آرش نراقی مفاهیمی را برساخته است. “سنت گرایی انتقادی” را طرح کرده و بر اساس آن، گفتگویی معقول میان دینداران و منتقدان را طلب میکند. از “روایت رؤیا”، “معضله هرمنوتیکی”، “صدق در کلام باری” سخن میگوید تا مواجهه با وحی را روشمند کرده و از خُردههای ناروا بر آن مانع شود. “سطوح مختلف اخلاق” را در نظر میآوَرَد تا احکام نامقبول گذشتگان به نام دین بر جامعه حاکم نشوند و رغبت دینی را نستانند. “مدارا و مدنیت” را پیش میکشد، از “حقِ نا حق بودن” سخن میگوید، “رواداری” را برساخته و بدان توصیه میکند تا منش دینی در جامعه کنونی را مقبول و معقول کند. وی از حقوق مغفول ماندهی طایفهای سخن میگوید که گاه مورد خشم و غضب قرار گرفتهاند و به نام دین از حقوق انسانی خود باز ماندهاند. منظومهی نراقی میتواند به کار ما آید، شاید گرهی از کار بگشاید؛ شاید مرام نیکِ دینی را به تصویر کشد و از آن دستگیری کند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل