جبهه‌ی «علمای ضد کودتا» از اقدام نیروهای شبه نظامی کودتاچی به لغو مجوز ۵۰ هزار خطیب مستمری بگیر و منع ایراد خطبه‌ی جمعه در هزاران مسجد پرده برداشت. بیانیه‌ی جبهه‌ی علما در خصوص این اقدام به شرح زیر است:
جبهه‌ی «علمای ضد کودتا» لغو مجوز خطیبان و منع مراسم عبادی نماز جمعه با بستن هزاران مسجد را نه تنها جنگی برنامه‌ریزی شده علیه اسلام و نماد‌ها و شعائر آن نظیر علما و مساجد و نماز جمعه به شکلی بی‌سابقه در تاریخ مصر از آغاز فتح اسلامی به شمار می‌آید؛ بلکه حتی هیچ اشغال‌گر خارجی جرأت انجام چنین عملی را نداشته است. این رفتار ناشایست بخشی از جنایت دولت کودتاچی است. امروز وزیر کودتا طی حکمی به لغو مجوز ۵۰ هزار حقوق بگیر و منع ایراد خطبه در هزاران مسجد پرداخت. ما این گستاخی نسبت به خانه‌های خدا و دعوتگران اسلامی و شعائر الهی را محکوم می‌کنیم و بر موارد زیر تاکید داریم:
۱- خداوند متعال می‌فرماید: «و چه کسی ستمگر‌تر است از کسانی که نگذارند در مساجد و اماکن عبادت خدا، نام خدا برده شود، و در ویرانی آن بکوشند؟ شایسته‌ی اینان نبود که چنین (گناه بزرگی را مرتکب شوند و این کار‌ها را) بکنند، بلکه می‌بایست (حرمت معابد را نگهدارند و) جز خاشعانه وارد آن‌ها نشوند. بهره‌ی آنان در دنیا زبونی و رسوائی و در آخرت عذاب بزرگی است». ما این اقدام حکومت کودتاچی را تلاشی برای ویرانی خانه‌های خدا به حساب می‌آوریم و اگر خدا نکند چنین اقداماتی ادامه یابد، هشدار این آیه در مورد رسوائی و زبونی در دنیا و عذاب شدید در آخرت شامل آنان و کسانی خواهد شد که در این مورد سکوت می‌کنند.
۲- در مصر علاوه بر نمازخانه‌ها، بیش از ۱۵۰ هزار مسجد جامع وجود دارد. از میان این مساجد، در ۵۵ هزار مسجد رسماً امامانی از طرف وزارت اوقاف انتخاب و استخدام شده‌اند و ۵۰ هزار نفر با حقوق کمتر از ۸ دلار به ایراد خطبه می‌پردازند. آنان در حقیقت داوطلبانه قرآن را حفظ کرده و به تبلیغ دین خدا مشغولند و بیش از ۱۲۰ هزار مسجد و نمازخانه وجود دارد که در آن دعوتگران و مبلغانی صددر صد داوطلب و بی‌مزد به سخنرانی می‌پردازند. وزارت اوقاف در دولت قانونی دکتر مرسی در اولین اقدام خود ۳۰۰۰ امام را از ازهر به کار گماشت و سپس ۵۷ هزار نفر از کسانی که ده‌ها سال به علت سهل انگاری یا مسائل امنیتی از خطبه محروم بودند، پس از اخذ امتحان از آنان به شیوه‌ی قانونی و شفاف برای امامت انتخاب کرد؛ اما اکنون همگی از منبر و خطابه منع شده‌اند و به جای استخدام آنان و اضافه نمودن امامانی دیگر برای تقویت و تعلیم آن‌ها – در صورتی که توانایی این کار را نداشته باشند- دست به الغای مجوز خطابه‌ی ۵۰ هزار امام و خطیب زدند. این خطیبان از بهترین تحصیل کردگان بوده و مانند یک فریضه‌ی شرعی به تبلیغ دین اشتغال داشتند و بسیاری از آنان ازهری هستند و ده‌ها سال احتمال استخدام در اداره‌ی اوقاف یا ازهر را نداشتند. آنان با وجود حقوق ناچیز بخاطر کسب رضای خدا خطبه می‌خواندند. آیا این جنگی سخت علیه اسلام و دعوتگران و خانه‌های خدا و شعائر دینی نیست؟!
۳- این خطیبان با این حقوق ناچیز از طرف حکومت دکتر مرسی تعیین نشده‌اند بلکه در سایه‌ی رژیم سرنگون شده‌ی مبارک استخدام شده بودند و همگی مطابق شروط آن‌ها از طرف شورای امنیت دولت گزینش شدند، پس چرا اکنون به حالتی بد‌تر از رژیم قبل از انقلاب ۲۵ ژانویه برمی‌گردیم؟!
۴- هرگز فراموش نخواهیم کرد که پیرو گزارش یک شاهد عینی نتیجه‌ی حکومت رژیم مبارک این بود که مردی در کنار درب مسجد دکتر مرسی کفاشی می‌کرد. ایشان وقتی در باره‌ی او پرس و جو کرد معلوم گردید حافظ کل قرآن است و ده سال پیش از دانشکده‌ی دعوت در دانشگاه ازهر فارغ التحصیل شده است و به دلیل اینکه از استخدام ناامید گشته و شغل حلالی غیر از این کار به نظرش نرسیده بود اینگونه امرار معاش می‌کرد. لابد دولت کودتا، با اقدام اخیر می‌خواهد چنین افراد مظلومی را چند برابر کند.
۵- هرگز فراموش نخواهیم کرد که چگونه کودتاچیان برنامه ریزی شده، با بمب‌ها به مساجد و نمازگزاران هجوم بردند و مساجد را مهر و موم و آلوده کردند و پلیس و لباس شخصی‌ها قرآن‌ها را پرت و پراکنده
کردند و نمازگزاران را بازداشت نمودند و عدهای را در ماشین‌های مسافربری کشتند و خفه نمودند. چنین جنایت‌هایی، تجاوزی تند و زننده برای هتک حرمت انسان و قرآن و خانه‌های خدای رحمن به شمار می‌آید.
وظیفه‌ی دعوتگران و علما و امت در برابر جنگ کودتاگران علیه اسلام و نمادهای آن نظیر علما و مساجد و شعائر دینی:
۱- علما در پیشاپیش و نمازگزاران پشت سرشان در راهپیمائی‌های مسالمت آمیز و متراکم و فراوان برای مخالفت با حمله علیه اسلام و نمادهای آن یعنی علما و مساجد و شعائر آن در روز جمعه ۶ ذی قعده‌ی سال ۱۴۳۴ برابر با ۱۳/ ۹ / ۲۰۱۳ بعد از نماز مغرب از تمام مساجد مصر تحت عنوان «تظاهرات میلیونی مبارزه با جنگ علیه علما و مساجد» خارج شوند.
۲- واجب است دعوت به دین خدا ادامه یابد؛ زیرا بر هر مرد و زن مسلمانی یک واجب شرعی است. خداوند متعال در این باره می‌فرماید: «بگو این راه من است که من (مردمان را) با آگاهی و بینش به سوی خدا می‌خوانم و پیروان من هم (چنین می‌باشند) و خدا را منزه (از انباز و نقص و دیگر ناشایست) می‌دانم و من از زمره‌ی مشرکان نمی‌باشم. (یوسف ۱۰۸) «و به کار نیک دستور بده و از کار بدنهی کن و در برابر مصائبی که به تو می‌رسدشکیبا باش این‌ها از کارهای (اساسی و مهمی) است که باید بر آن عزم را جزم کرد و ثبات ورزید». (لقمان: ۱۷)
امام بخاری با سند خود از عبدالله بن عمرو روایت می‌کند که پیامبر (ص) فرمود: «بلِّغوا عنِّی و لو آیةً» «از من نقل قول کنید هرچند یک آیه باشد». و ترمذی با سند خویش از ابو هریره روایت می‌کند که پیامبر (ص) فرمود: «من سئل عن علمٍ علمه ثمَّ کتمه، ألجمَهُ یومَ القیامةِ بِلجامٍ مِن نارٍ». «از هر کس در باره علمی که دارد سوال شود اما آن را کتمان کند، خداوند در روز قیامت با لگامی از آتش او را افسار خواهد زد». از گذشته تا عصر حاضر می‌بینیم که بهترین دعوتگران از میان پزشکان و مهندسین و مدرسین در سرتاسر جهان از آمریکا گرفته تا اروپا، استرالیا و ژاپن، مراکز اسلامی را پر از دعوت و سخنرانی و فعالیت کرده‌اند و و به عنوان اقلیت، هویت مسلمانان را حفظ می‌کنند و مسؤولیت خطیر و ارزشمند خود را به انجام می‌رسانند. این عملکرد نیز در راستای ادامه‌ی منهج و برنامه‌ی اسلامی در طول تاریخ است. به عنوان مثال، بازرگانان به عنوان دعوتگرانی راستین در هند و پاکستان و کشورهای ماوراء النهر، اسلام را گسترش دادند. بنابر این امری مسلم و روشن است که دعوت بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است؛ اما فتوا فقط به عهده‌ی دعوتگران نیست بلکه باید از طرف فقیهان صادر شود.
۳- هرگز مجوز بستن هیچ مسجدی روا نیست؛ هر چند همیشه در کنار درب آن نماز بخوانیم. باید دعوتگران و علما در میان ما خطبه بخوانند و بخاطر کسب رضای خدا از سرزنش هیچ سرزنشگری نهراسند، همچنانکه مسلمانان اتحاد جماهیر شوروی علیه کمونیست‌ها چنین کردند.
۴- واجب است که ثروتمندان امت عهده‌دار رسیدگی به معیشت علما و بی‌نیاز کردن آنان از حکومت کودتاچی شوند؛ چرا که آنان موقوفه‌های علما و مساجد را به غارت می‌برند و عمداً آن‌ها را محروم می‌کنند و به علما اهانت کرده و از جنبه‌ی مادی بر آنان فشار می‌آورند.
۵- بر دعوتگران و علما و امت واجب است که به پخش تصاویر مساجدی که نماز جمعه در آن‌ها ممنوع است، از طریق کانال‌های ماهواره‌ای و اینترنت اهمیت دهند و توطئه‌های محلی و جهانی آنان را افشا کنند و علما و مجوز‌ها و تاریخ آن‌ها را به مردم نشان دهند تا ثابت شود که اقدامات حکومت برای انتقام از نظام دکتر مرسی نیست بلکه در حقیقت انتقام از اسلام و نماد‌ها و شعائر آن است.
۶- همگی به یقین بدانند که خداوند حقی را که خواسته می‌شود ضایع نمی‌کند و هر کس بخواهد با خدا زورآزمایی کند، شکست خواهد خورد و حیله و مکر آنان رو به فنا و نیستی و شکست است و پایداری ما با اتکا به قدرت خداوند یگانه و توانا و قادر مطلق موجب عزت و پیروزی خواهد بود. «خدای سبحان بهترین سرپرست و یاور و مددکار است» (انفال: ۴۰).