استاد پیرانی در رأس هیأتی، با اعضای جماعت در پاوە دیدار کرد و در این نشست بر دگرپذیری و مدارا تأکید شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح، استاد عبدالرحمن پیرانی، «دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح ایران» در رأس هیأتی از اعضای شورای مرکزی، دفتر مرکزی و مسئولان استانی جماعت روز جمعه ۱۲ اردیبهشت ماه با خواهران و برادران عضو در شهرستان پاوه دیدار کرد.
وی با برشمردن صفات مؤمنانه گفت: «ما خود را حق مطلق و تفسیر خود را عین دین نمی‌دانیم، اما برداشت خود را نزدیک‌تر به صواب و به روز می‌دانیم و در عین حال خود را معصوم و بری از خطا و اشتباه نمی‌پنداریم.»
وی خاطر نشان نمود که ما جماعت را وسیله‌ای جهت رسیدن به هدف می‌دانیم. وسیله‌ای مناسب جهت رسانیدن پیام دین و خدمت به جامعه، تعلیم وآموزش آموزه‌های اسلامی، و می‌کوشیم با نمود عملی و تقدیم الگو در زمینه‌های فردی، خانوادگی، و اجتماعی، جزئی از مصداق «خیر امة» مورد اشاره در قرآن باشیم.
وی در ادامه اظهار داشت که ما جماعتی ایرانی، خیرخواه و دلسوز ایرانیان هستیم و جهت اصلاح و آبادانی ایران در مناطق اهل سنت فعالیت می‌کنیم. ما با توجه به اصول و مبادی دینی به آزادی، احترام به حقوق و کرامت انسانی -صرف نظر از رنگ، نژاد، زبان، دین و... - دگر پذیری، مدارا و تسامح با صاحبان اندیشه‌های متفاوت و حتی مخالف باور داریم.
وی در بخش دیگری از سخنانش افزود: متأسفانه اوضاع منطقه بسیار ناآرام و متشنج است و در عراق، سوریه، لبنان و... جنگهای مذهبی و قتل و کشتار آغاز شده است! این اعمال غیر دینی، غیر عاقلانه و به ضرر مسلمانان و به نفع بدخواهان آنان بخصوص اسرائیل است.
عضو شورای مرکزی اتحادیەی جهانی علمای مسلمان، ضرورت هوشیاری و پرهیز از هرگونه گفتار و کردار تفرقه آمیز و تنش زا در زمینه‌ی مذهبی را از طرف هر کس و هر گروه و حکومتی که باشد محکوم کرده آن را خلاف اصول و مبادی جماعت دانست.
وی در همین راستا یکی از بزرگ‌ترین مشکلات دنیای اسلام را عدم و دگرپذیری بیان کرد.
پس از این دیدار در یک نشستی با امام جمعه شهرستان پاوه، «ماموستا ملا قادر قادری» دو طرف بر ضرورت دگرپذیری، مدارا، تسامح و پرهیز از هرگونه گفتار و کردار تنش زا و تفرقه آمیز و توهین و تجریح توسط هر فرد، گروه و جناح تأکید کردند و در ادامه با وضعیت کنونی جهان اسلام و منطقه، برخورد آگاهانه و حکیمانه با مسایل و تلاش در جهت تنش زدایی را امری حیاتی و ضروری دانستند.
نظرات
بدون‌نام
13 اردیبهشت 1393 - 08:59از دید نیچە اخلاق بندگان عبارتنداز: عشق، رحم، همدلی، اطاعت، نوعدوستی، فداکاری و خاکساری. بسیاری از ما کە از هر لحاظ در اقلیتم امروزە ندای "دگرپذیری" و... سر می‌دهیم اما اگر خود سرور بودیم بە جای این صفات، صفاتی از اخلاق سروران مانند غرور یا عزت نفس، اتکای بە نفس، قدرت، قساوت، سرفرازی، شأن و علو طبع را مطمع نظر قرار می‌دادیم
فاطمه
14 اردیبهشت 1393 - 06:17خداوند بزرگان دین و جماعت را حفظ کند به راستی که حضور استاد پیرانی و بقیه بزرگان مایه افتخار جماعت پاوه و استان بود.خداوند جزای خیرتان بدهد
بدون‌نام
15 اردیبهشت 1393 - 02:04با سلام و احترام به حضور دعوتگران و کارگزاران محترم جماعت مبارک - ولی غیرمعصوم - دعوت و اصلاح ایران.اینجا منطقه ای گمنام اما مزین به وجود اعضا و دعوتگرانی است که آثار و ماحصل فعالیت وکار تربیتی اشان حداقل،مرز استانهای کشور پهناور ایران را درنوردیده و افرادی را تحویل جماعت و جامعه داده اند که هر گاه دست به قلم برند و در پشت تریبون مجالس و محافل مختلف قرارگیرند،مطالبی برای نوشتن وحرفهایی برای گفتن داشته و دارند.منطقه وحوزه ای مستقل همچون سایر مناطق استان کـــــرمانشــــــاه ! ولی احساس میشود -عمدی یا سهوی- به نوعی مورد بی مهری و کم لطفی بزرگان جماعت قرارمیگیرد.چه میشود که به جای روانه شدن نامنظم و ناموزون اعضای این شهر به شهر مجاور آنهم بدون ارتباط طولی و اداری این دو شهر، مهمان یا مهمانان محترم لحظاتی را به نشست صمیمی و معنوی با اعضا وهوادران جماعت در این شهر اختصاص دهند؟! تکرار این پدیده برای چندمین بار بوده و نزدیک است که ظن فراموشی و بی مهری به حد یقین وتواتر برسد. امیدواریم ما اشتباه کرده باشیم و تیرمان به خطا رفته باشد.ضرورتی برای نوشتن نام شهر و منطقه احساس نمیشود. چون عاقلان را اشاره ای بس است.
ن‌اصر
17 اردیبهشت 1393 - 06:13چقدر زیبا میبود که همه ی طیفهای و اندیشه های دینی و غیر سخنانی ایرادر میکردند که بوی نوع دوستی و تسامح داشت اما متاسفانه در ایرانمان با چندگانگی رویه فکری و نامهربانی هایی مواجهیم که آن هم ان شاالله با هم اندیشی استادانی چون ماموستا پیرانی رفع خواهد شد.. اما نمیدانم قافله دعوت و اصلاح کجا یارای تسامح را نبسته که با کم لطفی های درونی برادران اهل سنت داخلی مواجه خواهد شد.
م.ب:پیرانشار
18 اردیبهشت 1393 - 10:48حضور ماموستا مایه خیر و برکت است.کاش به جای توجه به خارج بیشتر به امورات داخل ایران توجه می کردند.سالی یک بار دردی را دوا نمی کند ماموستا گیان