سینماگران پای ایران ایستاده‌اند. این روزها همه به جای ایران درد می‌كشند

خاك می‌خوریم اما خاك نمی‌دهیم، زنده و پاینده باد ایران و ایرانی

نامه جمعی از چهره‌های میراث فرهنگی و هنری ایران  به یونسكو درباره تجاوز نظامی به ایران

 

 این روزها و شب‌ها ایران عزیزما شرایط پرتلاطم و غم‌انگیزی را سپری می‌كند، از حملات وحشیانه رژیم كودك كش و كودك‌آزار و انتشار یاوه‌های پی‌در‌پی و اعصاب خردكن سردمدارنش تا نگرانی زنان و مردان و كودكان مظلوم و بی‌گناه تهرانی از وضعیت به وجود آمده تا استرس و آلودگی صوتی ناشی از انفجار موشك‌های اسراییل و… شرایط بغرنجی را برای ایران به وجود آورده است، اینكه قرار است بر سر ایران چه آید مهم‌ترین پرسشی است كه ذهن همه را مشغول كرده است.

البته آنچه از هفته گذشته بر این كشور پهناور می‌بینیم اگرچه تلخی بی‌شماری است و دل هر ایرانی و غیر ایرانی را به درد می‌آورد اما مدام نكته مهمی را به ذهن یادآوری می‌كند؛ اینكه ایران با پیشینه عمیق چند هزار‌ساله و قدمتی طولانی، از این دست حملات و رنجش‌ها بسیار به خود دیده ولی هربار سرافراز‌تر و مقاوم‌تر از گذشته ایستاده و پرنورتر از گذشته درخشیده . 
از هفته گذشته كه كشور موقعیت پرخطری را تجربه می‌كند سینماگران و چهره‌های شناخته شده زیادی ایران را در آغوش می‌فشرند و مدام می‌نویسند تا پای جان برای ایران هستیم.

٭ تا پای جان برای ایران
 اصغر فرهادی كارگردانی با وجهه بین‌المللی با انتشار تصویری از كوه دماوند نسبت به حمله جنایت‌كارانه دشمن صهیونی به كشورمان، نوشت: «ستبر چون دماوند، تا پای جان برای ایران».

٭ ایران باشكوه سرپا ایستاده
سید جمال ساداتیان تهیه‌كننده سینما نوشت: ایران همواره گهواره حوادث تاریخی فراوانی بوده و مصایب زیادی دیده ولی همچنان باشكوه سرپا ایستاده؛ این روزها هم می‌گذرد.
بدانید وطن تنها میراثی‌ست كه هیچ‌وقت نمی‌توان آن را فروخت.

٭ ایران من
ابوالحسن داودی فیلمساز نوشت: هانری برگسون حد تحمل انسانی «درد» را جایی می‌داند كه نه تنها نقطه پیدایش درد را دركالبدت گم می‌كنی، بلكه احساس می‌كنی فضای اطراف بدنت هم درد می‌كشد و تو به حجم حجیمی از زجری تحمل‌ناپذیر تبدیل می‌شوی...
… و این حال و روز این ایام من است، دراین هفته‌ای كه گذشت بِكراّت و از شمار دررفته، گرگ و میش و خروس‌خوان، صبح و صلات و غروب و نیمه‌های شب، گاه در همسایگی و گاه كیلومترها و فرسنگ‌ها دورتر‌... با هر زخمی كه بر خاكت می‌خورد، احساس می‌كنم حجمی حجیم از بدنم «درد» می‌كشد.. 
در هفتادسالی كه از سر گذراندم هیچگاه مثل این روزها، رگ و پی و اعصابم را اینگونه درهم تنیده با خاكم ... با «ایرانم» نیافته بودم. «ایران من»، بدنم به وسعت خاك تو گسترده شده و به همراه میلیون‌هایی كه كعبه آمال‌شان هستی، اگرچه زخمی و بیمار سالیانی، اما این روزها با هر زخمی كه بر تن می‌كشی، همه بجایت درد می‌كشیم، باشد كه التیامی باشد برای زخم‌های ناجوانمردانه‌ای كه شغالان و كفتارها برتو می‌زنند... «ایران بزرگ» .. «ایران جاودان»…

