خطیب نماز جمعه روستای کانی دانیال از توابع شهرستان ثلاث باباجانی تنها راه نجات و اصلاح امت آخرین پیامبر خدا را در بازگشت به قرآن، یعنی همان عاملی که ابتدای این امت را اصلاح نمود، عنوان کرد.
ماموستا عبدالرحیم کاکاپور در خطبه جمعه مورخ ۲۲ آذرماه با اشاره به آیاتی از قرآن کریم، احادیثی از رسول اکرم (ص) و فرمایشاتی از بزرگان صحابه، به تبیین و توضیح آیاتی از قرآن کریم در خصوص بزرگی و عظمت کتاب آسمانی از جمله آیه ۹ سوره إسراء و ۲۳ سوره زمر پرداختند و در این راستا بیان داشتند: قرآن مردم را در میان تمامی راههای موجود به مستقیمترین راه هدایت نموده و پاداشی بس بزرگ را برای کسانی که از دستورات و تعالیم انسان سازش تبعیت کنند تضمین نموده است.
وی همچنین با اشاره به جنبههای گوناگون اعجاز قرآن بویژه اعجاز لفظی و بلاغی قرآن ابراز داشتند: برابر آیات کلام آسمانی قرآن تنها کسانی که خوف و خشیت خداوند را در دل دارند، از شنیدن قرآن تأثیر میپذیرند و دلهایشان آماده پذیرش آن میگردد.
ایشان در بخشی دیگر از خطبه جمعه یادآوری نمودند که حتی شخص پیام آور وحی – حضرت رسول اکرم (ص) – نیز گاهی اوقات خواستهاند که قرآن را از زبان غیر خودش بشنود به همین دلیل روزی از ابن مسعود (رض) خواستند تا قرآن را بر وی بخواند و در اثنای قرائت ابن مسعود گونههای مبارک حامل وحی از اشک خیس گردید.
ماموستا کاکاپور در ادامه سخنان خود داستان ابوبکر صدیق رضی الله عنه را یادآور شدند که بعد از وفات پیامبر (ص) به عمر (رض) گفت: ما را نزدام ایمن ببر همان گونه که آنحضرت (ص) به دیدارش میرفت، ما هم به دیدارش برویم. وقتی آنجا رفتیم، گریست. از وی پرسیدند چه چیز ترا به گریه آورد؟ آیا نمیدانی آنچه که پیامبر (ص) نزد خدا دارد برایش بهتر است؟ گفت: گریهام برای این است که وحی آسمانی قطع شده است، بعداً هر دوی آنها را به گریه آورد وشروع به گریستن با وی کردند.
وی همچنین با اشاره به فرمایش یکی از صحابه که میفرمود ما قرآن را میخوانیم، یاد میگیریم و سپس به آن عمل میکنیم به عنوان یکی از نمونههای عینی عمل به قرآن به بیان داستان عمر بن خطاب و یکی از بردگانش پرداخت که روزی بر بردهاش خشمگین شد و خواست او را بزند، سپس (بردهاش) این آیه را خواند: والکاظمین الغیظ [آل عمران: ۱۳۴] «و خشم خود را فرو میخورند» سپس حضرت عمر گفت: خشمم را فرو بردم، (بردهاش) گفت: و العافین عن الناس [آل عمران: ۱۳۴] «و از مردم گذشت میکنند» سپس حضرت عمر گفت: از تو گذشت کردم، (بردهاش) گفت: والله یحب المحسنین [آل عمران: ۱۳۴] «و خداوند نیکوکاران را دوست میدارد» (عمر) گفت: به خاطر خدا تو آزادی.
ماموستا عبدالرحیم کاکاپور در پایان با یادآوری این نکته که درمان تمامی دردها و آلام روحی بشر و گرفتاریهای زندگی اجتماعی را در قرآن باید جستجو نمود، ابراز داشتند: ما نه ابوبکر نه عمر نه عثمان نه علی نه سلمان نه ابوذر نه هیچکدام از صحابه و امامان (رض) را نمیشناختیم مگر بعد از اینکه خداوند تبارک و تعالی این کتاب بزرگ را فرستاد و آنها را از ضلالت شرک و گمراهی بیرون آورد و آن هم بواسطه همین کتاب بود. هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ. بنابراین تنها راه چارهی ما بازگشت به سوی این کتاب و رهنمودهای آن است و بدون شک آخر این امت اصلاح نمیشود مگر با همان چیزی که اول این امت را اصلاح کرد و آن هم بازگشت به سوی قرآن است.
یادآوری میشود روستای کانی دانیال در ۳ کیلومتری شهر تازه آباد مرکز شهرستان ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه قرار دارد و مسجد این روستا هر جمعه پذیرای صدها نمازگزار مرد و زن میباشد.
نظرات
جلیل بهرامی نیا
24 آذر 1392 - 05:38با سپاس فراوان از جناب ماموستا عبدالرحیم و درخواست ادامه توفیقات ایشان از خدای متعال،با اعتمادی که به بلندنظری ایشان دارم دوست دارم این مطلب را عرض کنم که:راست است که قرآن درمان همهٔ دردها و روشنگر مسیر حرکت کمال جویانه است،امّا طرح این واقعیت بدون تکمله ضروری آن،می تواند سبب تشدید ساده اندیشی و رمانتیسم تودهٔ دیندار ما دارد؛ بهتر است مردم را به این واقعیت سرنوشت ساز نیز توجّه داد که از آنجا که ما نه با خود قرآن،بلکه با برداشت هایی از قرآن مواجه خواهیم بود که لزوماً با مقصود قرآن تطابق ندارند،شرط سعادت آوری قرآن ارائه فهم مضبوط مبتنی بر استنباط روشمند از این کتاب آسمانی است که کار هر کسی نیست و چنین نیست که هر کسی چند آیه و حدیث یا عبارت عربی را حفظ و تقدیم کند،مترجم پیام قرآن و همنوا با کمال فرد و جامعه باشد.حکم قرآن، یک چهارم فتواست و در کنار آن،توجّه به فقه واقع،فقه مقاصد و فقه اولویت ها و حتی فقه المآلات نیز لازم است که غالباً مورد بی اعتنایی قرار می گیرد.
جلال محمودی ثلاث باباجانی
24 آذر 1392 - 06:50ممنون از زحماتتون وتشکر ویژه از استاد کاکاپور ک