إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

سوالات فقهی

سوال:

الف) گناهکاری که توبه می‌کند، آیا استعمال لفظ گناهکار بر این شخص حقیقت است یا مجاز یا اصلاً به کار بردن حقیقت و مجاز برای این شخص صحیح نیست؟

جواب:

الف). استعمال لفظ گناهکار برای چنین فردی به اعتبار ماکان [گذشته]، مجاز است. البته به کار بردن حقیقت و مجاز برایش نیازی نیست، فردی که گناه می‌کند، سپس خالصانه توبه کند، اگر شرایط توبه را رعایت کند، امید است خداوند توبه او را بپذیرد. ب). بعد از توبه اگر توفیق انجام عبادت داشته باشد و از انجام عبادت لذت ببرد، و از گناه بدش بیاید، آن نشانه‌ی پذیرش توبه‌ی وی است. با استناد به آیات و روایات گوناگون هرگاه فرد با رعایت شرایط توبه، توبه کند، خداوند وعده داده است که توبه‌ی وی را می‌پذیرد.