٭ ایران تنها نیست
سید ضیا هاشمی- تهیه‌كننده سینما طی یادداشتی نوشت: 
بسم‌الله الرحمن الرحیم 
تجاوز آشكار رژیم صهیونیستی جنایتكار و حامی اصلی آن، ایالات متحده امریكا، به خاك جمهوری اسلامی ایران، اقدامی خصمانه، غیرقانونی و آشكارا ناقض حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل متحد است. این حمله نه‌تنها امنیت منطقه را به خطر انداخته، بلكه بار دیگر چهره واقعی متجاوزان را برای افكار عمومی جهان آشكار كرده است. ما با تمام قدرت، این اقدام تجاوزكارانه را محكوم می‌كنیم و در كنار ملت سربلند ایران، بر دفاع مشروع از سرزمین‌مان تأكید می‌ورزیم. تاریخ نشان داده است كه ایران در برابر ظلم، هرگز سر خم نكرده و این‌بار نیز با اتكا به وحدت، آگاهی و اراده ملی، سربلند از این آزمون عبور خواهد كرد. در این روزهای سرنوشت‌ساز، از همه هنرمندان، نویسندگان، سینماگران، موسیقی‌دانان و فعالان فرهنگی كشور می‌خواهیم تا با زبان پرقدرت هنر، صدای مردم مظلوم و مدافعان شجاع وطن باشند. اكنون بیش از همیشه، ایران نیازمند وحدت، همبستگی و پشتیبانی فرهنگی است. ما با افتخار، از تلاش‌های ایثارگرانه نیروهای نظامی، سپاه، ارتش و نیروهای مردمی كه جان خود را فدای دفاع از امنیت و استقلال كشور می‌كنند، حمایت می‌كنیم و باور داریم كه با پشتوانه ملت و فرهنگ، پیروزی از آنِ ایران خواهد بود.
ایران تنها نیست. مدافعانش بیدارند. هنرمندانش همراهند. و پیروزی، نزدیك است.

٭ خاك نمی‌دهیم
پرویز پرستویی نوشت: 
خاك می‌خوریم اما خاك نمی‌دهیم، زنده و پاینده باد ایران و ایرانی... 

٭ ای ایران!دوستت دارم! 
رضا كیانیان نوشت: 
روز تولد من همزمان شده با حمله وحشیانه كشوری تقلبی كه حتی چندشم می‌شود نامش را بیاورم. كشوری كه نبود و با حمایت انگلیس و به وسیله كشتی اكسدوس تشكیل شد. امشب و شب‌های گذشته بسیاری از هموطنانم را عزادار كرد، بسیاری بی‌خانمان شدند، بسیاری در جاده‌ها سرگردانند، بسیاری در وحشت به سر می‌برند. همه هموطنانم نگرانند.
دیگر كسی برای تماشای ستاره‌ای به آسمان نگاه نمی‌كند چون در آسمان كشورم رد موشك‌ها و پهپادها، رد ستاره‌ها را پریشان كرده.
ای ایران! ایران زخمی من! هفته پیش تصمیم داشتم در صفحه اینستاگرامی‌ام به همراه انتشار عكس‌هایی از خودم كه تا به حال كمتر دیده شده‌اند، مطالبی بنویسم از پایان ۷۴ سالگی‌ام، از شادی‌ها و غم‌هایی كه گذراندم اما حالا فقط غم‌ها بر سرم آوار شده‌اند. دیشب اینترنت هم قطع شد، انتشارشان بماند برای بعد.
در زندگی‌ام قبل از انقلاب را دیده‌ام، مبارز بوده‌ام، زندان رفته‌ام، انقلاب را دیده‌ام، جنگ را دیده‌ام، محاصره اقتصادی را دیده‌ام، گرسنگی كشیده‌ام، تحریم دیده‌ام و حالا باز یك جنگ دیگر … همه اینها را گذرانده‌ام، این را نیز می‌گذرانم.
همچنانكه در سكانس پایانی فیلم «پاپیون» استیو مك كویین كه خود را به دریا می‌اندازد، فریاد می‌زند حرامزاده‌ها! من هنوز زنده‌ام! ما نیز رو به تجاوزگران می‌گوییم حرامزاده‌ها ! ما هنوز زنده‌ایم!
ای ایران! كشورم! دوستت دارم! ترا كه در طول هزاران سال عمر پربركت و پربارت بارها جنگ را تجربه كرده‌ای، حملات وحشیانه دیده‌ای، به خاك و خون كشیده شده‌ای اما باز از خاكستر خود برخاسته‌ای، نیرومندتر از قبل. باز هم برخواهی خاست. من ایرانی‌ام، از نسل ققنوسم، برخواهم خاست.
یادمان باشد ایران بود و هست و خواهد بود اما كشوری كه به ما حمله كرد، نبوده، سنش از سن من كمتر است.
ما به امید زنده‌ایم و با امید ادامه می‌دهیم. امید، راز ماندگاری ماست‌.
اندكی صبر، سحر نزدیك است.»

