غزل لطفی با پایان تعطیلات نوروز و اعلام صریح ستاد پیشگیری و مبارزه با كرونا و ابلاغ این دستور توسط وزارت آموزش و پرورش به مدارس، آموزش حضوری شد. بی‌تردید، بازگشت به آموزش حضوری، اجتناب‌ناپذیر بود و این اتفاق دیر یا زود در دستور كار سیستم آموزشی كشور قرار می‌گرفت، اما در این میان چند موضوع به جهت برقراری محیطی امن برای آموزش كه اولیا بتوانند با اعتماد كامل، فرزندان خود را به مدرسه بفرستند قابل تامل است؛ ۱- «خود مراقبتی» از مهم‌ترین مولفه‌های مصونیت در برابر كروناویروس است و در این زمینه مسوولان آموزش كشور باید الگو باشند. اما ما در روزهای نخست سال شاهد بودیم یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش در سفر استانی خود به خوزستان در مجامع عمومی بدون ماسك ظاهر شد. ۲- پس از اعلام آموزش حضوری صددرصدی، مسوولان نظام آموزشی كشور اعلام كردند، سه گروه «مبتلایان به كرونا، دانش‌آموزانی كه علائم كرونا دارند و دانش‌آموزانی كه مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای هستند» می‌توانند به طور موقت از آموزش‌های غیرحضوری استفاده كنند اما هیچ راهكاری در این زمینه ارایه نشده است و فقط پی‌درپی ادارات آموزش و پرورش با تماس و حضور در مدارس بر آموزش حضوری تاكید می‌كنند و بلاتكلیفی دانش‌آموزانی كه در سه دسته ذكر شده هستند همچنان ادامه دارد. ۳- در اطلاعیه اولیه اعلام آموزش حضوری تاكید شده است؛ «هر مدرسه در شیفت/نوبت آموزشی خود برنامه هفتگی رسمی و عادی خود را با چینش زمان استاندارد هر زنگ در دوره‌های اول و دوم ابتدایی دنبال خواهد نمود.» سپس اعلام كردند مدیریت زمان كلاس‌های درسی برعهده مدیران مدارس است و این خود نشان می‌دهد در نوشتن دستورالعمل اولیه نظرات كارشناسی نبوده كه نیاز به تغییرات داشته است. ۴- الزام «فاصله‌گذاری اجتماعی» حذف شده است و این... یعنی پاك كردن صورت مساله؛ چون واحدهای آموزشی عمدتا از امكان مكانی برقراری فاصله‌گذاری آموزشی برخوردار نیستند و در تعداد زیادی از كلاس‌های درسی، ۳۰ تا ۴۰ دانش‌آموز در یك كلاس هستند و زیرساخت‌ها هم فراهم نشده است پس این گزینه حذف می‌شود! ۵- هیچ‌گونه پیش‌شرطی برای واكسیناسیون دانش‌آموزان به جهت حضور در مدارس نیست درحالی كه همه می‌دانیم واكسن از مهم‌ترین مولفه‌های مقابله با ویروس كرونا است. و در پایان مدیران مدارس مكلف به تسریع «اقناع‌سازی و آگاهی‌بخشی و رفع نگرانی‌ها و ایجاد آرامش، نشاط و انگیزه حضور دانش‌آموزان در مدارس و هماهنگی كامل با خانواده‌ها» شده‌اند. حال سوال مهم این است كه اقناع‌سازی با دستورات یك‌باره امكان‌پذیر است؟ آیا رفع نگرانی نیازمند فراهم آوردن زمینه و زیرساخت‌های لازم نیست تا اولیا با مشاهده آن بتوانند با اطمینان خاطر فرزندان خود را به مدرسه بفرستند؟ برقراری آموزش حضوری لازم و ضروری است اما در شرایطی كه روی لبه تیغ پیك هفتم كرونا قرار داریم، نیازمند استاندارد‌هایی در موضوع رعایت پروتكل‌های بهداشتی است كه به نظر می‌رسد در روزهای گذشته مدارس امكانات فراهم آوردن آنها را نداشته‌اند و پیچیدن یك نسخه واحد جوابگوی كل كشور نیست و دستورالعمل بازگشایی مدارس، نیاز به بازنگری دارد تا با رویكردی متفاوت و سلامت‌محور مجدد تدوین شود.
نظرات