سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

در ماه مبارک ربیع سالگرد میلاد پیامبر -صلّی الله علیه وسلّم- هستیم، بر مسلمانان واجب است هم به بازنگری شخصیت و سَبکِ زندگیِ خود در ابعاد فردی و اجتماعی بپردازند تا ببینند که تا چه حدی با استانداردهای آن بزرگوار مطابقت دارد و هم اینکه بیش از پیش به بازخوانی زوایای شخصیت اقیانوس‌گونه و بیکران این سفیر و پیام‌آور به حق و شایسته‌ی پروردگار عالمیان، که به راستی «رَحمةٌ لِلعالَمین» است بپردازند

«وَ مِن ءَاَیتِهِ أَن خَلَقَ لَکُم مِّن أَنفُسِکُم أَزوَجَاَ لّـِتـَسکُنُوا إِلَیهَا وَ جَعَلَ بَینَکُم مَّوَدَّةَ وَ رَحمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَأَیتٍ لِّقَومٍ َیتَفَکَّرُونَ»

 (و از نشانه های او ( خدا ) این که از [ نوع ] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدان‌ها آرام گیرید، و میانتان دوستی و رحمت نهاد. آری، در این ( نعمت) برای مردمی که می اندیشند، به راستی نشانه‌هایی است.) [سوره روم :21 ]

طبیعی‌ترین شکل خانواده، این است که هیچ عاملی جز مرگ نتواند پیوند زناشویی را بگسلد و میان زن و شوهر جدایی بیفکند. کوشش مصلحان جامعه، به ویژه پیامبران خدا، این بوده‌است که نظام خانواده، یک نظام مستحکم و پایدار باشد و هیچ عاملی نتواند این کانون سعادت را متلاشی گرداند.

به قول طارق رمضان، سخن گفتن برخلاف مذاق رسانه‌ها و تحلیلگران عوام پسند، متهم شدن به پارانویا و باور به تئوری توهم توطئه است. بالاخره توهم توطئه هم یک تئوری است و می‌توان در این قالب به تحلیل و بررسی وقایع پرداخت.

تحولات هفته‌ی جاری در مصر نه تنها توجه کنشگران و تحلیلگران سیاسی در جهان و خاورمیانه را به خود جلب کرده بود، بلکه نقل محافل و بحث مجالس مردم عادی نیز شده بود. موضوع اصلی و اساسی، چیزی جز آمدن و رفتن دولت برآمده از جماعت اخوان المسلمین نبود. جماعتی که بلافاصله پس از فروپاشی خلافت عثمانی سر برآورد و بسیار زود در داخل و خارج از مصر با استقبال گسترده‌ی جوانان مسلمان روبه رو شد.

آمادگی و تهیه و تدارک امکانات، به نوع هدف و راهی بر میگردد که انتخاب کرده ایم. مثلاً در مسافرت، هر اندازه سفری که در پیش داریم، مهمتر و طولانی تر باشد، آمادگی و امکانات ما نیز باید بهتر و بیشتر باشد. بیایید ازدواج و تشکیل خانواده را نیز در این چهارچوب تحلیل کنیم. آمادگی ما برای ازدواج و تشکیل خانواده ای موفق، به هدف ما از انجام این کار بر می‌گردد.

تشکیل و یا عدم تشکیل کنگره برای هر حزب و سازمانی، پیام ها و پیامدهای خاصی را به دنبال دارد که از دید فعالان سیاسی، به ویژه اعضا و هوادارانش، مخفی و پوشیده نخواهد ماند. 
الف - در صورت عدم تشکیل کنگره، چند پیام بسیار برجسته و فوری به ذهن متبادر خواهد شد:

۲ـ «آزادی» 

باور به عدالت اجتماعی بدون اعتقاد به آزادی و تلاش برای اِعمال آن کامل نخواهد بود، عدالت و آزادی از دو جهت به هم ارتباط پیدا می‌کنند ۱- از این جهت که عدالت منجر به آزادی می‌گردد. ۲- از این جهت که آزادی راه و روش دست‌یابی به عدالت است. و چون استقرار عدالت از واجبات دین ماست «إن الله یأمر بالعدل و الاحسان» [۱۸] یا «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط» [۱۹] پس «مالا یتمّ الواجب الّا به فَهو واجبٌ» و در این‌جا به طور خلاصه، بحثی پیرامون نسبت بینِ آزادی و عدالت ارائه می‌گردد.

گرچه ایجاد معنویت در درون فرد، اولین و مهم‌ترین هدفِ دعوتِ اسلامی است، امّا آخرین و تنها هدف هم نیست، زیرا اسلام، هیچ گاه فرد را به تنهایی نمی‌پسندد و او را بریده از اجتماع نمی‌خواهد بلکه او را موجودی کاملاً اجتماعی و در ارتباط و پیوستگی دائمی با دیگران می‌داند که در چهارچوبِ قواعد و نهادهای اجتماعی به پیش می‌رود و رشد می‌یابد.

بعد از فروپاشی خلافت عثمانی در اوایل قرن بیستم و تقسیم این امپراطوری اسلامی به کشورهای متعدد و واگذاری هرکدام از آن‌ها به افراد و قبایل خاصی بدون این‌که روند طبیعی تغییرات و دگرگونی‌های سیاسی‌ ـ اجتماعی را طی کرده باشند و یا هیچ کدام از بنیان‌ها و زیرساخت‌های فکری، اجتماعی و اقتصادی دموکراسی شکل گرفته باشد، جهان اسلام عموماً و خاورمیانه خصوصاً، مواجه با بحران‌های متعدد و متفاوتی گردید و از سوی مسلمانان واکنش‌های گوناگون و بعضاً متناقض و متضادی نشان داده شده است