خانه‌‌ی رسول خدا(ص)، خانه‌ای که آسمان حامی و نگهبان آن است، باران وحی را بر آن فرو می‌فرستد و بدان چشم عنایت می‌دوزد، ملائکه هر لحظه به زیارت آن می‌آیند و در گوشه‌ کنارش، روح‌الامین نزول می‌یابد و در آن، آیات قرآن مبین تلاوت می‌شود و پی در پی در جای جایش پرتو درخشان نور برق می‌زند و از گستره‌ی آن خانه بانگ دعا و نیایش تا افق اعلی عروج می‌کند و هر که را در آن سرای است نسیم عطرآگین بهشت در بر می‌گیرد و آنان با برکت و نیکی و احسان جان دوباره می‌یابند. همسران پیامبر-ص- زنانی بودند که در چنین خانه‌ای زندگی کردند، خانه‌ی نبوت! همه‌ی آنان بر شیوه و خوی حوّا بودند و اکنون هم به خانه‌ای که در آن بشریت با نبوت به هم رسیده و زمین و آسمان به هم پیوند خورده است، پا نهاده بودند و با انسانی که وحی را از عالم فرازین دریافت می‌کرد و پیام الله-عزّوجلّ- را ابلاغ می‌کرد، وصلت کرده بودند؛ حال با این اوصاف، کدام قلم می‌تواند که زندگی‌ای این چنین را به تصویر بکشد؟! زندگی‌ای که در آن گرایش‌های انسانی در میان دریایی از نور بسیار درخشان موج می‌زند و در آن، خصوصیت زنانگی- که لطافت، ‌حساسیت، و ظرافت آن معلوم است- با جریان‌های بسیار قوی و ژرف هم‌دیگر را به ‌سوی خود می‌کشند؛ یکی، دیگری را به سوی این زمین پست می‌کشد و آن یک، طرفِ خود را به سمتِ آسمان‌های بلند جذب می‌کند و از متنِ همین جذبه‌ها، بشریِتی آسمانی و آسمانی بودنی بشری به تعادل می‌رسند. این کتاب با نثری دلاویز و خواندنی به شرح زندگی و احوال و اوصاف مادران مؤمنان یعنی همسران پراستقامت پیامبر اسلام(ص) می‌پردازد.