إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

سوالات فقهی

سوال:

من دوست دارم و واقعاً علاقمندم نماز‌هایم را در اوج آمادگی جسمی و روحی و داشتن تمرکز کامل و با آرامش بخوانم

جواب:

خیر، نماز‌ها باید در زمان مقرر خود گزارده شوند. خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا ﴾[نساء:١٠٣] «همانا نماز بر مومنان واجبی زماندار است» مگر زمانی که فرد مسافر باشد یا مواردی که در شرع معین شده‌اند، در آن زمان می‌تواند نماز‌ها را جمع بگزارد. در غیر این صورت فرد باید نماز‌هایش را در وقت‌های خود بگزارد. تقدیم یا تأخیر نمودن نماز به بهانه وجود آمادگی جسمی و روحی، سبب می‌شود که فرد با گذشت زمان نسبت به نماز‌ها بی تفاوت گردد و سرانجام آنها را ترک نماید.