دین خدا جامع همهی راهنماییهای لازم برای زندگی انسان میباشد. براساس وضعیت آفرینش انسان مشخص میشود که بشر به خاطر وجود علم و اراده و حضور هوا و هوس میتواند در زندگیش رفتارهای متضادی را انجام دهد. و همیشه و در هر حال به صورت مطلوب و درست رفتار نمیکند. لذا در تاریخ عمر انسان وقایعی روی میدهد که بسیار آزاردهنده میباشند. بر اساس فطرت خدایی و دین کاملش زندگی انسانها بایستی مملو از صلح و صفا و برادری باشد و از جنگ و خشونت نباید خبری باشد. اما زمانی که دین خدا در اختیار بشر قرار میگیرد، بر اساس هوا و هوس انسانها از صحنهی زندگی خارج میشود. و مردم غالباً در مقابل آن اقدام به مخالفت با آن میکنند.
آیا میتوان اینگونه مراسم دینی و فرهنگی را حذف نمود؟
خداوند رحمان برای تربیت و تزکیهی استعدادات انسانها از باور دینی، اخلاق، شعایر و احکام استفاده میکند. و در میان شعایر دینی بر اساس میزان نیاز و تاثیرگذاری بر انسان، کمیت و کیفیت آنها را تنظیم نموده است. مثلاً بعضی از آنها به صورت روزانه و در طی چند نوبت تکرار میشوند مانند نمازهای پنجگانه. بعضی دیگر هر هفته یک بار انجام میشوند مانند نماز جمعه. و بعضی دیگر هر سال یک بار تکرار میشوند مانند روزه و زکات. و بعضی دیگر در صورت توان در طول عمر انسان یک بار انجام میشود مانند حج تمتع.
آیا برگزاری مراسمی نظیر نوروز با بینش اسلامی سازگاری دارد؟ آیا مراسمی دیگر شبیه آن، از دیدگاه اسلام ممنوعیت دارد؟ لطفاً این مسئله را آسیبشناسی نمایید؟
با عنایت به اینکه انسانها در زمینههای فکری و اخلاقی بصورت همسان نمیاندیشند و دارای تنوع آراء بوده دیدگاهای مختلفی را در زندگی خویش تولید نمودهاند.
در کل میتوان موضوع مذکور را در سه بخش مختلف دستهبندی نمود:
۱. گروهی از انسانها در زمینهی حل مسائل زندگی، دچار زیادهروی و افراط شده و تعاملی سختگیرانه را نسبت به آنها دارند.
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ
انسان موجودی اجتماعی است که از لوازم قطعی آن وجود امنیت جانی، مالی، عقیدتی، شخصیتی و... برای همگان است. در این میان آنچه بیشتر مطرح است تعیین حریم زندگی انسانها از جانب مراجع دینی و قانونی است. که در دو قالب ذیل قرار میگیرد:
۱. حریم عمومی انسانها:
که در این حالت، امور زندگی انسانها به صورت آشکار انجام میشود. و البته در این حالت نیز تا زمانی مجاز به فعالیت بوده که وارد حریم شخصی زندگی دیگران نشویم.
۲. حریم شخصی و خصوصی زندگی انسانها:
که در این حالت، هیچ کس مجاز به ورود در این حیطهی خاص از زندگی انسانها نخواهد بود. مگر با کسب اجازه از آنها.
«كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَىٰ أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ»﴿البقرة: ٢١٦﴾ قتال با کافران بر شما واجب شد در حالی که آنرا ناخوشایند میدانید. امّا در بعضی از اوقات چیزی را مضر میدانید امّا نفع شما در آن است
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل