إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

سوالات فقهی

سوال:

پسری دارم 20ساله و دانشجو، فرزندم را از همان کودکی با آداب دینی همچون نماز و روزه و اخلاق اسلامی در حد توان خود آشنا نموده‌ام.

جواب:

تلاش شما برای تربیت اسلامی فرزندتان ستودنی است و مسؤولیت خود را در تربیت نیکوی فرزندتان به کار بسته‌اید. سؤال بیان‌کننده‌ی آن است که فرزندتان عمدی نماز صبح را ترک نمی‌کند، بلکه بر اثر فشار سنگین خواب برای نماز صبح بیدار نمی‌شود و تهدیدی که درباره ترک عمدی نماز وارد شده است شامل او نمی‌شود، همین شیوه‌ها را که در سؤال ذکر نمودید برای بیدار کردن او به کار ببندید، اگر بیدار نشد، هر زمانی که بیدار شد نمازش را بگزارد. پیامبر(ص) فرموده است: « مَنْ نَسِىَ صَلاَةً أو نَامَ عَنها فَلْيُصَلِّهَا إِذَا ذَكَرَهَا، لاَ كَفَّارَةَ لَهَا إِلاَّ ذَلِكَ»[متفق علیه].