٭ تو سبزی، سروری، صنوبری
 احمدرضا درویش دل‌نوشته‌ای را برای ایران منتشر كرد.
«تو سبزی، سروری، صنوبری
سپیدی چون حریر
سبد سبد صلحی
سرخی چو یاقوت
چو رود در اندام‌واره تن، شناوری‌.
نامِ «كبریا» در قاب كتیبه تو
چشمِ تشنگان، خیره به جامِ تو
تو عود، تو رنگین كمان
تو ناقوس
تو كمان، بر قلبِ اهریمنان.
تو بر دوشِ مادران
در دستِ كودكان
تو بر بام خانه‌ها، مناره‌ها
تو فانوس، بر پهنه كرانه‌ها.
تو سبزی، 
سپیدی
سرخی
خورشید بامدادانی
تو تن‌پوش سرباز وطن
تو «پرچم» سربدارانی.
تقدیم به قلب‌هایی كه برای ایران 
می‌تپد

٭ تاریخ را بخوان
مریلا زارعی، بازیگر سینما و تلویزیون، در واكنش به جنایات و تجاوز رژیم صهیونیستی به خاك ایران، متنی صریح منتشر كرد و نوشت: لعنت خدا بر تو، كه آنقدر وقیحانه جنایت كردی كه دیگر چشمان‌ ما به شنیع‌ترین تصاویر و دردناك‌ترین احساسات انسانی عادت كرده است.  لعنت خدا بر تو؛ از خداوند می‌خواهم شرّ منحوس تو را هر چه زودتر از زمین پاك كند، تا این تصاویر آخرالزمانی كه هر روز نقاشی می‌كنی، پایان یابند؛ تصاویری كه رنگ غالب آن، طیف‌های عظیم سرخِ خون بی‌گناهان جهان است.  لعنت به تو و به همه كسانی كه تو را تغذیه می‌كنند تا همچون زالو، خون بی‌گناهان را بمكی. ‌ای ضحاك مار به‌دوش! بدان كه پایانت نزدیك‌تر از نزدیك است. تاریخ را بخوان...

٭ ایران تمامیت ماست
حسین پاكدل با تاكید بر ضرورت حفظ انسجام ملی در شرایط دشوار جنگی، نسبت به سوءاستفاده بعضی رسانه‌ها در این شرایط هشدار داد.
و نوشت:  «حتی قفس با نیت مراقبت دور قناری است!
به شكلی هماهنگ، حساب شده و كاملا حرفه‌ای، بیست‌وچهارساعته، با شگردهای پیچیده و گاه دلسوزانه، هزاران هزار كانال، پیام‌رسان و صفحه با طراحی و عناوینِ شیك، در فضای اینترنت، پابه‌پای شبكه‌های رادیوتلویزیونی به تمام زبان‌های زنده، با بسته‌بندی‌های جذاب و فریبنده مشغول تولید خبرهای شبه‌واقعی و تحلیل‌های جعلی‌اند تا شكل و محتوای روایتی كه مورد نظرشان است و از جانب موساد دیكته شده را به خورد جهان بدهند. اغلب در استخدام‌اند و بالطبع مشغول انجام وظیفه ولی تعدادی خواسته و ناخواسته بر مبنای حب و بغض و منافعی كه دارند در این دام گرفتار شده و با ساده‌لوحی ریشه واقعیت را می‌خشكانند. اسراییل برای نابودی منطقه نیاز به بهانه ندارد، به موقع از هیچ هم بهانه جور می‌كند. حواس‌مان باشد در دام این فریب نیفتیم، این هیولا فرصت پیدا كند سدّ مقاومتِ ملت متّحدِ ما را درهم بشكند، در كوتاه زمان ممكنه، هیچ تیربرق و درخت بابرگی در كشور ما باقی نمی‌گذارد، انسان‌ها كه جای خود دارند. لحظه‌ای غفلت امروز باعث پشیمانی ابدی است.
كافی است حتی به صورت سرسری تاریخ اروپا، منطقه خاورمیانه و چگونگی‌ شكل‌گیری و بقای اسراییل و جنایاتِ بی‌وقفه و بی‌شمار صهیونیست‌ها را مرور كنید.
ایران با تمام قوّت و ضعف‌هایش، با تمام عیوبش، وطن ماست، تمامیت ماست؛ مراقبش باشیم!»

٭ هیچ‌وقت ایران را انقدر زیبا ندیدم
امین زندگانی گفت: 
دم همه كسانی كه به مردم خدمت می‌كنند گرم!
هیچ‌وقت ایران را انقدر زیبا ندیدم؛ هیچ‌وقت تهران را انقدر عاشقانه دوست نداشتم و حاضر نیستم آن را ترك كنم.  او افزود: دعا می‌كنم هر كس مسبب و آغازكننده این اتفاق است كه همه می‌دانیم كی و چی است، نسل او ریشه‌كن شود و چقدر خوب دارد جواب می‌گیرد.
به دور از هر نگاه و تعصب، كسی كه به وطنش خیانت كند، حتی بعد از مرگش هرگز آسوده نخواهد بود و جنازه‌اش روی خاك هم احساس سرما می‌كند.

 ٭ دور از تو باد اهرمن
بهرام رادان نوشت: 
در این روزگار غم و دود و در این بزنگاه خونبار تاریخ برای مردم نازنین سرزمینم سلامت و صبر و برای وطن پرغرورم صلح و آرامش طلب دارم، آمین
دور از تو بادا اهرمن، ایران من 

٭ میهنم را زنده نگه می‌دارم 
مهران مدیری
در فضای مجازی نوشت: 
«چقدر دورند، آدم‌های دوست‌داشتنی
چقدر دورند ...
آدم‌های مرخصی‌های چهار روزه ...
بوی جنگ می‌دهم
با این سیگارهای خیس
با این چكمه‌های پر از شن
از گوشه سنگر
یاس‌های كوچك سپید می‌چینم
خودم را زنده نگه می‌دارم
میهنم را زنده نگه می‌دارم»
مهران مدیری كردستان ۱۳۶۶

٭ تا دیر نشده انتخابت را بكن!
رضا میركریمی نیز در یادداشتی نوشت: 
«تا دیر نشده انتخابت را بكن! این قصه تنها دو سو دارد، مهم نیست اسمش را چی می‌گذاری! میهن در برابر دشمن، حق در برابر باطل، یا … اسمش مهم نیست! می‌توانی بر اساس نگاه و باور خودت برای دو سمت ماجرا اسم انتخاب كنی، ولی بدان كه راهی وجود ندارد كه بتوانی عافیت‌طلبانه موقعیت سومی بتراشی و پشت حصار پوشالی آن در امان بمانی! چون این قصه فقط دو سو دارد و بس!» همچنین منوچهر شاهسواری، مازیار میری، هومن بهمنش، رامبد جوان، رسول صدرعاملی، پریناز ایزدیار، امین حیایی، امیر جدیدی، نوید محمدزاده، محمدرضا گلزار، پیمان معادی، هدی زین‌العابدین و بسیاری از چهره‌ها هر كدام در فضای مجازی تمام قد از ایران دفاع كردند.