إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

    1.  اشاره‌ی مترجم‌: نوشتار زیر نوشته‌ی استاد فتحی یکن است که‌ به‌ پدیده‌ی مدرن "نقد" از زاویه‌ و نگرش سنتی بدان نگریسته‌ ‌است، نویسنده‌ درصدد است که‌ ضمن تأصیل و ریشه‌یابی پدیده‌ی نقد، اصول و ضوابط شرعی آنرا از متون دینی اسلام، استخراج نماید. بدیهی است؛ منظور دکتر یکن از "نقد" همان "حسبه"‌ یا "امر به‌ معروف و نهی از منکر" در سطوح جامعه‌ اسلامی یا افراد جماعت اسلامی می‌باشد. امروزه‌ تفکر انتقادی به‌ سان روش تفکر، رویه‌ی آموزشی و مکتبی فکری مورد استفاده‌، بحث و مداقه‌ی اندیشمندان،‌ قرار می‌گیرد. اصولی که‌ یکن در این نوشته‌ برای نقد ذکر نموده‌ است؛ به‌ هیچ وجه، در نقد به‌ معنای مدرن آن،‌ مدخلیتی ندارد. نگرش دکتر یکن نسبت به‌ نقد نگرشی درون‌‌دینی اسلامی است.