بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ(فصلت/30)
ده‌خیـل جـه‌مـاعـه‌ت بی ئیمـامـه‌تـه‌ن ئیـمـامـه‌ت ماتـه‌م وه بی‌قـامـه‌تـه‌ن
ته‌دریس و ته‌قدیس، ته‌مجید بی ده‌نگه‌ن حه‌ســاره‌ی ته‌قریر ته‌وحید بی ره‌نـگه‌ن
فه‌قی بی ته‌دریس، مه‌دره‌سه بی‌زه‌وق مزگی بی ئیمام، جه‌ماعه‌ت بی شه‌وق!
دانشمند وارسته، فقیه پارسا، آموزگار مناعت و قناعت و سرقافله علمای دینی اورامانات، علامه ماموستا عبدالمجید موحد نادری، پس از عمری مجاهدت و تلاش در ترویج شریعت محمدی و تدریس علوم دینی در دولت‌‌آباد روانسر، سرانجام در كمال سربلندی و نیكنامی به دیدار پروردگار شتافت و با مرگ خویش، عموم مردم مسلمان منطقه و به‌ویژه خیل شاگردانش را متألّم ساخت. خدمت بی‌منّت در تدریس، حساسیت وسواس‌گونه بر صدق مقال و اكل حلال، انصاف در قضاوت شرعی، حمایت شجاعانه از توده مردم، خویشتنداری ستودنی در برابر رعنایی زخارف هوش‌ربای مادّی و بی‌اعتنایی مثال‌زدنی به حُلّه و حیله دنیا در روزگاری كه خود، آن را در تنها اثر مطبوعش«لمحه ربانی»، روزگار واژگون می نامید، و بالأخره تواضع و شوخ‌طبعی در روابط اجتماعی، نفوذ و محبوبیتی فراگیر به این عزیز بی‌ریا بخشیده بود.
این بنده، هم به عنوان یكی از شاگردان و درس‌آموختگان محضر آن فقید سعید و هم به نمایندگی از برادران و خواهران عضو جماعت دعوت و اصلاح ایران، ضمن تسلیم و رضایت كامل در برابر تقدیر و مشیت الهی، فقدان این استاد فرزانه را به عموم مسلمانان و به‌ویژه مردم و علمای منطقه و خانواده معزّز ایشان تسلیت عرض می‌كنم و از خدای منّان برای ایشان،پاداش جزیل و علوّ درجات و برای بازماندگان، صبر جمیل و توفیق تدوام مسیر پرافتخار ترویج فرهنگ دینی و خدمت به خلق را خواستارم.
دبیركل جماعت دعوت واصلاح ایران
عبدالرحمن پیرانی
12/4/1387
نظرات