برخلاف تصوّر عامّه‌ى آحاد جامعه از كهنسالى و پيرى، که رسيدن به اين مرحله از حيات را بر نمى‌تابند؛ كهنسالى و پيرى نعمتى است كه شامل حال هر كسى نمى‌شود، و رسيدن به اين مرحله دستاوردهای ارزشمندی برای آدمی داشته و می‌بایست مورد توجّه قرار گيرد.
ایمان به قضا و قدر در اندیشه و باور اسلامی یکی از ارکان ایمان به‌شمار می‌آید؛ در حدیث مشهور پیامبر -صلّی الله علیه وسلّم - ارکان ایمان در جواب جبریل -علیه السّلام - آمده است، آنجا که می‌فرماید: «أن تؤمن بالله وملائکته وکتبه ورسله وبالیوم الاخر وبالقدر خیره وشره»
نکته قابل توجه، آمدن این ارکان در قرآن به جز ایمان به قضا و قدر است؛ هرچند لفظ مشیت و قضا و قدر به صورت مصداقی در قرآن کریم بدان اشاره نشده است، اما بیش از ٥٠٠ آیه در قرآن کریم حول محور مشیت و قضا و قدر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. یکی از این آیات، آیه‌ی ٤٢ سوره‌ی انفال است که در این نوشتار به آن پرداخته خواهد شد.
آدمى همواره در تنگناها و سختى‌های زندگی، معبود را به یاد می‌آورد، تقصيرات خود را گردن مى‌نهد و حسرت گذشته‌ی از کف‌رفته‌اش را می‌خورد...
امّا سختى‌ها جملگی یکدست و به یک میزان نیستند؛ به‌ویژه آنگاه كه سختى و مشقّت همه‌گير گشته و گریبانگیر همگان می‌شود و جمله آدمیان، همزمان بدان گرفتار می‌آیند؛ مانند وضعيتى كه اکنون پيش آمده است و همه را به خود مشغول ساخته.
در چنین شرایطی سخت و دشوار، هر كس به فراخور خود به اعمال و گذشته‌اش می‌اندیشد، حسرت كارهاى نكرده‌اش را مى‌خورد؛ يا نادم و پشيمان از کرده خویش می‌گردد...
در علم روانشناسی، انسان‌ها را به سه طيف سمعی، بصری و احساسی تقسيم بندی می‌كنند و معمولاً اين حالات و ويژگیها در افراد مختلف بوده و در همه‌ی انسان‌ها به صورت نسبی وجود دارد، با اين تفاوت كه يكی از اين حالات غالب بوده و از قدرت بيشتری برخوردار است. در اين مجال نمی‌خواهم به اين موضوع بپردازم چون در حيطه‌ی تخصّص اينجانب قرار ندارد. امّا با توجّه به شرايطی كه در كشور ما به وجود آمده است و گزارشات ضدّ و نقيضی كه در شبكه‌های اجتماعی و رسانه‌های مختلف مخابره می‌شود، واكنش‌های متفاوتی را در آحاد جامعه به دنبال داشته است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل