دبیرکلّ جماعت در نشست هم‌اندیشی با جمعی از اعضای مؤثر این تشکّل ملّی بر لزوم عدول از گفتمان اقلیتی و ارتقا به گفتمانی فاخر و شهروندمحور تأکید کرد.
مشروح بیانات دبیرکل بە شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله و علی آله و اصحابه و من والاه. رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا. الحَمدُ لِلَّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَما كُنّا لِنَهتَدِيَ لَولا أَن هَدانَا اللَّهُ؛ و ما توفیقی ولا اعتصامی ولا توکلی الا علی الله أشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلَا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولَهُ اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ على آله وصحبه أجمعين.
نخست برای تمامی عزیزانی که در اثر ابتلا به بیماری کرونا دعوت پروردگارشان را لبیک گفته، رحمت و مغفرت و فردوس اعلی و برای تمامی کسانی که اکنون در بستر بیماری قرار دارند، شفای عاجل و کامل را از پیشگاه خداوند حیّ لایموت مسألت دارم.
به روان پاک تمامی برگزیدگان الهی، خادمان دین خدا و بندگانش که در شأن آنها فرمود: «اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ» درود می‌فرستیم، گرامی می‌داریم یاد و خاطره‌ی پیشگامان و تلاشگرانی که نهال نوپای این جماعت را با جدّیت و ایثار و دلسوزی در سرزمین قلب‌های پاک کاشتند و در فرآیند شکل‌گیری، استقرار، استمرار، توسعه و تحول آن فداکارانه و صبورانه ایفای نقش نمودند و علی‌رغم رنج‌ها و کاستی‌ها و کم‌لطفی‌ها بر عهد و پیمان خویش ماندگار و ثابت‌قدم ماندند.
الحمدلله توفیقی نصیب شد، هرچند غیرحضوری در خدمت شما فرهیختگان باشم و از نظرات و دیدگاه‌های متین شما بهره‌مند شویم.
اجازه می‌خواهم نخست مطالبی را به استحضار برسانم سپس به بیان و دیدگاه‌ها و توصیه‌های شما گوش جان می‌سپاریم. علی‌رغم تمامی پیشرفت‌ها و موفقیت‌های جامعه‌ی بشری در زمینه‌های مختلف به‌ویژه تکنولوژی، امّا متأسّفانه در عرصه‌ی جهانی و منطقه‌ای شاهد تنزّل گزاره‌های اخلاق و معنویت و انصاف هستیم و مناسبات جهانی نه سنخیتی با آرمان‌شهر افلاطون و ارسطو دارد و نه نشانه‌ای از مدینه‌ی فاضله‌ی ابونصر فارابی و نه تناسبی با ارزش‌های نوین دموکراسی و نه با آمال و توقعات رهبران و اندیشمندان بیداری اسلامی دارد. اوضاع داخلی کشورهای اسلامی نیز تابعی از همین وضعیت پیش‌گفته‌ی جهانی و منطقه‌ای است.
بلکه در پرتو تنوّع قومی، مذهبی و مسلکی و غالباً فقدان گفتمان وفاق‌آفرین به‌مراتب ناخوشایندتر است. مضاف بر آن، زمانی که رویدادها و تحولات سریع و کثیر عصر بنیان‌های اجتماعی را تغییر می‌دهد، نظام‌های ارزشی را نیز دست‌خوش تغییر قرار می‌دهد. در چنین شرایط حساسی پدیده‌ی ارزشمندی که در یک قرن گذشته به‌عنوان بیداری اسلامی و یا اسلام سیاسی خوانده می‌شود، خدمات شایسته و اثرگذاری را در جهان اسلام تقدیم نموده است. اکنون با مشکلات، موانع و چالش‌های فراوانی مواجه است. از خاستگاهش مصر گرفته تا سعودی، امارات، سودان، سوریه، تونس، لیبی و... عرصه بر آن تنگ شده و غالباً در دایره‌ی تروریسم تعریف می‌کنند. بدون تردید اسلام به‌عنوان دین جهانی انسان و خاتم ادیان جاودان و پویا باقی خواهد ماند و آینده از آن پیروزی این دین خواهد بود و حرکت‌های برخاسته از آن نیز به حیات خود ادامه خواهند داد؛ اما به نظر می‌آید آینده‌ای متفاوت در انتظار باشد تا با شیوه‌ها، اهداف و ابزار دست‌یافتنی و متناسب با حجم و وزن خود و شرایط حاکم، ظاهر شوند.
در این سیاق و در چنین شرایطی تصمیم حکیمانه و مدبّرانه‌ی کنگره مبنی بر اهتمام ویژه به دو حوزه‌ی فرهنگی، اجتماعی که هم با طبیعت و سرشت و اندیشه و تجربه و تخصّص جمعی ما سازگارتر است و هم بازدهی و اثرات مطلوب بیشتری دارد و ما را به جامعه‌ی هدف نزدیک می‌نماید بسیار ارزشمند و ستودنی است به‌ویژه تأکید بر ترویج معنویت و فضایل اخلاقی و در رسالت، اقدامی واقع‌بینانه است.
بدیهی است عدول از یک گفتمان اقلیتی با درون‌مایه‌ی مذهبی و قومی و ارتقا به گفتمانی فاخر و وطن‌هویتی و شهروندمحوری جماعت را موفّق ساخته تا از مبتکران و بانیان پل وفاق و همبستگی میان فرهیختگانی باشد که توفیق یافته‌اند تا از تعصّبات و تنگناهای قومی، مذهبی عبور نمایند و برای تمامی شهروندان، حقوق، وظایف مشترک و مساوی قایل باشند.
اینجانب به‌عنوان عضوی از اعضای این جماعت ایمانی که از بدو تأسیس آن، شرف حضور داشته‌ام رجای واثق دارم، این جماعت نخست در سایه‌ی الطاف بی‌کران رب‌العالمین، ثانیاً به برکت قلب‌های پاک و تلاش‌های صادقانه و سیاست‌های حکیمانه‌ی مسؤولان و مدیران و ثالثاً همراهی هوشمندانه اعضا و هواداران فهیم و فرهیخته در مسیری درست قرار گرفته و مراحل مهمی را با موفّقیت سپری نموده است.
حرکت بر مدار واقع‌بینی و لحاظ نمودن توانایی‌ها، ظرفیت‌ها و محدودیت‌ها جایگاه و وزن جماعت از یک طرف و شرایط حاکم بر جامعه ما، نگاه‌ها و نگرانی‌ها و حساسیت‌ها، حکیمانه و هوشمندانه است. بدون تردید علنیت و شفافیت که به نسبت تشکّل‌های مشابه در کشور کم‌نظیر است، استقلال با حفظ اصول و ثوابت و عزت و کرامت، احیای اصل شوری و مبدأ خرد جمعی و دگرپذیری و برگزیدن ادبیاتی معطوف به ایران‌وطنی و ناظر به حقوق شهروندی به جای واژه‌های گفتمان هویت اقلیتی و پرهیز از خشونت‌ورزی و تندروی و التزام به اعتدال و میانه‌روی به‌ویژه در شرایطی که تعصّب و تنگ‌نظری و دگرناپذیری و خشونت‌ورزی از عوامل اساسی عقب‌ماندگی و بروز و ظهور مشکلات مختلف در دنیای اسلام به‌ویژه در کشورمان ایران است. از موفقیت‌های ارزشمند و متمایز جماعت است.
جماعت به دور از هرگونه خوف و طمعی و بر اساس اصل و مبدأ اساسی رسالت اصلاحی خود، عبور از ادبیات متعصّبانه و قرار گرفتن در طراز یک تشکّل ملّی با نگاهی فراتر از برخی محدودیت‌ها و تنگناها و نیز پرهیز از تکرار برخی ایرادها و گلایه‌های تکراریِ قرین به یأس و ناامیدی می‌تواند عامل موفّقیت و فراهم‌آورنده‌ی شرایط مناسب برای ارایه‌ی طرح‌ها و توصیه‌های راهگشا و هدایت‌گر باشد. جماعت با ادبیات خود بر آنچه به نفع و مصلحت کشور است، تأکید نماید به‌ویژه نقطه قوت جماعت معطوف نبودن تلاش‌ها و فعالیت‌ها و پیشنهاداتش به قدرت است. پرهیز از اتّخاذ ادبیات متعصّبانه و تنگ‌نظرانه آن هم در شرایطی که برخی از مسؤولان کشورمان در طول ٤٢ سال عمر انقلاب اسلامی ایران، هنگام واگذاری مسؤولیت‌ها قادر به عبور از این تفاوت‌های قومی و مذهبی نبوده‌اند، بسیار ارزشمند، حکیمانه، هوشمندانه، مسؤولانه و عبرت‌آمیز است.
لذا جماعت می‌تواند نقش متناسب با خود و البته متمایز را ادا نماید و به جای تبعیت و تقلید از دیگران و یا حرکت در مدار افکار عمومی، خود بانی و مبتکر روش و راه متناسب با جهان‌بینی، اهداف و استراتژی و وزن و جایگاه و ظرفیت و توانایی‌های خود باشد و فراتر از این تنگناها و تنگ‌نظری‌ها قرار گیرد و آنچه را به نفع ملت و کشور تشخیص می‌دهد، انجام دهد.
نظرات