.jpg)
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی، چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن، غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل، غزل گفتن بیاموزی!
چرخ فلک باری دیگر گشت، سالی از عمر گذشت و بهاری دیگر خرامان و شادان از راه رسید. نسیم نوروز، بساط زمستان را برچید و با شمیم دل‌انگیزش، پیام شکوفایی، نوشدگی و پویایی را در گوش جهان زمزمه کرد. زمین جامه‌ی سبز بر تن کرد، درختان به شکوفه آراسته شدند، بلبلان به نغمه برخاستند و دل‌های بی‌قرار به شور و شادمانی نشستند.
تقارن روزه و نوروز، که یکی روح را صیقل داده و دیگری طبیعت را به جلوه درآورده، از منظر ایمانی و تربیتی نعمتی دوچندان است؛ تابلویی زیبا از همزمانی بهار تقویمی و بهار معنوی!
در نگاه قرآنی، آفرینش به‌طور کلی سنجیده و هدفمند است و طبیعت و شریعت در کنار هم معنا می‌یابند. از همین رو، تربیت‌شدگان قرآن، هر قطره آب را در مسیر هدفی مشخص می‌بینند، بهار را نشانه‌ای از قیامت و رستاخیز، هر برگ سبز را صفحه‌ای از کتاب شناخت خداوند، و هلال ماه را فرصتی برای بازنگری در اعمال خود. به همین ترتیب، طبیعت را نشانه‌ای از صفات الهی و شریعت را حافظ و راهنمای رشد و آبادانی آن می‌دانند. تغییر فصل‌ها نیز برای آنان یادآور بیداری و الهام‌بخش خداشناسی است.
جماعت دعوت و اصلاح، ضمن یادآوری این ارتباط ژرف و الهام‌بخش و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات مسلمانان در این ماه مبارک، سالی سرشار از آشتی، رفاه، شادی و کامروایی را برای همه‌ی هموطنان، به‌ویژه اعضا و هواداران خود، آرزو دارد.
روابط عمومی جماعت دعوت و اصلاح
٣٠ اسفندماه ١٤٠٣
نظرات