استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت در جلسه‌ی شورای مرکزی که روز دوشنبه ٢٣ اسفندماه جاری، برگزار شد، بر عبور از تعصبات قومی و مذهبی و مسلکی و حرکت بر مدار خیرخواهی برای عموم شهروندان و هم‌نوعان تأکید کرد.
متن سخنان استاد پیرانی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله الصلاة والسلام على رسول‌الله وعلى آله واصحابه ومن والاه؛ ربنا اننا آمنا فاغفرلنا دنوبنا وقنا عذاب النار
السلام علیکم و رحمة الله وبرکاته
در آستانه‌ی نوروز و سال جدید شمسی ۱۴۰۱ و بهار طبیعت و با فاصلۀ اندکی بهار قرآن و ماه مبارک رمضان قرار داریم.
فرصت را غنیمت شمرده، ضمن عرض تبریک و تهنیت به محضر شما بزرگواران، خانواده‌های مکرم و دیگر هم‌وطنان گرامی و از پیشگاه خداوند محوّل احوال و اوضاع و تدبیر کننده شب و روز صمیمانه سالی سرشار از امید، تندرستی، آرامش، معنویت، موفقیت و پیشرفت را برای تمامی هم‌وطنان ارجمند مسألت دارم.
همان‌گونه که مستحضر هستید زمانی که خداوند خالق معبود اراده فرمود تا تمامی بشریت را تا روز رستاخیز برخوان دینی فطری، جهانی و جاودان گردآورد و انسجام بخشد؛ پیامبر خاتم را مبعوث نمود تا اسلام رابه‌عنوان بلندترین سقف معرفت و سلوک برای ارتقای پیروان خاتم ادیان و حرکت آگاهانه و مخلصانه بر مدار تعالیم و آموزه‌های ربانی و بی‌نظیرش، قرار دهد.
به دلیل اهمیت و جایگاه قرآن مجید که بنا است بر فراز زمان‌ها و مکان‌ها همواره الهام‌بخش و هدایت‌گر باشد، خداوند بزرگ جل‌جلاله خود حفظ و صیانت آن را بر عهده گرفت و مؤکداً بیان فرمود: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» (الحجر:٩)
از این رو حقایقی اساسی و محوری و غیبی در مورد خلقت هستی مبدأ و سرانجام آن و نقش انسان در هستی و فرجام او را، فراروی انسان قرار داد.
به‌ویژه حقایقی را در خصوص اصل خلقت هستی، مَبدأ و مُبدأ آن و سرانجام هستی و نیز نقش انسان به‌عنوان اشرف مخلوقات و فرجام او تبیین نمود تا در ادای متقن مسؤولیت جانشینی و آبادانی، در پرتو فرامین الهی و قوانین و سنت‌های حاکم بر هستی و زندگی ایفای نقش نماید.
در این سیاق وظیفه و رسالت جریان‌ها، تشکل‌ها و حرکت‌های اسلامی و عالمان و اندیشمندان مسلمان، تلاش برای برقراری رابطه تنگاتنگ میان انسان معاصر، وحی (قرآن و سنت صحیح) و قضایای عصر و نیازهای روز، در پرتو کسب علم و دانش و تخصص کافی و صبر و شکیبایی و یقین به پاداش الهی خود را در جایگاه، مدیریت، راهنمایی دیگران قرار دهند.
همان‌گونه که خداوند بزرگ می‌فرماید: «وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ * إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ» (سجده: ٢٤و٢٥)
امامان و پیشوایانی که يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا: به دستورات و فرامین پروردگار و توحید و بندگی خدا و عمران و آبادانی تلاش می‌کنند.
لَمَّا صَبَرُوا: یعنی در مقابل سختی‌ها و دشواری‌های مسیر شکیبایی و استقامت می‌ورزند.
وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ: و نسبت به‌حقانیت دین خدا و عدالت و نصرتش یقین داشته و دارند.
