافته است.

    ذاکر نایک، در ١٨ اکتوبر سال ١٩٦٥م در یکی از نواحی شهر بمبئی که یکی از بزرگترین شهر‌های هند می‌باشد، چشم به جهان گشوده و پیش از راه یافتن به دانشگاه بمبئی، از چشمه‌سار علوم شرعی در مدارس دینی، سیراب گردیده و از دانشگاه دو سند فراغت (طب و جراحی) دریافت نموده است.