ماموستا شیرکو بی‌کس از شاعران بزرگ نوپرداز کُرد که به عنوان «امپراتور شعر دنیا» لقب داشت، روز یکشنبه ۱۳ مرداد در سن ۷۳ سالگی در کشور سوئد درگذشت. 

شیرکو بی‌کس از شاعران برجسته‌ی کردستان عراق که در سال ۱۳۱۹/۱۹۴۰ در شهر سلیمانیه به دنیا آمد. در سال ۱۹۶۸ نخستین مجموعه شعر خود را به نام «مهتاب شعر» به چاپ رسانید. 

او جزو شاعران نسل دوم کردستان عراق و از هم نسلان عبدالله په‌شیو، لطیف هلمت و رفیق صابر است. 

شیرکو بی‌کس پر کار و خستگی ناپذیر که بیشتر به مفهوم ادبی جهانی در اذهان اهل فنّ جایی گرفته است و با آنکه در نقد، داستان و ترجمه توانای‌هایی در خور و شایسته بود، اما کار شعر، سرنوشت محوری قلم او را رقم می‌زد. 

ماموستا شیرکو بی‌کس سال‌ها از راه ادبیات و سرودن شعر به مبارزه علیه رژیم فاسد و اشغالگر بعثی صدام حسین اشاره کرد. 

سختکوشی و پیگیری این شاعر جهانی در سیطره‌ی فرهنگ، ادبیات و شعر کوردی به او شخصیتی غول‌آسا و عاصی بخشیده است. شاعر چیره دست فارس زبان روزگارمان سیدعلی صالحی سال‌ها پیش شیرکو بی‌کس را امپراتور شعر دنیا نامیده است. شاملو نیز در وصف وی چنین گفته‌ است: « اگر شیرکو بی‌کس را زود‌تر می‌شناختم اشعارش را قبل از لورکا ترجمه می‌کردم. افسوس که شاعر و نابغه‌ی کُرد را دیر یافتم ولی تعدادی از شعرهای این نابغه‌ی کُرد را ترجمه کردم. »

آثار شیرکو غنی و بسیارند، در سال ۱۹۶۸ میلادی نخستین مجموعه‌ شعر وی با عنوان «مهتاب شعر» منتشر شد و صاحب آثاری چون آئینه‌های کوچک، بامداد، من عطشم را با آتش فرو می‌نشانم، کاوه‌ی آهنگر، سپیده‌دم، پیرمرد و دریا، دو سرود کوهی، رودخانه‌ها، عقاب، کجاوه گریه‌ها، صلیب و مار و روزشمار شاعر و مجموعه مقالات، ترجمه‌ها و غیره است. 

شیرکو بی‌کس در سال ۸۸-۱۹۸۷ میلادی از دست «انگوار کارلسن» نخست وزیر سوئد جایزه جهانی «توخولسکی» مدال افتخار در ادبیات را دریافت کرد و همچنین در فلورانس ایتالیا، بزرگ‌ترین انجمن مدنی به او لقب «همشهری» داده است. 

اشعار شیرکو تاکنون به زبان‌های آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، سوئدی، نروژی، عربی، فارسی و غیره ترجمه شده است و بعضی از اشعار او انتخاب شده و در کتاب‌های درسی چند کشور برای تدریس گنجانده شده است.