به گزارش اصلاحوب، ستار آینه‌پور عضو شورای مرکزی جماعت، امان‌الله فرجی مسئول شعبه کرمانشاه، صدیق نیریزی معاون آموزشی تربیتی شعبه، محمود کریمی مسئول اداره‌ی ارزشیابی شعبه و جهانگیر محمدی مسئول اداره‌ی آموزش شعبه، روز چهارشنبه ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۳ در یک نشست معنوی با اعضای هیئت اجرایی و تعدادی از اعضای جماعت دفتر جوانرود دیدار و گفت‌وگو کردند.
ستار آینه‌پور عضو شورای مرکزی جماعت در سخنانی پیرامون لزوم نیّت خالص در اعمال و دستاوردهای بزرگ آن، به بَیْعَةُالرِّضْوان با محوریت آیه‌ی ۱۸ سوره‌ی فتح پرداخت که می فرماید:« لَّقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا »
«خداوند از مؤمنان راضی گردید همان دم که در زیر درخت با تو بیعت کردند. خدا می‌دانست آنچه را که در درون دلهایشان (از صداقت و ایمان و اخلاص و وفاداری به اسلام) نهفته بود، لذا اطمینان خاطری به دلهایشان داد، و فتح نزدیکی را (گذشته از نعمت سرمدی آخرت) پاداششان کرد. »
وی ضمن ترجمه و تفسیر اجمالی آیه به عظمت و بزرگی رضایت خداوند که بالاتر و برتر از هر نعمتی است اشاراتی نمود و بیان داشت که خداوند در این آیه بر نیّت خالص و بی‌غلّ و غش صحابه(رض) مهر تأیید و صحت گذاشت و مژده‌ی ظفر بدانان داد و برای همیشه به همگان اعلام نمود که رمز رستگاری و خوشبختی نیّت خالص در اعمال است.
دیگر سخنران این نشست معنوی، امان‌الله فرجی مسئول هیئت اجرایی شعبه کرمانشاه بود. وی در ابتدای سخنانش به نعمت‌های خداوند و در رأس آنها نعمت ایمان و نیز ابزارهای بسیار مهم شناخت یعنی سمع، بصر و فؤاد و نیز قدرت درک نعمت‌ها به کمک این ابزارها نکاتی بیان و یادآور شد که همه‌ی این‌ها مسئولیت‌آور است و لازم است که انسان در مقابل آن احساس مسئولیت نماید و در حد توان شکر نعمت به‌جای آورد، چرا که در روز قیامت مورد بازخواست قرار می‌گیرد.
وی در فراز دیگری از سخنانش در مورد اینکه عضویت در جماعت فی نفسه افتخار نیست؛ به شیوه‌ی عمل در جماعت، اهمیت و ضرورت و نتایج مطلوب کار تیمی و پرهیز از فردمحوری اشاراتی نمود و در خصوص وظایف عضویت در جماعت بیان نمود که: آیا عضویت بدین معناست که باری بر دوش جماعت باشیم یا بر عکس باری از دوش جماعت برداریم؟ مشکلی ایجاد کنیم یا گره از مشکلی بگشاییم؟ در وصول به اهداف مانع ایجاد کنیم یا تسهیل‌گر باشیم؟
وی وظایف عضویت در جماعت را در چهار محور تبیین نمود:
١- وظایف نسبت به خود: شناخت کاملتر نسبت به خود و وظایف بندگی، تقویت ایمان با انجام اعمال صالح، تلاشگری، خودشکوفایی و ایفای نقش و مسئولیت‌پذیری.
٢- وظایف نسبت به خانواده: ایفای نقش در خانواده به‌عنوان همسر، پدر یا مادری خوب و فراهم کردن شرایط یک زندگی مؤمنانه برای اعضای خانواده.
٣- وظایف نسبت به جماعت: همراهی با جماعت در مَنشَط و مَکرَه و پذیرش مواضع جماعت با این بینش که تصمیم‌گیرندگان منتخبان خود ما هستند و با رأی جمعی تصمیمات و مواضع مختلف را اتخاذ می‌کنند و چون انسان هستند طبیعتاً معصوم نیستند و چنانچه ایراد و اشکالی در تصمیمات متوجه آنان گردد با سعه‌ی صدر، انتقادات و تذکرات را خواهند پذیرفت و لازم است اعضا هم از مسیر و کانال صحیح تذکرهای لازم را منعکس نمایند.
٤- وظایف نسبت به مردم: احساس مسئولیت نسبت به همه‌ی انسان‌ها و دلسوزی و خیرخواهی نسبت به آنان.
وی در فراز دیگری از سخنانش بیان نمود که همواره دو رویکرد در جامعه حاکم است: رویکرد ایجابی و رویکرد سلبی. انسان لزوماً نسبت به دنیای پیرامون خود یکی از این دو رویکرد را اتخاذ می‌کند و اینگونه خواهد بود:
فردی که داری رویکرد ایجابی است، فردی مثبت‌نگر، دغدغه‌مند، امیدوار، پاسخگو، اهل تعامل، میانه‌رو، خوشبین، مأمور، تلاشگر و مسئولیت‌پذیر و...است که در جهت بهبود و اصلاحگری و ساختن دنیا و زندگی بهتر برای خود و دیگران تلاش می‌کند.
امّا فردی که رویکرد سلبی دارد، منفی‌نگر، ناامید، بدبین، مسئولیت‌گریز، متوقّع و مدام طلبکار، اهل انزوا، تنبل، متعصّب و بی‌منطق و ... است که مدام آیه‌ی یأس و ناامیدی می‌خواند و فردی کسل، تنبل و در حقیقت سربار جامعه است.
وی در ادامه، با تمسک از آیه‌ی ۷۶ سوره‌ی مبارکه نحل: «وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوْلَاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّههُّ لَا يَأْتِ بِخَيْرٍ ۖ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَن يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ ۙ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ»
«و خداوند دو مرد را مثل می‌زند که یکی از آنان گنگ مادرزاد است و بر انجام چیزی توانائی ندارد و سربار صاحب خود بوده و به هرجا او را بفرستد نفعی نخواهد داشت. آیا او (که گنگ و ناتوان و سربار و بیفائده است) برابر با کسی است که (زبان‌آور و کارکن و نان‌آور و سراپا خیر و برکت است و مرتّباً دیگران را) به عدل و داد می‌خواند و در جاده‌ی صاف و راست قرار دارد (و دارای روش پسندیده و برنامه‌ی درست در زندگی است؟)»
به تبیین این دو رویکرد پرداخت و بیان نمود: لازم است که ما با اتّخاذ رویکرد ایجابی به آینده نگاه کنیم و از صالح بودن به‌سوی مصلح بودن گام برداریم و در این راستا مثال‌هایی از سیره‌ی پیامبر گرامی (ص) و صحابه(رض) را یادآور شد.
گفتنی است ماموستا خالد رحمتی مسئول دفتر جماعت در شهر جوانرود، ضمن خیرمقدم، به اهمیت دعوت، وظایف داعی و ارزش کاری که خالصانه برای خدا انجام می‌دهد با تمسک به آیه‌ی «وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ»
«گفتار چه کسی بهتر از گفتار کسی است که مردمان را به سوی خدا می‌خواند و کارهای شایسته می‌کند و اعلام می‌دارد که من از زمره‌ی مسلمانان (و منقادان اوامر یزدان) هستم؟»پرداخت و همگی را به مسئولیت‌پذیری و خیرخواهی برای جامعه سفارش نمود.
پایانبخش این نشست و دیدار معنوی، قرائت دعای ختم توسط ماموستا سلیمان مهاجری بود.
نظرات