و در جای دیگر می‌فرماید: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ» (عنکبوت: ٦٩)
عمل صالح نتیجه و برآمد ایمان است و ایمان نشان از درک و فهم درست از حقایق موجود در هستی، دارد و جایزه و پاداش حرکت در مسیری که انسان را به خدا می‌رساند: سعادت، نیکبختی، صلح، صفا، آرامش و رضوان الهی است.
وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ: معیت عام خداوند شامل همه موجودات می‌شود.
اما معیت ویژه خداوند تنها از آن صابرین، متقین، محسنین، مخلصین، ذاکرین، شاکرین و... است که حکایت از قرب الهی و رضوان او دارد؛ زیرا آن‌ها کسانی هستند که با مال، توان فکری، جسمی، وقت، خبرگی و تخصص، موقعیت و سرمایه جوانی در راه خدا مجاهدت می‌کنند.
شما بزرگواران نیک می‌دانید که قرآن مجید آمده است تا هم حرکت در جامعه و اهمیت خدمت به دیگران را مورد تأکید قرار دهد و هم بلندترین و کامل‌ترین الگوی بشری را به‌عنوان اسوه معرفی نماید تا این‌که «لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا» (بقره: ١٤٣)
لذا برخی ویژگی‌های این الگو و اسوه‌ی حسنه را بر می‌شمارد و می‌فرماید: «لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ»(توبه: ١٢٨و١٢٩)
١. لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ: فرستاده و رسولی از جنس خودتان –انسان‌ها- است، پادشاه و سلطان نیست، او بشر و پیامبر است، از مردم و در میان مردم و در اندیشه خیرخواهی برای مردم است.
٢. عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ: هرگونه درد و رنج، بلا و مصیبت که به شما برسد بر او گران می‌آید؛ زیرا شما را دوست دارد و نسبت به شما مهربان و علاقه‌مند است.
٣. حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ: نسبت به هدایت و حمایت و نیکبختی و رستگاری شما شدیداً اهتمام می‌ورزد.
٤. بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ: به نسبت اهل ایمان رئوف و مهربان است. رأفت معطوف به دفع ضرر و اذیت و مشقت و رحمت معطوف به جلب منفعت و مصلحت است.
بدیهی است در عصر کنونی جریان‌ها، تشکل‌ها، احزاب و شخصیت‌ها به مرحله جدیدی از وظایف و فعالیت‌های خود منتقل شده‌اند. علاوه بر وظایف اصلی نشر فرهنگ و تعالیم دینی و فضایل اخلاقی و تعمیق فرهنگ فعالیت‌های جمعی، ضرورت دارد.
در جهت برقراری ارتباط مؤثر با سایر شهروندان و ارائه خدمات و تلاش برای رشد و توسعه و اعتلای بیش‌ازپیش فکری و فرهنگی جامعه و ایجاد وفاق و برادری و تلاش برای عبور از تعصبات مختلف به نفع تعاون و هم‌افزایی و صلح و رفاه و... از هر کوششی فروگذار نباشند.
در تطبیق قاعدۀ توازن در تعاون و تمایز تلاش جدی مبذول نمایند.
قابل توجه است در گذشته برخی از حرکت‌های اسلامی پیشرو به حق ابراز می‌کردند که «نحن جماعة من المسلمین و لسنا جماعة المسلمین»، امروزه اقتضا می‌کند که فراتر از این خود را نزدیک به بطن جامعه و مردم مسلمان بدانیم و عموم مردم را نیز آن خود بدانیم زیرا اختلاف، تفرقه و نزاع و دشمنی بزرگ‌ترین امراض جوامع اسلامی است.
جماعت به‌عنوان حرکتی که مدعی اصلاح‌ورزی است زمانی می‌تواند در طراز جماعتی مصلح ظاهر شود که امنیتِ فعالیت‌ها و خدمات خود را فراهم نماید. بنابراین شایسته است بپذیرد که اقتضای مصلح بودن عبور از تعصبات قومی، مذهبی، مسلکی و حرکت بر مدار خیرخواهی برای عموم شهروندان و هم‌نوعان است.
نظرات