سئوال : چنانچه شخصی خود را نسبت به سایر افراد جامعه (بجز علماء ، صالحان ، عارفان و اینگونه اشخاص که بهتر جامعه میباشند) کمتر ، گناهکارتر و حقیرتر بداند، در صورتی که خداوند متعال او را از نعمتهایی همچون پدر و مادر و همسر و فرزند و رفاه و موقعیت اجتماعی و
انسان دربرابر خداوند خود را فروتن و کوچک بداند و کاملاً فرمانبردار و تسلیم دستورات او باشد اما در برابر دیگران کرامت خود را حفظ کند چنان که خداوند فرموده است " ولقد کرمنا بنی آدم" اسراء 70 و در عین احترام به دیگران خود را حقیر و ناچیز نشمارد و همانند حقوق دیگران حقوق خود را نیز بشناسد و آنها را پایمال نکند و متوجه باشیم که تواضع و فروتنی خوب است اما حقارت و نداشتن اعتماد بنفس بد و عزت نفس خوب و تکبر بر دیگران بد چنانکه خداوند فرموده است: لِلهِ العِزَّةُ وَ لِرَسولِهِ وَ لِلمُؤِمنین (منافقون 8) بنابراین سعی کنیم مرز میان اخلاقهای بد و خوب را بشناسیم و آن را رعایت کنیم در این باره به
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل