نماز جمعه ۲۴ آذرماه در مسجد صادقیه به امامت استاد محمد جبروتی اقامه و در خطبه‌هایش بر «کنترل زبان» تأکید شد. 

استاد جبروتی خطیب نماز جمعه‌ی این هفته‌ی مسجد صادقیه بزرگ‌ترین نعمتی را که خداوند به بندگانش عطا کرده است را «سخن گفتن» معرفی کرد و گفت: باید سعی کنیم سخنانی بر زبان جاری کنیم که در این دنیا برای ما سودمند باشد و در آخرت موجب رستگاری ما گردد. 

وی تأکید کرد: انسان مؤمن باید پیوسته به ذکر و یاد خدا بپردازد و مواظب گفتار‌ها و کردار‌های خود باشد و با تقویت ایمانش شیطان را از خود دور ‌کند. 

آقای جبروتی شرکت نکردن در مجالسی که در آن لغو و لعب رواج دارد را حائز اهمیت دانست و گفت: هر سخنی که بر زبان آدمی جاری می‌شود ثبت و ضبط شده و در روز رستاخیز در برابر این سخنان بازخواست می‌شود. خداوند در سوره‌ی «ق آیه‌ی ۱۸» می‌فرماید: «مَایَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ» 

وی همچنین به حدیثی از پیامبر اکرم (ص) اشاره کرد و گفت: ابن عامر از رسول الله (ص) سؤال کرد که راه رهایی از آتش دوزخ چیست؟ چگونه می‌توانم خود را از آن آتش دردناک نجات دهم؟ پیامبر فرمود: «زبانت را کنترل کن (از غیبت کردن و تمسخر دیگران بپرهیز) و بر گناهانت گریه کن. 

خطیب نماز جمعه، انسان مؤمن را به زنبور عسل تشبیه نموده و افزود: مؤمن مانند زنبور عسل است.‌‌ همانطور که عسل به دنبال شهد گل‌ها می‌رود و عسل درست می‌کند که شفای مردم در آن است مؤمن نیز اینگونه است که همیشه به دنبال نیکی‌ها می‌رود و این نیکی‌ها را به دیگران هدیه می‌کند که سبب رستگاری خود و دیگران می‌گردد. 

امام جمعه‌ی مسجد صادقیه در پایان خطبه‌اش فرموده‌ی امام حسن البنا را یادآوری نمود و گفت: کونوا مع الناس کالشجر یرمونها بالحجر فیرمیهم بالثمر؛ باش با مردم چون درخت بارور /می‌زنندش سنگ و می‌بارد ثمر «