هرانچه درعمل از این عزیزان دیده شده همان بیان شد شایدم کمتر

ضمن ابراز سپاس و دست مریزاد به برگزارکنندگان این مراسم و تشکر از دانشجویان عزیز که صبورانه و جوانانه تا آخرین لحظات همایش ما را همراهی نمودند، لازم می دانم از اطاله ی کلام خویش پوزش خواهی کنم و حق با آنان است. اما سخنرانی در تهران برای افرادی فرهیخته و با نشاط ، به بنده نیز انرژی و نشاطی مضاعف داد و مدیریت زمان را فراموش کردم!! اما در خصوص درج بخشی از سخنان بنده در«پایگاه اطلاع رسانی اصلاح» با این مضمون[ که جماعت نه به دنبال «اسلامی کردن» جامعه است و نه در پی «غربی‌سازی» آن،] ضروری دانستم که به استحضار گردانندگان «این همایش» و همچنین مسئولین محترم «پایگاه اطلاع رسانی اصلاح» برسانم که در آینده قبل از درج و پخش مطالب سخنرانان، حتماً آنان را در جریان امر قرار دهند تا برای خوانندگان و مراجعین محترمی که در همایش حضور نداشته و همه ی سخنرانی را نشنیده اند، شائبه و سوء تفاهمی ایجاد نگردد. هدف اصلی بنده در این بخش از سخنانم که گفته ام جماعت به دنبال اسلامی کردن جامعه نیست این بود که مردم ما مسلمان هستند و نیازی نیست تا ما آنان را مسلمان کنیم. ولی رسالت ما به عنوان یک تشکل مدنی که مرجعیتی اسلامی دارد،قبل از هر چیز،آگاه سازی و توانمندسازی هموطنان ایرانی و در اولویت اول، اهل سنت است. موضوع دیگری هم گفته بودم که ما یک تشکل مدنی در ایران هستیم و همان گونه که «با غربی کردن» جامعه مخالفیم با «عربی کردن» ش هم مخالفیم و ایران را صاحب فرهنگ و تمدنی اصیل و اسلامی می دانیم ولی این سخن نه به معنای ضدیت با «عرب» است که بعضی ها به بهانه ی مخالفت با اسلام که جرأت بیان این دیدگاه را ندارند، به ضدیت با اعراب و نفی زبان و ادب و فرهنگ عربی دست می زنند. بلکه گفتم ما به پاس قدردانی از اعراب که برای تبلیغ و رساندن پیام اسلام به ما و سایر ملت های دیگر بسیار زحمت کشیده و جانفشانی¬ها کردند، حتی نام فرزندان خویش را عربی گذاشتیم در حالی که اسلام هیچ اجباری به استفاده از این اسامی و نام ها ندارد و تکثر زبانی و نژادی و اختلاف حنسیتی را با صراحت تمام در سوره های روم آیه ی/22 و حجرات آیه ی/ 13 پذیرفته و بیان کرده است. همچنین«غربی سازی» را به این معنا نگفتم که بعضی ها مدنظر دارند. جدای از علوم تجربی و تکنولوژیِ روز، که مورد استفاده¬ی شبانه روزی ما است و زحمات دانشمندان آن دیار را نمی توان نادیده گرفت و واقعاً ارزش¬مند و جای قدردانی است، در سایر حوزه های دانش نیز آنان به تجاربی گران بها دست یافته و بسیاری از اندیشمندان مسلمان را به تجدید نطر وا داشته و موجب غنی تر شدن تئوری های شرقی و مسلمان شده است و البته در این داد و ستد و تعامل، اگر هشیارانه و آگاهانه و با روحیه ای ناشی ار باور به مبانی فکری و پیشینه تاریخی خود نباشد، قطعاً ضررهایی نیز متوجه مسلمانان خواهد بود که بحث آن دراین مختصر نمی¬گنجد. اما در هر حال گفت و گو با غرب و استفاده از تجارب اندیشمندان و جوامع غربی،سودها و منافعش بیشتر از ضدیت و دشمنی نسنجیده و عاطفی با غرب است.