إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • در سال 1320 هـ. ش در بندر پیشوکان(pišokān) در منزل هوت مراد در ناصیه‌ی کمال آثار بزرگی و کمال هوش و ذکاوت از همان دوران صباوت هویدا بود. او از همان دوران کودکی در دامان خانواده‌‌ای مذهبی و فرهنگ دوست بالید. کمال به شنیدن داستان‌های قومی-بلوچی علاقه‌‌ای وافر داشت. اشعاری را که از بزرگان خاندان(مردان و زنان)می‌شنید مدام زیر لب زمزمه می‌کرد و گاه مدت‌ها به حفظ کردن اشعار مشغول بود. حاجی دادکریم از بستگان کمال خان هوت می‌گوید عمویی داشتیم که او نیز به اشعار و داستان‌های بلوچی فوق العاده علاقه‌مند بود.