إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • به مناسب سال جدید هجری شایسته است قدری در موضوع هجرت رسول خدا –صلّی‌الله علیه و سلّم– از مکه به یثرب تأمل کنیم؛ این هجرت یکی از مراحل مهم تاریخ بشریت را تشکیل می‌دهد و پندها و عبرت‌های فراوانی در خود دارد.

    هجرت پس از آن انجام گرفت که رسول خدا –صلّی‌الله علیه و سلّم– و یارانش به لحاظ اقتصادی و اجتماعی در وضعیت ناگواری قرار گرفتند؛ تعدادشان اندک بود و فشارهای اقتصادی و روحی عرصه را بر آنان تنگ کرده بود. بنابراین چاره‌ای جز ترک وطن به امید یافتن پناهگاه امن نداشتند. این هجرت در راه خدا انجام گرفت زیرا قریش آنان را در تنگنا قرار داده بودند و هر روز بر مشکلات روحی و جسمی آنان افزوده می‌شد: