۴۱ فعال مذهبی، اجتماعی و فرهنگی شهرستان جوانرود در رابطه با رویداد مدرسهی شینآباد پیرانشهر نامهی سرگشادهای منتشر نموده و بر ایفای عهد مسئولان تأکید کردند.
شماری از فعالان فرهنگی، مذهبی شهرستان جوانرود ضمن ابراز تسلیت به خانوادههای داغدار مدرسهی شینآباد پیرانشهر، خواستار درمان آسیبدیدگان و دلجویی از خانوادههای آنان توسط مسئولان وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی شدند.
متن نامه به شرح زیر است:
آنچنان که به نظر میرسد بشر عصر حاضر، از مجرای دانشها و توانائیهای نوظهور و رشد یافتهی علمی و مدیریتی خود، استخراج و استفاده از منابع و معادن خداداد طبیعی و تصرف و تسلط بر آنها را به گونهای ثمربخش و باورنکردنی به مرحلهی بروز و تحقق رسانده است.
غایت اصیل و اصلی این امر متحقق جز رفاه، آرامش و امنیت آدمی نبودهاست، که از آن بالاتر و اولیتر همانا هرچه بیشتر قدر دانستن زندگی، سلامت و بلکه جان اوست. بسی غریب و شگفت مینماید و جای تألم و تأسف عمیق است در سرزمینی که بهرهی وافری از ذخایر نفت و گاز و سایر منابع و مواهب خدادای بردهاند، به دلیل کاستی و نقصان در مدیریتها و مسؤلیتها، هنوز شاهد رخدادن حوادثی ناگوار در سطح کشور و به خصوص در حاشیههای جغرافیایی این مرز وبوم هستیم.
حادثهی آتش سوزی در مدرسهی روستای «شین آباد» پیرانشهر، فاجعهی دیگری است که مشاهدهی رخسارهی سوختهی گلهای نو شکفتهی این سرزمین و جان سپردن یکی از آنها، اشک از دیدهگان جاری و قلبها را جریحهدار نمود. تلخی و عمق این حوادث بر هر شعور و وجدان آگاه و مسؤل نهیب میزند که ضمن همدلی و همدردی با مصدومان و مصیبت زدگان حادثه، پرسشی جدی را فراروی مسؤلان و مدیران خرد و کلان سازمانها و ادارات ذیربط بنهد؛ سهلانگاری و بیتوجهی نسبت به این فاجعهی انسانی را با چه رویکردی میتوان توجیه نمود و به نظاره نشست...؟ علی الخصوص، در جامعهای که شاکله و بافتار اصلی آن وامدار و متأثر از آموزههای عمیق و اصیل فرهنگی و دینی است و جان انسانی بیگناه را برابر جان جهانی انگاشته است.
لذا ما به عنوان جمعی از فعالان مذهبی، اجتماعی و فرهنگی شهرستان جوانرود ضمن ابراز همدردی با مصیبت دیدگان این فاجعه و با عرض تسلیت به خانوادههای داغدار، بهبودی و شفای سایر آسیب دیدگان را از درگاه خداوند منان خواستاریم و درادامه متذکر میشویم:
چنین رویدادی پیش از آنکه ناشی از سهلانگاری معلمان یا مسئولین مدرسه باشد، نشان از فضای محروم منطقه و نبود امکانات و فضای آموزشی مطابق با حداقل استانداردهای روز بوده و دلیل اصلی این فاجعه را باید در ردههای کلان مدیریتی وزارت آموزش و پرورش وعدم توجه کافی ومناسب آنان جستجو کرد.
از آنجا که در بسیاری کشورهای دیگر روی دادن فجایعی از اینگونه، منجر به استعفای مسؤلان مربوطه میشود، لذا از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به ویژه نمایندگان مناطق کُردنشین درخواست میشود در راستای پیگیریهای پیشین خود، موضوع را به صورت قانونی در مراجع قانونی و قضایی دنبال نموده تا وظیفهی قانونی و اخلاقی خود را تحقق بخشند، بدان امید که مدیران آموزش و پرورش از سطح زیر تا ردههای میانی و اجرایی از این حوادث درس عبرت گرفته و با مدیریت صحیح و انتصاب مدیران کارآمد و اقدام در جهت ارتقای کیفی امکانات آموزشی در مناطق محروم و خاصه مناطق کُردنشین، گامهای جدی در راستای رفع محرومیت این مناطق بردارند تا دگرباره شاهد این چنین حوادث ناگوار نباشیم.
انتظار میرود مسئولان وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت و درمان، بنابر مسئولیت ذاتی و کاری و عهدی که با خدای خود و مردم بستهاند، و نیز بنا به قولی که به ملت و خانوادهی مصیبت دیدگان حادثهی اخیر دادهاند، نسبت به درمان آسیبدیدگان و دلجویی از خانوادههای آنان کوتاهی و غفلت نورزند، زیرا ملت نظارهگر و منتظر ایفای عهد آنان است و این کمترین کاری است که میتوان برای این گلهای نوشکفتهی سوخته و خانوادههای آنان انجام داد.
امضاءکنندگان:
۱ـ ماموستا احمد بهرامی. ۲ـ ماموستا سیف الله حسینی. ۳ـ محمد علی احمدی منش. ۴ـ حسین حسینی. ۵ـ احمد محمدی. ۶ـ رسول رضائی ۷ـ خالد رحمتی. ۸ـ دکتر توفیق میراحمدی. ۹ـ محمد علی خدامرادی. ۱۰ـ فریدون میراحمدی سرپرست انجمن خانای قبادی. ۱۱ـ دکتر فریدون نوری. ۱۲ـ دکتربرهان مشایخی. ۱۳ـ دکترمحیالدین محمد خانی. ۱۴ـ دکتر محمد یعقوبی. ۱۵ـ ماموستا یحیی امینی. ۱۶ـ عبدالرحیم عبداللهی. ۱۷ـ صابر مرادی. ۱۸ـ همایون امینی. ۱۹ـ اسماعیل محمودی. ۲۰ـ عثمان نوری ۲۱ـ توفیق یاراحمدی. ۲۲ـ محمود سعیدزاده. ۲۳ـ مسعود کرمی. ۲۴ـ ماموستا ستار پیری. ۲۵ـ فتاح حسینی. ۲۶ـ ایرج محمدزاده. ۲۷ـ محیالدین عبدی. ۲۸ـ کمال امینی. ۲۹ـ اقبال متین. ۳۰ـ نظیر منوچهری. ۳۱ـ جلال محمدی. ۳۲ـ عطاء رحمانی. ۳۳ـ سیروس سلیمانی. ۳۴ـ آیت سعیدی. ۳۵ـ فاتح محمدی. ۳۶ـ وهاب چراغی. ۳۷ـ حسیم مرادی. ۳۸ـ مهندس محیالدین امینی. ۳۹ـ عادل احمدی. ۴۰ـ ماموستا عبدالجبار حیدری. ۴۱ـ فریدون رضایی
نظرات
بدوننام
24 آذر 1391 - 11:10احساس مسئولیت شما بزرگوارن نشان از روح حساس بزرگ و کرامت شما بزرگوارن است
بدوننام
25 آذر 1391 - 06:54سلام برهمه شما عزیزان شهرم......دست تک تک شما رو می بوسم...واقعا به عنوان جوانرودی مقیم تهران احساس غرور کردم نسبت به احساس مسئولیتی که شما کردید...دستتون طلا
آرزو مهرپرور
26 آذر 1391 - 08:32به راستی موضعی بجایی گرفته اید . متأسفانه نیروهای فعال اجتماعی و مدنی در پیرانشهر بسیار منفغلانه نظاره گر این رویداد بودند . همزمان با این رویداد کشتن مردی توسط نیروی انتظامی جلو چشمان 2 فرزندش، بدون اینکه گناهی داشته باشد داغی دیگری بر دل پیرانشهریها نهاد. ..................... ولی افسوس از بیخیالی مردم پر ادعا