بنده متأهلم و به یک خانم مجردی علاقه‌مندم، یعنی از نوجوانی عاشقش بوده‌ام، اما قدر الهی اینگونه بود که در ایام تجرد، بهم نرسیم. حال سؤال بنده این است آیا وی می‌تواند خود را بدون حضور شاهدان به بنده هبه کند و خود را نذر بنده نماید؟
این نوع هبه ویژه‌ی پیامبر(ص) است. خداوند در سوره‌ی احزاب آیه‌ی50 می‌فرماید: (وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَ‌ادَ النَّبِيُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِين) یعنی «و زنی مؤمن را (حلال کردیم)، اگر او خود را به پیامبر هبه کرد (و) اگر پیامبر خداست که با او ازدواج کند. این ویژه‌ی توست نه (سایر) مؤمنان.» در این آیه تحریم شده که این حکم ویژه‌ی پیامبر(ص) است. در حالی که سایر مذاهب عقد ازدواج را با لفظ هبه درست نمی‌دانند، مذهب حنفی آن را با این لفظ درست می‌داند، ولی اگر مهریه تعیین نکردند، مهرالمثل واجب می‌شود و حضوردو شاهد نیز لازم است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل