سی و سوّمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب امسال هم که به‌صورت حضوری و مجازی برگزار شد؛ در حال پایان یافتن است.
طبق گفته‌ی بیشتر بازدیدکنندگان از این نمایشگاه، حجم بازدیدها و سطح استقبال به نسبت سال‌های قبل از شیوع ویروس کرونا تفاوت‌های محسوسی داشته است.
عدّه‌ای گران شدن قیمت کتاب، برخی هم گسترش پیدا کردن همرسانی‌های رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دیگر و در دسترس بودن اطلاعات بدون هزینه، طیفی هم مشکلات اقتصادی و سایر چالش‌های مرتبط با آن را در شرایط فعلی به نوعی خارج از اولویت اساسی و ضروری دانستن این کالای ارزشمند معنوی در سبد کالای خانوار را مرتبط می‌دانند.
شهر یک پدیده فرهنگی و در اصل فراتر از یک واحد اجتماعی، نماد و فرم فضایی، یک واقعیت فرهنگی است. همچنین در واقع سیستمی متشکل از قواعد، روابط اجتماعی و منطق سازماندهی خاص خودش است.
فرهنگ هم یکی از بنیادی ترین عوامل تأثیر گذار بر شکل گیری و تکوین محیط شهری است.شهرها شخصیت فرهنگی و نماینده کل جامعه مدنی محسوب می شوند(برنارد شاریه، ۱۳۷۳،ص:۳۲۵).
یکی از ویژگیهای بارز هویتی سرزمین ایران این است که به مثابه‌ی تنوع جغرافیایی و اقلیمی، تنوع در ادیان، مذاهب، اقوام، زبان، فرهنگ و آداب و رسوم نیز وجود دارد.
هرچند پایبندی به کرامت ذاتی انسان و رعایت اصول مسلم حقوق شهروندی-در عمل نه شعار گفتاری- خود می‌تواند یکی از ضمانت‌های پایدار حفظ این تنوع‌ها باشد.
به عبارتی دیگر فراهم نمودن بستر حفظ و توسعه فرصت‌ساز تنوع‌های ذکر شده -به ویژه رعایت توزیع متوازن سهم تأثیرگذار این تنوع‌های هویتی- از وظایف و شاخص‌های ممتاز یک سیستم حمکرانی خوب و عادلانه است.
مفهوم مدارا، دارای محتواي كثرت‌گراست، زيرا زندگی و حيات بشری، جمعی و محل تكثر ارزشها، غايتها و تقابل و رويارويی ميان آنهاست. بنابراين مدارا بدان دلیل صورت می‌گيرد كه من و ديگری به عقايد و نظرات يكديگر توجه داريم و احترام متقابل را ارج می‌نهیم.
منظور از مدارا، احترام گذاشتن به هويت، عقايد و رفتار ديگران و شناسايی حقوق رسمی افراد و گروهها برای داشتن عقايد مخالف است.(سراجزاده و همكاران، ١٣٨٣ ، ص١٢٣)
مدارای اجتماعی مفهومی است که در نقطه مقابل آن، ناشکیبایی، عدم تحمل، استبداد و خشونت‌ورزی قرار می‌گیرد.
اگر نگاه اجمالی به بافت اجتماعی و فرهنگی جامعه‌ی کُردی بیندازیم.
نهاد آموزش و پرورش به عنوان زیر ساختی ترین سنگ بنای تحولات جامعه به شمار می‌آید. در جهان امروزی نظام آموزشی یکی از ارکان اصلی توسعه انسانی است. اگر قبول کنیم که بنیاد حیات جمعی انسان را تعلیم و تربیت تشکیل می‌دهد، آموزش و پرورش خطیرترین مسؤولیت تربیت نیروی انسانی مولد و نقش‌آفرین در جامعه را برعهده دارد. بنابراین بسترسازی برای تولید نیروی انسانی توانمند در چارچوب رسالت این نهاد است.
چنانچه بخواهیم اشاره‌ای به ارکان اصلی نظام آموزش و پرورش نماییم؛
عواید گلوگاه‌های مرزی در غرب ایران، برای مرزنشینان آنقدر ناچیز است که درآمد حاصل از آن نه تنها در توسعه سیمای این مناطق دیده نمی شود بلکه تنها کولبری و تهدید جان سهم مردمانش شده است و منابع درآمد اصلی به جیب کسانی واریز می‌شود که با نفوذ و رانت بازی، ثروت هنگفت بادآورده‌ای را تصاحب کرده‌اند. عثمان عباسی، کنشگر اجتماعی نیز سیاست‌های اجرایی و حمایتی در مناطق مرزی را معکوس می‌داند و معتقد است؛ جار زدن چندرغاز درآمد و عواید مرزی اقشار ضعیف آن هم با تحمیل انواع ریسک‌ها خطرناک، از شوهای تبلیغات رسانه‌ای پا را فراتر نخواهد گذاشت.
سرویس آذربایجان غربی- عثمان عباسی، کنشگر اجتماعی، در یادداشت زیر با اشاره به حلقه مفقوده بین شهروندان و مسئولان اجرایی، از عدم آگاهی و آموزش مناسب نسبت به حقوق شهروندی و عدم تخصص و تعهد برخی مسئولان انتقاد کرده و می‌نویسد: منطقی نیست، مردم برای آسفالت یک کوچه شهر با نماینده‌ی مجلس مکاتبه کنند، یا مثلاً دهیاری برای رفع مشکل ترکیدگی لوله‌ی آب شرب روستا با رئیس‌جمهور مکاتبه کند! در حالیکه این امور جزو وظایف مسئولان اجرایی است
«شما بگویید با کدام روحیه، انگیزه، چشم انداز برنامه ریزی شده توسط شماها سر کلاس درس بی‌دغدغه حاضر شوم و مُر قوانین و بخشنامه‌های پی در پی، بی پشتوانه و زیرساخت را اجرا کنم؟»
هرچند از قدیم گفتند؛ درد گفتن به مردم بی‌درد، خود دردی است، لیکن در لابه لای همدردی‌ها شاید همنوایی پیدا گشت و مرهمی بر زخم کهنه درون گذاشت.
آنچه می‌نگارم تحلیل یا یک یادداشت پژوهشی و علمی نیست. دلنوشته‌ای از یک معلم است که تدریس از پایتخت کشور تا روستاهای محروم نقطه صفر مرزی را در کارنامه‌ی سابقه‌ی کاری خود دارد.
سردشت یکی از شهرهای مرزی جنوب آذربایجان غربی است که با وجود رد کردن پیک کرونا در بسیاری از شهرها و مناطق کشور هنوز طبق گفته‌ی پزشکان و متخصصان در وضعیت آبی و نرمال قرار نگرفته است. البته این وضعیت در اکثر شهرهای مرزی هنوز برقرار و پا برجاست.
با وجود آمارهای اعلامی مبنی برطی شدن دو مرحله از تزریق واکسن کرونا، آثار و پیامدها این بحران به‌ویژه در مناطق مرزی مثل شهرستان سردشت فروکش نکرده است.
سرمایه‌های نمادین یعنی رسیدن به اوج قلّه‌ی هر یک از پنج سرمایه‌های؛ اقتصادی، فرهنگی، انسانی، سیاسی و اجتماعی یک ملّت و کشور است. یکی از بنیادی‌ترین محورهای توسعه، رشد و بالندگی یک جامعه، حفظ و گسترش سرمایه‌های نمادین آن است.
فرهیختگان هر جامعه اعم از شاعران، نویسندگان، صاحبنظران و اندیشمندان، سیاستمداران و... در صورت فراگیری و ماندگاریشان بخشی از این سرمایهی عظیم نمادین آن جامعه هستند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل