سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

واقعیت جنگ میان یهودی‌ها و مسلمانان:

قبل از اینکه پیامبر اسلام (ص) ظهور کند، یهودی‌ها ظهور او را مژده می‌دادند و مشرکین را تهدید می‌کردند که هر‌گاه خاتم پیامبران ظهور کند آن‌ها با او علیه مشرکین همسنگر خواهند شد، اما هنگامی که مبعوث شد [و آن را خلاف انتظارات خود دیدند] به وی کفر ورزیدند، همانطور که قرآن کریم به این موضوع پرداخته و می‌فرماید: و لما جائهم کتاب من عندالله مصدق لما معهم و کانوا من قبل یستفتحون علی الذین کفروا فلما جائهم ما عرفوا کفروا به فلعنة الله علی الکافرین.

ترور و خشونت نزد یهود و مسیحیت و اسلام از لحاظ تئوری و عملی:
بدون شک ادیان الیه در اصل مایه‌ی رحمت، هدایت و پند و اندرز برای بشریت‌اند و قرآن کریم بدین گونه از کتابهای صحیح آسمانی یاد می‌کند:
درباره تورات می‌فرماید: انزلنا التوراة فیل‌ها هدی و نور یحکم بها النبیون.

عوامل تندروی:
تحلیل‌گران و سیاستمداران، راجع به عوامل تندروی و خشونت دینی نظریه‌های گوناگونی ارائه داده‌اند.
بعضی‌ها آن را به عامل اقتصادی از قبیل فقر و بی‌کاری مرتبط می‌دانند. اما این نظریه چندان قابل قبول نیست زیرا تندروی و خشونت تنها در میان قشر تهدستان، بی‌کاران و دولتهای توسعه نیافته «فقیر» بروز نکرده بلکه شامل ثروتمندان وکشورهای توسعه یافته «ثروتمند» نیز خواهد شد.

ترور و خشونت در عصر کنونی:
بسیاری از اندیشمندان بر این باورند که مفهوم ترور و خشونت بعد از انقلاب فرانسه، پا به عرصه‌ی ظهور نهاد؛ از آنجا که انقلاب فرانسه اعمال خشونت‌آمیزی را برای پاک‌سازی دشمنان انقلاب و برای هراسانیدن و جلوگیری از مبارزات علیه نظام، انجام می‌داد.

موضع‌گیری اسلام در برابر ترور و خشونت:
قضاوت کردن در رابطه با مسئله‌ای، قبل از تصور و معنای مورد نظر آن، جایز نیست.
به همین خاطر نمی‌توانیم موضع‌گیری اسلام را در قبال ترور و خشونت بیان داریم، مگر اینکه مفهوم و هدف مورد نظر آن روشن گردد.
لذا می‌گوییم و اعلام می‌داریم: که اگر هدف از ترور و خشونت، ایجاد ترس و هراس در دل دشمنان از طریق ارتقاء توانمندی نظامی برای رویارویی با آن‌ها و بازپس‌گیری حقوق حقه‌ی خود و دفاع از حق و آزادی باشد، این خود در تمام ادیان و قوانین بین‌المللی تلاش مشروع قلمداد شده وداخل حوزه‌ی جهاد اسلامی است که تا قام قیامت باقی خواهدمان؛ و از جمله‌ی تلاشهای مشروعی است که برای بازپس گیری حقوق پایمال شده، صورت می‌گیرد.

خودگرایی (نوع ستیزی) یا دگرگرایی (نوع دوستی) در اسلام:
ارهاب در لغت به معنای تهدید و هراس انگیزی می‌باشد؛ و از ماده رَهْباً و رهبة و رَهَباً گرفته شده است، یعنی در او ترس و هراس ایجاد کرد. (و ترهب الراهب) یعنی خود را وقف عبادت در دیرش نمود؛ و (استرهبه) یعنی او را هراسانید؛ و (الراهب) به معنای مسیحی‌ای است که در دیرش مشغول عبادت و از دنیا کناره گرفته باشد، و جمع آن (الرهبان) است. [۶]