پانزده مبدأ و قاعدهی ذیل، لبّ و خلاصهی مبادی و اصول «دموکراسی» مورد نظر اخوان هستند، ما به صورت علنی و صریح این مبادی را توضیح دادهایم و تمامی احزاب و نیروهای سیاسی مصر را به تأیید آنها به عنوان یک «پیمان ملی» دعوت کردهایم چنانکه این مبادی جزو برنامه انتخاباتی اخوان در نوامبر سال ۱۹۹۵ میلادی نیز بودند. این مبادی پانزدهگانه عبارتند از:
۱) اعتراف تام به اینکه تنها مردم مصدر و منشأ تمامی اختیارات و سلطه میباشند تا آنجا که هیچ حزب و جماعت و سازمانی حق احراز سلطه و فرمان بر مردم را ندارد، مگر آنکه مردم خود آن را به این منصب گمارده یا این حق را به او سپرده باشند.
۲) التزام و احترام برای قوانین و دستوراتی که دولت مردمی از طریق انتخابات سالم عمومی آنها را تصویب میکند.
۳) تأکید بر آزادی ابراز عقیده و رأی.
۴) تأکید بر آزادی انجام و اقامهی شعایر دینی برای پیروان همهی ادیان آسمانی موجود در کشور.
۵) تأکید بر آزادی آراء و اعلام آن و دعوت سالم به آن در چهارچوب نظام و قوانین عمومی کشور و پایههای اساسی جامعه؛ که در باب اول قانون اساسی کشور آمدهاند و آزادی فعالیت رسانههای گروهی مختلف (چون تلویزیون، رادیو، ویدئو، کتب، روزنامه مجلات و...) برای تحقق بخشیدن به آزادیهای اجتماعی مندرج در قانون جزو ضروریات است.
۶) تأکید بر آزادی تشکیل احزاب و سازمآنهای سیاسی و اینکه هیچ تشکل اداری و کشوری حق مداخله در امور آنها را ندارد و تنها مرجعی که صلاحیت صدور حکم ممنوعیت فعالیت حزب یا سازمانی را دارد، قوهی قضاییه است که آن هم باید از استقلال تامّ برخوردار باشد و هیچ اهرمی حق فشار بر آن را ندارد و یگانه مرجع تشخیص مسائل مخالف با نظام و آداب عمومی کشور و پایههای اساسی جامعه قوه قضاییه مستقل است و تنها قوه قضاییه صلاحیت دارد که تشخیص دهد فلان کار مخلّ نظام کشور یا جزو اعمال خشونت است.
۷) تأکید بر آزادی اجتماعات مردمی، و دعوت به آن و مشارکت در آن در چهارچوب حفظ سلامت و امنیت جامعه و عدم اخلال در نظم عمومی و اجتناب از به کارگیری اسلحه یا تهدید به وسیله آن و حمل آن.
۸) تأکید بر آزادی راهپیمایی مسالمتآمیز.
۹) تأکید بر اینکه اقشار مختلف مردم حق دارند از طریق انتخابات صحیح و سالم و آزاد نمایندگان خود را انتخاب و به مجلس بفرستند و هر چند سال یکبار انتخابات صورت گیرد و اینکه قانون انتخابات شامل ضمانتهایی باشد که حق هیچ کس پایمال نشود و صحت و سلامت آن را تضمین نماید.
۱۰) تضمین حقوق کلیهی هموطنان جهت احراز پست نمایندگی مجلس شورا در صورتی که واجد شرایط عمومی مندرج در قانون اساسی باشند.
۱۱) حفظ حق تمامی هموطنان زن و مرد جهت مشارکت در انتخابات مجلس شورا هرگاه واجد شرایط قانونی باشند.
۱۲) تضمین استقلال قوه قضاییه در همهی درجات و تمامی اجرائیاتش و وضع شروط شفاف و روشن جهت دور نگاه داشتن آن از هر گونه اعمال مداخله و سلیقهی شخصی و جناحی؛ و اینکه هیچ کسی جز در حضور قاضی محاکمه نشود و تمامی محاکمات و دادگاههای ویژه ملغی اعلام شوند و تشکیل دادگاههای نظامی فقط برای افراد مسلح صورت گیرد.
۱۳) بین اتهام و تحقیق باید فاصله و جدایی به وجود آید و باید حق گرفتن وکیل برای همهی افراد جامعه محرز باشد و اینکه وکیل هم باید مستقل عمل نماید نه زیر نظر دادگستری. و هر کس که به عنوان احتیاط بازداشت میشود، حق دارد علیه بازداشت خویش از تمام دستگاههای قضایی شکایت کند.
۱۴) نیروهای مسلح به هیچ وجه نباید در امور سیاسی دخالت نمایند، زیرا هدف از تشکیل این نیروها حفاظت از حریم مملکت در قبال هجوم بیگانگان است، و دولت به هیچ عنوان حق استفاده از آنها را – به صورت مستقیم یا غیر مستقیم- در جهت مقاصد و تحمیل سلطه و ارادهی خویش ندارد و حق ندارد از آنها به عنوان ابزاری برای تهدید مردم و سلب آزادیهای آنان استفاده کند. وزیر دفاع هم باید همانند بقیهی وزیران یک فرد سیاسی و غیر نظامی باشد.
۱۵) باید وظایف پلیس و بقیهی دستگاههای امنیتی کشور محدود باشد و چهارچوب آن را قانون تعیین کند و باید وظیفهی آنها به حفظ و امنیت کشور و جامعه محدود گردد. دولت به هیچ عنوان حق ندارد نیروهای انتظامی و دستگاه امنیتی کشور را به ژاندارم خود تبدیل کند و در راستای حفظ سلطه خویش و قلع و قمع مخالفان و ایجاد جوّ رعب و وحشت آنها را به استخدام خود درآورد.
باید قوانینی تدوین شود که چهارچوب کار این دو نیرو را مشخص گرداند و آنها را از دخالت در کارهای مردم و جمعیتهای عمومی و انتخابات و... منع نمایند.
در خاتمه میگویم: این کتاب (قرآن)، «قانون و دستور زندگی ماست» ما در اوج قدرت و عزت ایمانی آن را بر فراز سرمان به اهتزاز درمیآوریم و با التزام به مبادی آن و احکام شریعتمان و ایمان به اینکه «تنها اسلام یگانه راه حل اساسی است» به میدان میآییم و به اذن و توفیق خداوند بهاندازهی یک تار مو هم از این عقیده و باور منحرف نخواهیم شد.
«رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَیْرُ الْفَاتِحِینَ و الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» (اعراف: ۸۹)
نظرات
وا اسلاماه
16 مهر 1394 - 08:35انا لله وانا الیه راجعون بهتر بود در آخر هم میگفتید قرآن را هم در پارچه سبزی میگذاریم وبه شانه هایمان آویزان میکنیم این بیشتر بهتون میاد نمیدانم که به چی دلخوشید کلامی که خداوند برای برنامه اصلی زندگی انسانها فرستاده در پاورقی اشاره کوچکی به آن کرده اید آن هم نه جزء هیچ کدام از بندها با این کارتان یاد پرچمی افتادم که در یکی از تکیه ی دراویش دیده بودم آن هم این بود در بالا نوشته بود لا اله الا الله ودر زیر آن سه بار نوشته بودند مدد یا شیخ فلان وفلان وفلان باز آنها بهتر بودند چون حد اقل لا اله الا الله رو بالا نوشته بودند!!!!!!!!!!!!