شفاف‌بودن و روشنی، چه در اصول بنیادین، چه در منابع، چه در آرمان‌ها و اهداف و چه در راهکارها و ابزارها، یکی از ویژگی‌های کلی دین اسلام می‌باشد.
اکنون می‌کوشیم که مطلب فوق را با این توضیحات مختصر تا حدودی باز و روشن نماییم.
نخست:
روشن و شفاف‌بودن اصول و مبانی اسلام
نخستین نماد شفافیت در اسلام این است که اصول و پشتوانه‌های اصلی آن نه فقط برای پیشاهنگان و رهبران فکری و تبلیغی آن، و نه فقط برای پیروان اندیشمند و یاوران روشنفکر این مکتب بلکه برای عموم مؤمنان به این دین در هر سطحی که باشند، کاملاً روشن، زودفهم، قابل هضم و شفاف می‌باشند. این ویژگی در تمامی زمینه‌های: اصول فکری و اعتقادی، مراسم عبادی، ارزش‌های رفتاری بنیادین و احکام تشریعی به صورت یکسان دیده می‌شود.
شفاف‌بودن اصول اعتقادی:
نخستین جلوه‌ی این شفافیت در اصول اعتقادی اسلام یعنی در: ایمان به خداوند، ایمان به رسالت‌های الهی و ایمان به سرای آخرت، دیده می‌شود.
(الف): عقیده‌ی توحید:
یگانه‌ساختن خداوند و انتخاب انحصاری او به عنوان معبود – که رکن رکین و اصل اصول می‌باشد – لایحه‌ی پیشنهادی یک فرد مسلمان، با هر نژاد، رنگ، لایة اجتماعی، و با هر بهره‌ای از دانش و آگاهی که داشته باشد، نیست. چرا که وی پیشتر، از واژه توحید و نخستین شهادتین یعنی «لا اله الا الله» دریافته است که در دین اسلام، خداسازی و اعطای ویژگی‌های خداوند به یک انسان، سنگ و یا هر موجود دیگری چه در آسمان و چه در زمین، جایی ندارد، بلکه تمامی افراد بشر و همة موجودات ساکن در آسمان‌ها و زمین از آن خداوند می‌باشند.
ادامه‌ی مطلب
نظرات