إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • - آسیب‌شناسی تربیت ابزاری 

    - آسیب‌شناسی تبیت علمی! 

    - آسیب شناسی تربیت حیوانی 

    - آسیب شناسی تربیت جامعه‌مدار 

    - آسیب شناسی  تربیت غیرارزشی 

    - آسیب‌شناسی تربیت غیرارادی 

    - آسیب شناسی تربیت اکتسابی  

  • «امنیّت‌دهی»، مانع «امنیّت‌ورزی» است. 

    آن کس که از ناامنی نمی‌هراسد شایسته‌ی دست‌یابی به امنیّت است. «تولستوی» 

    «امنیّت‌دهی»، مانع «امنیّت‌ورزی» است. (آسیب‌شناسی امنیّت گُل‌خانه‌ای)

  • استعداد داشتن برای مقابله با پیامدهای ناخوشایند و خطرزا، ما را بر آن می‌دارد که استعداد خودمهاری را در خود تقویت کنیم. «شفلر»

  • «فاِذا فَرَغْتَ فَانصَب» قرآن کریم. 

    بارورترین و خلاّق‌ترین بخش شخصیّت، در غیررسمی‌ترین و آزاد ترین اوقات تکوین می‌یابد (جولیا کامرون). 

    «تأمین اوقات فراغت»، مانع «تکوین اوقات فراغت» است!

  • «فاِذا فَرَغْتَ فَانصَب» (قرآن کریم)   

    بارورترین و خلاّق‌ترین بخش شخصیّت، در غیررسمی‌ترین و آزاد ترین اوقات تکوین می‌یابد. «جولیا کامرون»   

    «تأمین اوقات فراغت»، مانع «تکوین اوقات فراغت» است!   

    در یوان باستان، اوقات فراغت را اشتغال به کارِ لذّت‌بخش تلقّی می‌کردند و بر این باورند که بزرگ‌ترین و باشکوه ترین تمدن‌های بشری محصول اوقات فراغت آدمی است! امّا عده‌ای اوقات فراغت را بیکاری، بطالت و فعّالیّت‌های پوچ و بی‌معنا تلقّی می‌کنند و آن را نه «شکفتن» که «آسودن» می‌دانند.

  • هر قدر واژه‌ای کمتر به زبان آید، بیشتر به گوش می‌رسد. «فرانچسکوی قدیس» 

    «تربیت کلامی»، مانع «تربیت عملی» است! 

    امروزه در مراکز تعلیم و تربیت پیشرفته، بر اساس آخرین یافته‌های تحقیقاتی به این نتیجه رسیده‌اند که عمیق‌ترین و مؤثّرترین روش‌های تربیتی در قالب غیررسمی‌ترین روش‌ها نهفته است[1]. شاید این ره‌آورد برای عده‌ای تعجب‌برانگیز باشد که چگونه می‌توان با الگوهای غیررسمی و غیر کلامی، رفتار فرد را تغییر داد؟

  • «یاددهی»، مانع «یادگیری» است! 

    یکی چهل‌سال علم آموخت و چراغی نیفروخت. دیگری حرفی نخوانده دل خلقی بسوخت. یکی سیراب امّا در سراب، یکی محتاج به نیم‌قطره آب امّا غرق آب. «پیر هرات» 

    «یاددهی»، مانع «یادگیری» است! 

    هر گاه چیزی را به کودک یاد دهیم، مانع از آن شده‌ایم که خودِ او آن را شخصاً کشف و یا اختراع کند.[37] 

  • «تشویق بیرونی»، مانع «خودانگیختگی درونی» است! 

    «تعلیم و تربیت اخلاقی باید از بنیاد بدون تشویق و تنبیه باشد.» (امانوئل کانت) 

    «تشویق بیرونی»، مانع «خودانگیختگی درونی» است! 

    بدون تردید، تشویق و ترغیب از مهم‌ترین ارکان روان‌شناسی تربیتی و عامل مؤثر در تحریک انگیزش‌های پیشرفت و عمل‌کرد[1] فرد در فرایند یادگیری و تقویت رفتارهای مطلوب است. 

  • آسیب‌شناسی تربیت عادت‌گرا

    «عادت دادن»، مانع «تربیت فعال» است!

    بُعِثْتُ لِرَفْضِ العاداتِ «رسول اکرم (ص)»

    باید عادت کرد به چیزی که عادت نکرد![32] «روسو»

    «عادت دادن»، مانع «تربیت فعال» است!

    ترک عادت[33] موجب «سلامتی» است! شاید در وهله‌ی نخست این تعبیرِ شگفت‌آور بر خلاف آن‌چه تا کنون شنیده شده است باشد، زیرا گفته‌اند: «ترک عادت موجب مرض است»، ولی این گزاره‌ی نامأنوس هم خود نوعی «خلاف‌آمد عادت» است و نشان‌دهنده‌ی بیرون آمدن از تلقین‌ها و چارچوب‌های از پیش تعیین‌شده‌ای که بدون تفکر و تعقل از آن پیروی می‌شود.

  • آسيب‌شناسي تربيت ديني

    زماني كه «آموزش ديني»، مانع «تربيت ديني» است!

    «دین‌دهی»، مانع «دین‌یابی» و «دین‌آموزی» حجاب «دین‌ورزی» است!

    زمانی که «آموزش دینی»، مانع «تربیت دینی» است!

    یکی از اشتباه‌های مکرری که امروزه از روی غفلت و عادت انجام می‌شود، ملازمه‌ای است که میان «منِش دینی» -یا به عبارتی «حس مذهبی»-  و «دانش دینی» قائل می‌شوند و می‌پندارند که شرط قطعی دین‌دار بودن و دینی شدن، تراکم اطلاعات و اندوخته‌های حفظی و صوری دانش دینی است،