متن پیام استاد عبدالرّحمن پیرانی «دبیرکلّ جماعت دعوت و اصلاح» به شرح زیر است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله وعلی آله واصحابه ومن والاه. 

رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا. 

الحَمدُ لِلَّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَما كُنّا لِنَهتَدِيَ لَولا أَن هَدانَا اللَّهُ؛ و ما توفیقی ولا اعتصامی ولا توکلی الا علی الله أشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلَا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولَهُ اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ على آله وصحبه أجمعين.
در آستانه‌ی ماه مبارک رمضان و بهار قرآن و نیز به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۲ شمسی، فروتنانه از پیشگاه آفریدگار تدبیرکننده‌ی شب و روز و دگرگون‌کننده‌ی احوال و اوضاع طلب می‌کنم، تقارن خجسته‌ی بهار طبیعت با بهار قرآن را قرین نزول رحمت و برکت و گشایش قرار داده و سالی سرشار از پیروزی، امید و آرامش را برای ملّت بزرگ ایران رقم بزند و به برکت ماه نزول قرآن و لیالی قدر و حضور ملائک و نزول نور و رحمت، درهای موفّقیت و آسایش و آرامش را بر روی ملّت شریف و فهیم ایران‌زمین بگشاید و ما را از رنج‌ها، تنگناها، مشکلات و نگرانی‌ها برهاند و شاهد سالی متفاوت و اوضاع‌ و احوالی شایسته‌ی ملّت مسلمان و فرهیخته‌ی ایران باشیم.
بدیهی است بر اساس قوانین و سنّت‌های الهی حاکم بر هستی، تغییر و تحوّل و پویایی و نو شدن از ویژگی‌های طبیعت و حیات است. جامعه‌ی بشری این دگرگونی و تحوّل و نو شدن را بیش از سایر موجودات تجربه می‌کند. در این سیاق قرآن مجید می‌فرماید: «يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ» (الرحمن:29) هرآنچه در آسمان‌ها و زمین است در پیدایش و بقا به یاری خداوند و کمک او نیاز دارد و حاجت خود را از اوطلب می‌کند و خداوند علیم و حکیم پیوسته به آفرینشی بدیع و جدید پرداخته و طرحی نو در می‌اندازد.
زیرا هر آنچه در آسمان‌ها و زمین است با زبان حال و یا مقال نیازهایش را از آفریدگار هستی طلب می‌کند و شأن و ویژگی آنچه در هستی است، از کوچک و بزرگ، فقیر و غنی، ظالم و عادل، گدا و فرمانروا، جنّ و انس و ملائک، جانداران و درختان و جمادات، همگی برای بودن و ماندن و ادامه‌ی حیات و امکان انجام رسالت و مأموریت خویش به حمایت و نظارت و یاری پروردگار خالق معبود نیاز دارند که «فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّشَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» (یس:۵۴) «فرمانروایی هر چیزی در دست اوست و تنها به‌سوی او بازگردانده می‌شوید.» در نتیجه اطمینان و یقین قطعی حاصل می‌شود که هیچ موجودی در سپهر هستی، بی‌هدف رها نشده است؛ بلکه همواره برای غایت و مأموریتی معین خلق شده و در پرتو قوانین و سنت‌های الهی حاکم بر هستی، به صورتی تکوینی و یا تشریعی خالقش را فرمان‌برداری می‌کند و مورد حمایت و نظارت مستمرّ او قرار می‌گیرد. همان‌گونه که خداوند می‌فرماید: «تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا» (اسرا:۴۴) «آسمان‌های هفت‌گانه و زمین و هرچه درآن‌هاست او را به پاکی می‌ستایند و هیچ‌چیزی نیست مگر این‌که با زبان حال و یا با زبان قال او را با ستایش تسبیح می‌کنند ولی شما زبان و نحوه‌ی تسبیح آنان را در نمی‌یابید بی‌گمان او شکیبای آمرزنده است.»
این‌جانب ضمن تبریک فرارسیدن ماه فرخنده‌ی رمضان و شادباش آغاز سال ۱۴۰۲ شمسی به محضر اعضا و هواداران جماعت دعوت و اصلاح و تمامی هم‌وطنان گرامی، لازم می‌دانم مطالبی را به استحضار برسانم:
۱- شایسته است با اغتنام فضای معنوی این ماه آسمانی که در آن شیاطین به اسارت درمی‌آیند و درهای رحمت الهی و بهشت او گشوده می‌شود، فراتر از نخوردن و نیاشامیدن، اندیشه‌ی فرمان‌برداری آگاهانه و صادقانه از فرامین ربّانی را بر تار و پود وجودمان مستولی گردانیم و با صلح و آشتی با خالق هستی و مهربانی و خیرخواهی و خدمت نسبت به خلق او، فضای زندگی را معنویتی مضاعف ببخشیم و در کنار عبادت خالق و ستایش آفریدگار معبود، با نوازش همنوعان و آفریدگان، تقوا را با احسان و طاعت را با شفقت و غمخواری و خدمت به دیگران قرین سازیم.
بدون تردید رنج‌زدایی، شادی‌آفرینی و امیدبخشی، به‌ویژه برای کسانی که قربانی فقر، تنگ‌دستی و دشواری تأمین معیشت هستند، عبادتی بزرگ و اقدامی ارزشمند است. همان‌گونه که در حدیثی قدسی آمده است«خداوند را بندگانی است که ویژگی اساسی آن‌ها رفع نیازهای مردم است. آنان کسانی هستند که انجام کارهای نیک را دوست دارند و کارهای نیک نیز آن‌ها دوست می‌دارد و آن‌ها در روز رستاخیز از عذاب الهی در امانند.»
۲- تجربه و دانش اندیشمندان، متخصّصان، روان‌شناسان و علمای اخلاق و تربیت نشان می‌دهد که خودناباوری و فقدان اعتماد به‌ نفس و ضعف اراده، اصلی‌ترین عامل انحراف اخلاقی و از دست دادن فرصت‌های گران‌بها در عرصه‌ی زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی است حتّی برخی بر این باورند که بدترین نوع«تروریسم» خودناباوری و فقدان اعتماد به‌ نفس است. 
در این سیاق رمضان فرصت بی‌نظیری است که با بهره‌گیری از لحظات ناب و قدسی‌اش به تقویت اراده –این امانت بزرگ الهی- که اساس هر عمل نیک و ارزشمندی است پرداخته و در این مقطع خاص، که شاهد گسترش یأس و ناامیدی و خودناباوری و ناخرسندی به نسبت اوضاع فعلی و شاهد ضعف التزام نسبت به انجام فرایض دینی و فرامین الهی هستیم، وظیفه و رسالت خیرخواهان و دلسوزان و مصلحان اجتماعی، تلاش برای ایجاد و تقویت امید و روحیه‌ی تاب‌آوری و مثبت اندیشی است.
قابل ‌توجّه است که اوّلاً رسالت دین مبین اسلام، تهذیب نفس، تسهیل حیات و آراستن زندگی با زیبایی‌های اخلاق، معنویت، ایثار، عدالت، احسان، وفاق و اتحاد است. ثانیاً امروزه شخصیت‌ها، جریان‌ها و تشکّل‌های فعّال در سپهر فرهنگی و اجتماعی، به مرحله‌ی جدیدی از فعّالیت و مسؤولیت‌های خود منتقل ‌شده‌اند که اضافه بر وظایف اصلی، تلاش برای برقراری و تقویت ارتباط مؤثّر و سازنده با جامعه و اهتمام جدّی نسبت به رشد و تعالی بیش ‌از پیش فکری، فرهنگی و نیل به همدلی و همبستگی و رفاه به نسبت عموم هم‌وطنان و همنوعان، به‌عنوان فرض کفایی بر عهده آن‌ها می‌باشد.
۳- عبور اندیشمندانه از تنگ‌نظری و دگم‌اندیشی و تعصّبات قومی، مذهبی، دینی و احترام به حقوق و آزادی‌های اساسی دیگران که نشان از تعالی مدنیت و تکریم انسان دارد، رسالتی انسانی و وظیفه‌ای اجتماعی است. لذا شایسته است با بهره‌گیری درست از فضای معنوی و قدسی ماه نزول قرآن و شرایط خاصّ حاکم بر جامعه که به تقویت پایه‌های وفاق و همبستگی میان عموم شهروندان انجامیده، در جهت تثبیت و تقویت برادری و همدلی و هم‌افزایی میان عموم هم‌وطنان به‌ویژه شخصیت‌ها و جریان‌ها، گروه‌ها و احزاب، مجدّانه تلاش‌های لازم صورت پذیرد تا مفاهیم و ارزش‌هایی مانند آزادی، عدالت، مساوات، احترام به حقوق شهروندی و تنوّع‌پذیری و تکثّرگرایی به صبغه و منش اصلی شهروندان تبدیل شود.

                                                             عبدالرّحمن پیرانی
                                                  دبیرکلّ جماعت دعوت و اصلاح
                                                         ٢ فروردین‌ماه ١٤٠٢